การศึกษาเรียนรู้
แล้วไปรู้ไปเห็นอะไรมากมายขนาดไหนก็ตาม
ก็ไม่อาจทำให้จิตพ้นไปจากทุกข์ได้เลย
ถ้าการศึกษาเรียนรู้อะไรที่มากมายนั้น
ไม่ใช่การเรียนรู้แล้วนำไปสู่ความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่า
กายนี้ จิตนี้ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน
ดังนั้นเมื่อได้ลงมือเรียนรู้ปฎิบัติธรรมกันแล้ว
ก็ขออย่าได้หลงใหลหรือพึงพอใจกับสิ่งต่างๆที่ไปเจอะเจอเข้า
ขอให้ตั้งเป้าให้แน่วแน่ไปเลยว่า
เมื่อมีอะไรปรากฎให้รู้ให้เห็น ก็จะหัดให้ดูให้เห็นลักษณะ
ไม่เที่ยงบ้าง เป็นทุกข์บ้าง ไม่ใช่ตัวตนบ้างเท่านั้น
เพื่อจะเป็นหนทางนำพาจิตไปสู่สภาวะพ้นจากทุกข์ต่อไป
หน้า15จากหนังสือบันทึกดูจิตตอนระลึกรู้ระลึกชอบ...สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
