กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 27 ส.ค. 2553, 10:42:14

หัวข้อ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 27 ส.ค. 2553, 10:42:14
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
 ๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
                         ทำกิจวัตรสงฆ์ในภาคเช้าตามปกติ หลังจากนั้นก็ต้องออกไปสงเคราะห์ญาติโยม
ที่งานฌาปนกิจศพ จูงศพ สวดมาติกา บังสกุล สวดหน้าไฟ เจริญพุทธมนต์เย็นที่บ้านโยมเป็นอันเสร็จ
ซึ่งประเพณีงานบำเพ็ญกุศลศพในชนบทของภาคอีสานนั้น จะตั้งบำเพ็ญกุศลศพอย่างมากไม่เกินสามวัน
ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าค่าใช้จ่ายจะสูงมากในการเลี้ยงแขกที่มาร่วมงาน ซึ่งตกประมาณคืนละ ๔-๕๐,๐๐๐ บาท
และปัจจัยที่แขกมาช่วยงานนั้นก็ไม่มาก คนละ ๒๐-๑๐๐ บาทที่นำเงินมาร่วมบุญ ถ้าเจ้าภาพไม่มีฐานะจริงแล้ว
มันเป็นภาระหนักมาก จึงทำให้ตั้งบำเพ็ญกุศลศพได้ไม่กี่วัน ซ่งพยายามจะเข้าไปแก้ไข เรื่องการเลี้ยงอาหาร
ในงานศพ ลดการเลี้ยงสุราของมึนเมาให้น้อยลง โดยไม่เข้าไปห้ามไม่ให้ดื่ม แต่ขอให้ดื่มกันเลี้ยงกัน หลังพิธี
ทางศาสนาเสร็จพระกลับวัดแล้ว จากที่เคยเลี้ยงเหล้ากันทั้งวันทั้งคืน ทำให้ช่วยลดค่าใช้จ่ายลงได้มากกว่าที่เคยเป็น
ซึ่งต้องค่อยๆแก้ค่อยๆปรับกันไป ถ้าเราไปห้ามเขาทันทีนั้น มันจะเกิดกระแสต่อต้าน เพราะมันเป็นประเพณีและความ
เคยชินของสังคมในชนบทที่เขาเคยกระทำมา จึงต้องใช้เวลาในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา เสร็จจากงานศพ
กลับวัดมาคุมฝีพายซ่อมเรือแข่ง จนได้เวลาที่จะกิจวัตรของสงฆ์ในภาคค่ำต่อไป
.....รอยธรรม.....
                    ในการที่จะเผยแผ่ธรรมะนั้น เราต้องศึกษาและทำความเข้าใจกับชุมชนที่เราอยู่อาศัยและชุมชนที่เราจะไป
และอย่าได้เข้าไปทำลายลบล้่างความเชื่อหรือประเพณีที่เขาเคยมี เคยกระทำมาในทันที อย่างที่สุภาษิตโบราณที่ท่านว่า
" อย่าหักด้ามพร้า ด้วยหัวเข่า " เพราะเราจะได้รับการต่อต้านและความรู้สึกที่เป็นอคติจากชุมชนนั้นๆ เราต้องสร้างความคุ้นเคย
ความศรัทธา ให้เขาเชื่อถือและยอมรับในตัวเราเสียก่อน และพยายามสอดแทรกธรรมะเข้าไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว ว่ากำลังถูกสอน
ซึ่งต้องใช้ความอดทนและความพยายามในการกระทำเป็นอย่างสูง เราต้องดูใจของเราเสียก่อน คืออย่าไปสอนด้วยตัณหาของเรา
คือเอาความคิดความอยากของเราไปยัดเยียดให้เขาตอบสนองกระทำตามความต้องการของเรา ที่อยากจะให้มันเป็นอย่างนั้น
อยากจะให้มันเป็นอย่างนี้  ไม่อยากจะให้มันเป็นอย่างนั้น ไม่อยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ โดยเอาความรู้สึก ความต้องการของเรา
ไปนำเสนอ จงกล่าวธรรม เพื่อธรรม  กล่าวธรรม โดยธรรม ทำหน้าที่ โดยการกล่าวธรรม ซึ่งต้องให้เหมาะสมกับ จังหวะ เวลา
โอกาศ สถานที่และบุคคล คือต้องรู้จักกาละเทศะ ไม่กล่าวธรรมพร่ำเพรื่อต้องให้เหมาะกับกาล การกล่าวธรรมนั้นจึงจะบังเกิดผล
ก่อให้เกิดความเจริญในธรรมและได้รับการสนองตอบ เพราะชอบด้วยกาลและเวลา คือถูกที่ ถูกทางและถูกธรรม...
......รอยกวี.......
                     มีเกิดขึ้น   ตั้งอยู่   แล้วก็ดับ
                     หมุนสลับ  กันไป   ทุกแห่งหน
                    เพราะว่ายัง  เวียนว่าย  ในวังวน
                    ยังไม่พ้น    จากวัฏฏะ  สังขารา
                                  เก่าดับไป   สิ่งใหม่  ก็แทนที่
                                  เป็นอย่างนี้  มานาน  กันหนักหนา
                                  เพราะโลกนี้  ล้วนแล้ว  แต่มายา
                                  จึงเวียนว่าย   กันมา    ไม่หมดกรรม
                    เมื่อมีเกิด    ก็ย่อม    จะมีดับ
                    เปลี่ยนสลับ  กันไป   ให้น่าขำ
                    เพราะกิเลส  ตัณหา   ชักพานำ
                    ก่อเกิดกรรม  เวียนว่าย ในสายธาร
                                  คือสายธาร  ของมนุษย์   ไม่หลุดพ้น
                                  จึงเวียนวน    เกิดดับ       กับสังขาร
                                   ไม่สิ้นสุด   เวียนว่าย      มานมนาน
                                   คือสังสาร    วัฏฏะ        ที่หมุนวน
                   แต่แนวทาง   พุทธะ   นั้นละได้
                   โดยฝึกใจ    ให้ชอบ   ประกอบผล
                   ละกิเลส      ตัณหา    และตัวตน
                   ก็หลุดพ้น    จากกรรม  ที่ทำมา
                                  ไม่ต้องกลับ   มาเกิด  ประเสริฐสุด
                                  ก็เพราะหลุด  จากกิเลส  และตัณหา
                                 เพราะเห็นทุกข์  เห็นภัย   ในมายา
                                   ละอัตตา    ละมานะ    ละตัวตน
                   ไม่ก่อกรรม  ทำบาป  ทีหยาบช้า
                   ปรารถนา    อยู่กับ   บุญกุศล
                   เพิ่มกำลัง   บารมี    ให้แก่ตน
                   และฝึกฝน  เจริญจิต  ภาวนา
                                 มีสติ  อยู่กับตัว  รู้ทั่วพร้อม
                               แล้วก็น้อม  ตั้งจิต  ปรารถนา
                               ดูความคิด   ดูกาย  ที่เป็นมา
                               ให้ปัญญา  เห็นทุกข์  และเข้าใจ
                  เมื่อเห็นทุกข์  เห็นธรรม  เพราะทำจิต
                  เปลี่ยนความคิด  ตั้งจิต   กับสิ่งใหม่
                  อยู่กับธรรม    มีธรรม   ประจำใจ
                  ก้าวเดินไป  ตามทางธรรม  พระสัมมา
                                ปริยัติ    ปฏิบัติ   ปฏิเวท
                               เอาเป็นเหตุ  ฝึกฝน  และค้นหา
                               เพื่อให้เกิด  สมาธิ    และปัญญา
                               จะนำพา    ชีวิต     พ้นวังวน...
                                    ........................
                          เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
                                     รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๗ สิงหาคม ๒๕๕๓ เวลา ๑๐.๔๒ น. ณ ศาลาน้อย ริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
                       
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 27 ส.ค. 2553, 11:20:43
" อย่าหักด้ามพร้า ด้วยหัวเข่า "

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณที่เมตตาสอนครับ
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: ~@เสน่ห์เอ็ม@~ ที่ 27 ส.ค. 2553, 03:59:28
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ  :054:

กราบขอบพระคุณสำหรับเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี  คำสอน  :054:

                  เมื่อเห็นทุกข์  เห็นธรรม  เพราะทำจิต
                  เปลี่ยนความคิด  ตั้งจิต   กับสิ่งใหม่
                  อยู่กับธรรม    มีธรรม   ประจำใจ
                  ก้าวเดินไป  ตามทางธรรม  พระสัมมา

ศิษย์ขอนอบน้อมใว้เป็นแนวทางต่อไป  :054:
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: AMNOUYP ที่ 27 ส.ค. 2553, 07:28:41
สาธุ กราบมนัสการพระอาจารย์ด้วยความเคารพ
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: NONGEAR44 ที่ 27 ส.ค. 2553, 08:18:16
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับ
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 27 ส.ค. 2553, 09:41:24
เมื่อเห็นทุกข์  เห็นธรรม  เพราะทำจิต
เปลี่ยนความคิด  ตั้งจิต   กับสิ่งใหม่
อยู่กับธรรม    มีธรรม   ประจำใจ
ก้าวเดินไป  ตามทางธรรม  พระสัมมา

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ พบธรรมก็พบสุขครับ
หัวข้อ: ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๖ ส.ค..๕๓
เริ่มหัวข้อโดย: nsp8428 ที่ 27 ส.ค. 2553, 09:51:57
กราบนมัสการพระอาจารย์ และกราบขอบพระคุณค่ะ
หลังจากที่ได้รับคำชี้แนะจากพระอาจารย์แล้วนั้น
ตอนนี้ฝึกจิตให้นิ่งได้ในระดับนึงแล้วค่ะ

                                              กราบขอบพระคุณพระอาจารย์เป็นอย่างสูงค่ะ