กาลครั้งหนึ่ง ในปัจจุบันกาลนี่เอง ธนบัตรแบ๊งค์ ๑๐๐๐ ได้ถูกพิมพ์ออกมาสู่ท้องตลาด
หลังจากนั้นก็ได้อยู่ในกระเป๋าของนักธุรกิจ ประชาชนผู้มีอันจะกินทั้งหลาย
ด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่งจนอดเก็บไว้ไม่อยู่
แบ๊งค์ ๑๐๐๐ จึงพูดกับแบ๊งค์อื่นๆออกมาว่า
นี่พวกเธอ ดูสิ ฉันได้เดินทางไปที่ต่างๆกับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย
ฉันไปมาแล้วทั่วโลก ทั่วทุกทวีปก็ว่าได้
แบ๊งค์ ๕๐๐ จึงพูดว่า .....
เธอนี่โชคดีจังที่ได้เดินทางไปทั่วโลก แต่ฉันก็ได้เดินทางไปตามห้างสรรพสินค้า
ทั้งขึ้นเหนือล่องใต้ทั่วประเทศเหมือนกันนะ
แล้วเธอล่ะ แบ๊งค์ ๒๐ เธอไปไหนมาบ้าง เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ
ฉันไม่ค่อยมีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือตามห้างสรรพสินค้าหรอก
ส่วนใหญ่ฉันจะอยู่ตามวัด เขาทำบุญวัด อยู่ในตู้บริจาค และติดอยู่ตามต้นกฐิน
ถึงฉันจะไม่ใหญ่โตอะไร แต่งานบุญทุกงานก็มีพวกฉันมากที่สุดนะจะบอกให้
คนเราเวลาใช้จ่ายเพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน จ่ายเป็นพันเป็นหมื่น จับจ่ายใช้สอย
ซื้อของแบรนด์เนมไม่มีความเสียดายเลย
แต่เวลาทำบุญกลับทำแค่ ๒๐ บาทก็พอ
....แปลกดีนะครับ....
ที่มา:Fw.mail ท่านโจ้
