กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 28 ก.ค. 2554, 08:04:16

หัวข้อ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๗ กค. ๕๔...
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 28 ก.ค. 2554, 08:04:16
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
พฤหัสบดีที่ ๒๘ กรกฎาคม พศ. ๒๕๕๔
......เดินทางไปทำธุระนอกสถานที่ ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนรถ
ระหว่างที่เดินทางนั้นได้นั่งทบทวนพิจารณาเรื่องกระแสนิยม
มงคลตื่นข่าวของชาวไทยซึ่งอ่อนไหวและเปลี่ยนแปลงได้
อย่างรวดเร็วตามกระแสสังคม ว่าอะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัย
ให้เป็นไปเช่นนั้นคือการคล้อยตามกระแสนิยมที่เป็นอยู่
จึงพอจะรู้และเข้าใจว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น มันมีที่มาจากจริตของคนไทย
ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น"ศรัทธาจริต"มีจิตใจที่อ่อนไหวเชื่ออะไรได้ง่าย
และมีพื้นฐานจากการเลี้ยงดูในวัยเด็ก และระบบการศึกษาของไทย
ที่สอนให้ เชื่อฟัง และทำตามผู้ใหญ่ และจดจำในสิ่งที่สอน ที่สั่ง
ทำให้เกิดการเคยชินในระบบความคิดและความจำเมื่อรับรู้ข้อมูลข่าวสาร
เพราะสังคมการศึกษาและวิถีชีวิตของคนไทยนั้นไม่ได้สอนเรื่องเหตุและผล
ไม่ได้สอนให้คิดค้น วิเคราะห์ และพิจารณา สอนแต่ให้จำได้หมายรู้เพียงอย่างเดียว
เมื่อได้พิจารณาจนได้รู้และเข้าใจ จิตก็คลายสงสัยเพราะรู้ว่า"มันเป็นเช่นนั้นเอง"
ในอดีตที่ผ่านมานั้น ส่วนใหญ่เวลาส่วนใหญ่ในตอนกลางวัน
หมดไปกับงานโยธากรรมฐาน การทำงาน บริหารคน บริหารงาน
ประสานให้ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี ไม่มีปัญหาและอุปสรรค์
โดยใช้หลักการคิด วิเคราะห์และวางแผนการทำงานไว้ล่วงหน้า
มองงานทุกอย่างให้ละเอียดให้ชัดแจ้งในองค์ประกอบของงาน
ว่ามีขบวนการในการกระทำเป็นอย่างไร ใช้วัสดุอุปกรณ์อะไรบ้าง
ต้องใช้แรงงานมากน้อยขนาดไหน ปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้มีอะไรบ้าง
ซึ่งเราต้องคิดและวางแผนไว้ล่วงหน้าก่อนที่จะลงมือทำงานทุกครั้ง
คิดที่ละเรื่อง ที่ละอย่าง ให้มันจบเป็นเรื่องๆไป แล้วบันทึกไว้ในส่วนของความจำ
คือมองภาพกว้างๆแล้วมาแยกแยะออกเป็นอย่างๆเป็นเรื่องๆไป
โดยให้ความสำคัญที่เหตุและปัจจัย ว่าอะไรควรทำก่อน และทำที่หลัง
ทำในสิ่งที่คิดและทำได้ในทันที เพราะมีเหตุและปัจจัยที่พร้อม
เวลา โอกาศ สภาพดินฟ้าอากาศ และความพร้อมของบุคคลากร
ทุกอย่างต้องเป็นไปตามเหตุและปัจจัย ซึ่งเราได้วางแผนงานไว้
และมีแนวทางของการแก้ไข้ไว้ล่วงหน้า ถ้าเกิดมีอุปสรรค์และปัญหาขึ้นมา
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากการฝึกคิด ฝึกพิจารณา โดยการมีสติและสมาธิเป็นพื้นฐาน
คือการทำจิตให้นิ่ง แล้วจะมองเห็นทุกสิ่งอย่างละเอียดและชัดเจน
ทุกอย่างสามารถที่จะฝึกฝนกันได้ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
ขอเพียงเราเริ่มต้นและลงมือทำ.........
         แด่การฝึกฝนหาเหตุและผลของสรรพสิ่งรอบกาย 
               เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
                    รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๔ เวลา ๐๗.๕๙ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี
หัวข้อ: ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๗ กค. ๕๔...
เริ่มหัวข้อโดย: berm ที่ 28 ก.ค. 2554, 08:56:59
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ....อากาศเปลี่ยนแปลงจนสภาพร่างกายปรับไม่ทันพระอาจารย์รักษาสุขภาพด้วยนะครับ :054:
หัวข้อ: ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๗ กค. ๕๔...
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 28 ก.ค. 2554, 09:44:20
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
หัวข้อ: ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๗ กค. ๕๔...
เริ่มหัวข้อโดย: ทรงกลด ที่ 28 ก.ค. 2554, 11:18:03
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ครับ :054:

อ้างถึง
วางแผนงานไว้
และมีแนวทางของการแก้ไข้ไว้ล่วงหน้า ถ้าเกิดมีอุปสรรค์และปัญหาขึ้นมา
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากการฝึกคิด ฝึกพิจารณา โดยการมีสติและสมาธิเป็นพื้นฐาน
คือการทำจิตให้นิ่ง แล้วจะมองเห็นทุกสิ่งอย่างละเอียดและชัดเจน
ทุกอย่างสามารถที่จะฝึกฝนกันได้ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด
ขอเพียงเราเริ่มต้นและลงมือทำ.........
หัวข้อ: ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๗ กค. ๕๔...
เริ่มหัวข้อโดย: boomee ที่ 28 ก.ค. 2554, 11:21:21
กราบนมัสการครับพระอาจารย์