กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 27 เม.ย. 2552, 07:35:53
-
:054:ห่างหาย เพราะเหินห่าง....ระยะทาง นั้นยาวไกล....
ห่างกาย แต่ใกล้ใจ....แม้นอยู่ไกล ใจผูกพันธ์....
คิดถึง มวลหมู่มิตร....จากดวงจิต สมานฉันท์
คิดถึง ทุกคืนวัน......เพราะเชื่อมั่น และศรัทธา
:059:ศรัทธา หลวงพ่อเปิ่น....มากสุดเกิน พรรณา
หล่อรวม ร่วมใจมา....เพราะเมตตา บารมี
เหล่าศิษย์ ต่างสำนึก...น้อมระลึก ถึงความดี
บุญคุณ ที่ท่านมี...ศิษย์ผู้นี้ มิลืมคุณ
:016:ลูกศิษย์ วัดบางพระ...อย่าได้ละ ช่วยค้ำจุน
ศรัทธา มาเป็นทุน....มาเกื้อหนุน ร่วมศรัทธา
เด็กวัด อย่าลืมวัด...อย่าได้ตัด ซึ่งวัดวา
โปรดช่วย กันรักษา...ซึ่งคำว่า"วัดบางพระ".....
:015: วัดจะยืนยง คงอยู่ คู่กับบ้าน
ก็ด้วยการ พัฒนา หาหยุดไม่
วัดโรยร้าง เพราะห่าง ความร่วมใจ
เชิญชวนไป ช่วยวัด พัฒนา
:015:วัดจะร้าง โรยรา ถ้าถูกร้าง
จะอ้างว้าง ร้างโรย ให้โหยหา
เกิดทุกข์ภัย ไร้ศีล สิ้นเมตตา
ทั้งโลกา พากันทุกข์ ยุคทมิฬ
:059:วัดจะร้าง ช่วยกันสร้าง อย่าร้างวัด
ช่วยเร่งรัด พัฒนา อย่าอยู่เฉย
คอยสอดส่อง ดูแล อย่าละเลย
อย่าเฉยเมย ช่วยวัด พัฒนา
:054:วัดจะดี มิใช่ดี ที่โบสถ์สวย
หรือร่ำรวย ด้วยทรัพย์ อสงขัย
วัดจะดี พระเณรเก่ง เคร่งวินัย
ยึดหลักชัย อรหันต์ เป็นสันดาน
:059:วัดบางพระ อย่าได้ละ คำว่า"วัด"
อย่าได้ตัด "วัด"ไป ในข่าวสาร
ช่วยรักษา "วัด"ไว้ ให้ยืนนาน
เพื่อสืบสาน ศรัทธา ครูอาจารย์......
:090:ฝากไว้เป็นข้อคิด เพื่อสะกิดเตือนใจ ลูกศิษย์วัดบางพระทั้งหลาย :090:
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต
รวี สัจจะ
วจีพเนจร คนรอนแรม คนไร้ราก
๒๗ เมษายน ๒๕๕๒ เวลา ๑๙.๓๗น. ณ ริมฝั่งโขง ประเทศไทย
-
ขอบคุณจ้า
-
ขอบคุณครับ
-
:114: :089:ชอบมากเลยครับเยี่ยมเลยอ่านแล้วรู้สึกหึกเหิมมากๆๆๆ
อ่านแล้วรู้สึกขึ้นถึงวัดมากๆๆ
ผมจะรอติตามบทกวีของท่านต่อไปนะครับ :054: :053: :053:
-
:015:
-
ขอบคุณมากครับผมอารมร์สุนทรีวจีในบทกลอน :054:
-
ขอบคุณสำหรับบทกลอนครับ อ่านแล้วได้คิดอะไรๆ อีกเยอะเลยครับ...
-
เชื่อมั่นและศรัทธา ..................... ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆน่ะครับ
-
วัด ก็ต้องเป็นวัด ต้องเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้แก่ประชาชนทั่วไป
ไม่ใช่วัดในเชิงธุรกิจเชิงพาณิชย์ครับ ทุกวันนี้วัดบางแห่งกลายเป็นพุทธพาริชย์ไปแล้วครับ