กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 12 ก.ย. 2554, 09:13:12
-
คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑๑ กย. ๕๔ ...
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
จันทร์ที่ ๑๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔
วันนี้เป็นวันพระขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
กำหนดจิตระลึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาของช่วงเวลาที่ผ่านไป
ในวันที่ผ่านมาทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นจากภายนอกและสิ่งที่เกิดขึ้นจากภายใน
ที่สัมผัสได้ด้วยกายและรับรู้ได้ด้วยจิต ในสิ่งที่คิด สิ่งที่เห็นและสิ่งที่ทำ
เป็นการทบทวนธรรมฝึกความจำคือการระลึกรู้อดีตนั้นให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ซึ่งเป็นวิธีการฝึกจิตชนิดหนึ่ง เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดโรคความจำเสื่อม
ไม่หลงลืมขาดสติ จัดระบบสัญญาคือความจำให้เป็นระเบียบ ข้อมูล
ทั้งหลายได้บันทึกไว้ในสมองเป็นหมวดหมู่ชัดเจนไม่สับสนปนเปกัน
โดยอารมณ์ของจิตที่เป็นสมาธินั้น มันจะจัดระบบความจำของมันเอง
ซึ่งเมื่อระลึกได้ในจิตแล้ว ก็นำเขียนเป็นบันทึกไว้เป็นตัวอักษรอีกครั้ง
เพื่อเก็บไว้เป็นข้อมูลในครั้งต่อๆไป.......
ในวันที่ผ่านมานั้น ฝนตกหนักทั้งวันและคืน งานที่คิดไว้และ
นัดหมายจะทำกันนั้น ไม่สามารถที่จะทำได้เพราะสภาพอากาศไม่เป็นใจ
จึงต้องปล่อยทิ้งไว้รอเวลาที่เหมาะสม จึงจะนัดหมายมาทำกันใหม่ให้เสร็จ
มีญาติโยมขึ้นมาหาเพื่อขอความสงเคราะห์และแวะมาเยี่ยมเยือนหลายคณะ
จัดการธุระสงเคราะห์แนะนำให้แก่เขาเหล่านั้นจนเป็นที่พอใจเท่าที่เราจะทำได้
แก้ไขไปตามเหตุผลและปัจจัย ตามความเหมาะสมของแต่ละบุคคลที่เป็นอยู่
สร้างขวัญและกำลังใจให้แก่เขา โดยยกเอาธรรมเรื่องกรรมและวิบากมาอธิบาย
เพื่อให้เขาได้สติ รับได้ในวิบากกรรมที่เกิดขึ้นทั้งหลาย ที่ทำให้ชีวิตต้องเป็นไป
อย่างที่เห็นและเป็นอยู่ เมื่อจิตรับรู้ซึ่งกรรมและทำใจยอมรับมันได้ในวิบากนั้น
ความทุกข์ความกังวลทั้งหลายก็จะเบาบางลง....
ชี้แนะแนวทางการดำเนินชีวิตและหลักคิดให้แก่เขา ตามความเหมาะสม
ของแต่ละบุคคล ซึ่งมีเหตุและปัจจัยของปัญหาที่แตกต่างกันออกไปโดยพื้นฐาน
ของชีวิต ความคิดและสิ่งรอบข้าง ปัญหาของแต่ละคนนั้นอาจจะมีความคล้ายกัน
แต่จะไม่เหมือนกันจากเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดขึ้น จึงมีวิธีการในการแก้ปัญหาที่ต่างกัน
แต่สิ่งที่สำคัญก็คือขวัญและกำลังใจของเขานั้นต้องกลับมา มีความศรัทธาและเชื่อมั่น
ในตนเองให้ได้เสียก่อน ซึ่งต้องใช้หลักจิตวิทยาและกุศโลบายให้เขายอมรับในตัวเรา
ก็ที่จะให้เขานั้นเชื่อทำตามในสิ่งที่เราแนะนำแกไขให้เขาไป ซึ่งบางครั้งก็ต้องใช้พิธีกรรม
เป็นตัวน้อมนำความคิดเปลี่ยนแปลงจิตของเขาให้เกิดศรัทธา อย่างที่เคยได้กล่าวไว้ว่า
“ พิธีกรรมนั้นใช้สำหรับรักษาโรคอุปทาน สำหรับคนที่มีพื้นทางธรรมนั้นยังไม่มั่นคง “
การกล่าวธรรมเพียงอย่างเดียวบางครั้งก็ไม่ยังศรัทธาให้เกิดขึ้นแก่เขาได้ เพราะว่าใจ
ของเขานั้นยังไม่พร้อมที่จะรับเอาธรรมะนั้นไปปฏิบัติ จึงต้องจัดสงเคราะห์ให้เหมาะสม
กับแต่ละบุคคลไป ตามเหตุและปัจจัยของแต่ละบุคคล.....
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๑๒ กันยายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๗.๓๗ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี
-
กราบนมัสการพระอาจารย์คะ ขอบพระคุณสำหรับคำสอนดีๆคะ อ่านแล้วได้ความรู้มากคะ :090: :054: :090:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ...ไม่ทราบฝนตกทุกวันหรือเปล่าครับรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
-
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:
จะหาโอกาสไปกราบเยี่ยมท่านอีกครับ :054:
เรียนคุณberm.....เมื่อวานผมไปหาท่านพระอาจารย์...ได้จังหวะฝนหยุดตกพอดี...บรรยากาศหลังฝนตกมีหมอกปกคลุมทั่วบริเวณ ช่างงดงามดีแท้ครับ :015: