กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 14 มิ.ย. 2552, 04:03:00

หัวข้อ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 14 มิ.ย. 2552, 04:03:00
 :016:เมื่อโลกเปลี่ยน   ผันแปร   เกินแก้ไข
ความแปลกใหม่   มากมาย   ได้เกิดขึ้น
ให้สับสน   หม่นหมอง   สมองมึน
ที่เกิดขึ้น   คือภาพ   แห่งมายา
 :059:ความเจริญ   ทางโลก   คือโชคร้าย
มุ่งทำลาย   แก่งแย่ง   แสวงหา
ซึ่งลาภยศ   สรรเสริญ   และกามา
เข้าเข่นฆ่า   คุกคาม    ตามอารมณ์
 :060:ความเจริญ   ทางวัตถุ  ทุกขณะ
แต่ธรรมะ  ห่างไกล   ให้ขื่นขม
เพราะหลงเพลิน   เดินตาม  ค่านิยม
ของสังคม   ยุคใหม่   ไร้ศีลธรรม
 :069:เมื่อศีลธรรม   เสื่อมถอย   โลกย่อยยับ
หายไปกับ   กาลเวลา   ยุคสมัย
เมื่อศีลธรรม ไม่กลับมา   โลกเปลี่ยนไป
ผู้คนไร้   คุณธรรม   จึงต่ำทราม
 :068:คุณธรรม   น้ำใจ   ไมตรีจิต
ความเป็นมิตร  อ่อนน้อม   ถูกมองข้าม
ต่างกอบโกย  แก่งแย่ง    พยายาม
ให้ได้ตาม   กิเลส   ที่ต้องการ
 :059:อันศีลธรรม   นั้นคง   ดำรงค์อยู่
แต่ขาดผู้    ปฏิบัติ   และสืบสาน
คงเหลือเพียง   คำสอน   ในใบลาน
ขาดคนอ่าน   ปฏิบัติ   ขาดศรัทธา
 :054:โลกจะเสื่อม   เราอย่าเสื่อม   ไปตามโลก
แม้นทุกข์โศก  อย่าลืม   ศาสนา
คือบทเพลง   บอกผ่าน   กาลเวลา
ด้วยศรัทธา    เชื่อมั่น    ในความดี....
               ปรารถนาดีต่อมวลมิตรมนุษย์โลก
                             รวี สัจจะ
                    วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๔.๐๔ น. ณ ชายป่าห้วยขาแข้ง  อุทัยธานี
หัวข้อ: ตอบ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: TTTUTTT ที่ 14 มิ.ย. 2552, 05:34:29
ครับ ...
ถ้าโลกนี้ไม่มีศาสนาคอยขัดเกลาจิตใจผู้คน ผมยังนึกไม่ออกเลยว่ามันจะวุ่นวายกันแค่ไหน...
ทุกศาสนาล้วนสอนให้คน พูดดี คิดดี และทำดี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน...
ดังนั้น อย่าดึงศาสนาลงมาเป็นข้ออ้างในการทำชั่วเลยครับ ...
ไม่มีคำสอนข้อใดเลย ที่สอนให้ไป "เข่นฆ่ากัน" มีแต่สอนให้ "เมตตาซึ่งกันและกัน" ...
"บทเพลงแห่งกาลเวลา"แฝงคติ สาระมากมาย น่าอ่านเช่นเคย ขอบคุณครับ ...{^_^}...
หัวข้อ: ตอบ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: cho presley ที่ 14 มิ.ย. 2552, 07:58:59
 :068:คุณธรรม   น้ำใจ   ไมตรีจิต

ความเป็นมิตร  อ่อนน้อม   ถูกมองข้าม

ต่างกอบโกย  แก่งแย่ง    พยายาม

ให้ได้ตาม   กิเลส   ที่ต้องการ

ให้ความเป็นมิตรกับเขาเหล่านั้นเสียก่อน

อย่าคิดว่าเป็นการเสียศักดิ์ศรีแต่อย่างใด... อย่าหวังว่าจะได้มิตรไมตรีตอบแทน..

ควรพร้อมจะเป็นผู้ให้..ก่อนเสมอ!

อย่าให้กิเลส แก่งแย่ง... บดบังความเป็นมิตรไมตรีต่อกันเลย... :080:
หัวข้อ: ตอบ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: ۞เณรน้อยเส้าหลิน۞ ที่ 14 มิ.ย. 2552, 11:17:36

ธรรมะไม่เสื่อม แต่ตัวคนมันเสื่อมไปเองครับ เสื่อมศรัทธา เสื่อมการปฏิบัติครับ

แม้แต่ตัวผมยังเสื่อมการปฏิบัติเป็นขณะจิตก็ว่าได้  เวลาไหนขี้เกียจพระอาจารย์ที่สอนกรรมฐานท่านจะว่านี่แหละเสื่อมการปฏิบัติแบบชั่วคราวครับ

ถ้าคนไหนไม่ปฏิบัติเลย ท่านก็ว่าเสื่อมการปฏิบัติแบบถาวร

ถ้าไม่ศึกษา ไม่รักษาศีล ท่านก็ว่าคนนี้ธรรมะเสื่อมจากใจครับ

เสื่อมหรือไม่เสื่อมอยู่ที่ใจของคนนั้นครับ

ขอบคุณครับสำหรับบทความดีๆครับ

สาธุ
หัวข้อ: ตอบ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์) ที่ 14 มิ.ย. 2552, 06:06:34
กาลเวลายิ่งเปลี่ยนผ่านไปเท่าไร ศีลธรรมจรรยาก็เสื่อมถดถอยลงไปเรื่อยๆ ถึงเวลาแล้วที่จะกู้วิกฤติหันมาปฏิบัติธรรมกันเถิดครับ เพื่อสันติสุขของมวลมนุษยชาติ สาธุครับ  :054:
หัวข้อ: ตอบ: บทเพลงแห่งกาลเวลา...?
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์โจรสลัด~ ที่ 15 มิ.ย. 2552, 12:31:53
ก้มหน้ายอมรับและยิ้มให้ความผิดหวังเสมอ ไม่ว่าจะผิดหวังสักกี่ครั้ง แต่ไม่มีคำว่าแพ้

สำหรับคนที่สู้อย่างไม่ถอย ไม่มีคำว่าสิ้นหวัง สำหรับคนที่มีหัวใจที่พร้อมสู้ ....  :016: