กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 ต.ค. 2553, 06:21:36
-
(http://img233.imageshack.us/img233/2746/s1031293.jpg)
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
อากาศเริ่มกลับมาหนาวอีกครั้ง ตอนที่เข้าจำวัตรไม่ได้นอนห่มผ้าเลยตื่นขึ้นมาเร็วกว่าปกติ
เพราะอากาศที่หนาว เมื่อรู้สึกตัวแล้วก็ไม่นอนต่อ ทำกิจวัตรล้างหน้าแปรงฟัน ไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเช้า
นั่งสมาธิ อธิษฐานจิต แผ่เมตตา จนสมควรแก่เวลาจึงได้วันทาลาพระ ญาติโยมมาธุระขอความอนุเคราะห์
ตั้งแต่เช้า ทำพิธีให้โยมเสร็จตอนสายๆ แล้วลงไปดูงานก่อสร้างในส่วนป่า อธิบายวิธีการทำงานและสั่งงาน
ให้คนงานเข้าใจ กลับมาถางป่าริมถนนหน้าป้ายวัด เพราะต้นไม้และหญ้าขึ้นปกคลุม จนมองไม่เห็นป้ายวัด
โยมที่มาจากต่างจังหวัดจะขับรถพ้นทางเข้าวัดเสมอ เพราะมองไม่เห็นป้าย จึงต้องลงไปแผ้วถางให้มันโล่ง
เพื่อจะได้เห็นป้ายวัดและทางเข้าวัดชัดเจน เสร็จงานตอนเที่ยงกว่าๆ กลับขึ้นศาลาที่พัก ฉันกาแฟยามบ่าย
ร่างกายอ่อนเพลีย จึงต้องนอนพิจารณาร่างกายจนหลับไป ตื่นมารู้สึกสดชื่นเพราะได้หลับไปประมาณ ๒ ช.ม.
ลงไปกวาดวิหารลานวัด กวาดไปได้นิดเดียว ฝนตกลงมา ลมพัดแรง จึงต้องหยุด กลับขึ้นศาลาที่พักเข้าเวป
เปิดดูกระทู้ต่างๆ ตอบปัญหาที่มีผู้ถามมา จนได้เวลาจึงได้ไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเย็นและปฏิบัติธรรมต่อไป
อย่างที่ได้เคยกระทำมา จนสมควรแก่เวลาจึงได้จำวัตรพักผ่อน นอนพิจารณาร่างกายจนหลับไป
.....รอยธรรม.....
ในการตอบปัญหาธรรมะหรือเขียนบทความ บทกวีธรรมะนั้น คือการทบทวนในธรรมที่ได้เคยปฏิบัติมา
ไม่ใช่ภาระ ไม่ใช่หน้าที่ แต่เป็นการฝึกหัดปฏิบัติตน เพราะในบางครั้งเรานั้นอาจจะไม่ได้ทบทวนในข้อธรรมนั้นๆ
แต่เมื่อมีผู้มาถาม มันจะเป็นการกระตุ้นเตือนให้เราได้คิดและพิจารณาในธรรมข้อนั้นๆ ซึ่งเป็นการฟื้นความทรงจำ
ให้แก่ตัวเราเอง และคำตอบที่จะย้ำเตือนผู้ปฏิบัติธรรมอยู่เสมอนั้นก็คือ การตั้งเจตนาในการกระทำ ในการปฏิบัติ
ว่าต้องเป็นสัมมาทิฏฐิ คือความเห็นที่ถูกต้อง เพราะจะทำให้ปฏิบัติไปไม่หลงทาง ไม่สำคัญผิดคิดคลาดเคลื่อน
ในการปฏิบัติ เพราะถ้ามันผิดตั้งแ่ต่ก้าวแรกที่ก้าวเดินแล้ว ทางที่เดินไปมันก็จะออกห่างจากความเป็นจริงยิ่งขึ้นไป
และถ้าไม่ได้หันมามองรอยทางที่เรานั้นผ่านมา เราก็จะคิดว่า มันดีแล้ว ตรงแล้ว ถูกต้องแล้วเสมอ หลงไปในสิ่งที่ทำ
จึงต้องเน้นย้ำเรื่องการคิดพิจารณาใคร่ครวญทบทวนในสิ่งที่ได้กระทำมาอยู่อย่างสม่ำเสมอ เพื่อที่จะได้เห็นสิ่งที่ผ่านมา
เพราะเป็นองค์ประกอบในการที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ ตามหลักธรรมแห่งอิทธิบาท ๔ ที่ต้องมีเสมอกัน ในการปฏิบัติ
คือ ฉันทะ วิริยะ จิต วิมังสา ความชอบความพึงพอใจในสิ่งที่ทำ ความเพียรพยายามที่จะกระทำในสิ่งที่ชอบในสิ่งที่ใช่
ทำเรื่อยไปไม่ทอดทิ้งธุระ ทำทุกขณะที่สามารถจะกระทำได้ และสุดท้ายก็คือดูสิ่งที่ได้กระทำมาพิจารณาว่าเป็นอย่างไร
เราจึงจะรู้และเข้าใจว่าทำไมมันไม่ก้าวหน้า เป็นเพราะว่าเราขาดหรือย่อหย่อนในข้อใด หรือมันเจริญก้าวหน้ามาอย่างไร
อะไรเป็นเหตุและเป็นปัจจัยที่มันทำให้เกิดความเจริญในธรรม " ไม่มีใครรู้ซึ้งเท่าหนึ่งจิต " ไม่ต้องให้ผู้อื่นมาสอบอารมณ์ของเรา
ตัวเราเองต้องรู้จักตัวเราเอง เน้นเรื่องการดูกาย ดูจิต ดูความคิดและการกระทำของตัวเราเอง เพื่อให้รู้จักตนเอง เข้าใจตนเอง
" ดูหนัง ดูละคร แล้วจงย้อนมาดูตัวเอง " นั้นคือสิ่งที่ต้องฝึกหัดกระทำให้เป็นความเคยชินและกลายเป็นนิสัย นั่นคือสิ่งที่เน้นย้ำ
ให้ผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายพึงกระทำ พึงคิดและพิจารณาให้สม่ำเสมอ...
.....รอยกวี.....
ร้อยเรียง ตัวอักษร เป็นกาพย์กลอน ให้ศึกษา
เสริมสร้าง ทางปัญญา เพื่อรักษา ความเป็นไทย
สอดแทรก ข้อธรรมะ เพื่อที่จะ ได้เข้าใจ
เพื่อคิด และแก้ไข เพื่อให้ใจ นั้นมีธรรม
มีธรรม นั้นนำทาง เพื่อออกห่าง ไม่ใฝ่ต่ำ
ออกจาก สิ่งครอบงำ ของอธรรม ที่คุกคาม
ให้ใจ ได้พบสุข ออกจากทุกข์ พยายาม
น้อมนำ แล้วทำตาม ทำให้งาม เดินตามธรรม
ตามธรรม พระสัมมาฯ นั้นมีค่า ที่เลิศล้ำ
ก่อเกิด กุศลกรรม เพราะมีธรรม นั้นคุ้มครอง
ธรรมะ คุ้มครองจิต ไม่พลาดผิด จิตเศร้าหมอง
ถูกต้อง ตามครรลอง ธรรมคุ้มครอง ไม่หมองมัว
ทุกอย่าง เริ่มที่จิต คือฝึกคิด ฝึกดูตัว
ระลึก รู้ให้ทั่ว อย่าได้กล้ว จงน้อมนำ
ทำดี นั้นไม่ยาก ทำได้มาก ถ้าจะทำ
ทำดี กุศลกรรม บุญจะนำ ส่งผลดี
ดีนอก และดีใน ดีทั่วไป ในทุกที่
คิดดี และทำดี ก็จะมี ความสุขใจ
ความสุข เกิดจากธรรม นั้นเลิศล้ำ กว่าสุขใด
ความสุข เกิดที่ใจ สุขเรื่อยไป ในทางธรรม...
......................................
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๖.๕๐ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
-
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ยามเช้าครับ
ไม่ลืมขอบพระคุณ บทความธรรมะดีด้วยครับ
-
" ไม่มีใครรู้ซึ้งเท่าหนึ่งจิต " ไม่ต้องให้ผู้อื่นมาสอบอารมณ์ของเราตัวเราเองต้องรู้จักตัวเราเอง
เน้นเรื่องการดูกาย ดูจิต ดูความคิดและการกระทำของตัวเราเอง เพื่อให้รู้จักตนเอง เข้าใจตนเอง
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณที่เมตตาสอนครับ
-
กราบนมัสการครับ รอยธรรมคราวนี้เป็นประโยชน์เหลือเกิน
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับสำหรับบทความที่ดีๆ
-
:054:[shake]กราบนมัสการพระอาจารย์ครับกับคำสั่งสอนของพระอาจารย์ที่มีคุณค่ามากสำหรับผู้ที่ปฏิบัติ[/shake]
-
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ :054:
กราบขอบพระคุณเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน :054:
ดูหนัง ดูละคร แล้วจงย้อนมาดูตัวเอง " นั้นคือสิ่งที่ต้องฝึกหัดกระทำให้เป็นความเคยชินและกลายเป็นนิสัย นั่นคือสิ่งที่เน้นย้ำ
ให้ผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายพึงกระทำ พึงคิดและพิจารณาให้สม่ำเสมอ...
ศิษย์ขอนอบน้อมไปปฏิบัติตามครับ :054:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์และกราบขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ