ใกล้รุ่งแจ้ง แสงทอง ส่องขอบฟ้า
เรือหาปลา ลำน้อย ลอยโต้คลื่น
กลางสายน้ำ กว้างใหญ่ ในค่ำคืน
ดาวดาษดื่น ลอยหาย ใต้แสงทอง
เห็นหมู่เมฆ ลอยมา เมื่อฟ้าเปลี่ยน
เมฆลอยเวียน ครึ้มมา ให้ฟ้าหมอง
ตัดกับแสง อาทิตย์ ที่สีทอง
ฟ้าเรืองรอง ความหมองเศร้า นั้นจางไป
อรุณรุ่ง เข้ามา เมื่อฟ้าสาง
ส่องเห็นทาง ชีวิต ที่สดใส
ผ่านวิกฤต ชีวิต ก็เปลี่ยนไป
รับฟ้าใหม่ ที่สดใส และเสรี
เพราะโลกนี้ มีอยู่ เป็นคู่เปรียบ
ให้เปรียบเทียบ แตกต่าง ไปทุกที่
มีความเลว นั้นคู่ กับความดี
และก็มี กลางวัน คู่กลางคืน
มีความสุข นั้นคู่ กับความเศร้า
ชีวิตเรา มีหลับ คู่กับตื่น
ชะตากรรม นำไป ไม่อาจฝืน
ไม่ยั่งยืน ตามหลัก อนิจจา
เปรียบท้องฟ้่า นั้นเป็น เช่นชีวิต
ความถูกผิด เกิดขึ้น จากตัณหา
ความไม่รู้ เกิดจาก อวิชา
และอัตตา เกิดขึ้น จากตัวกู
เห็นฟ้าสาง เห็นทาง สว่างจิต
เห็นความคิด ทางธรรม นำมาสู่
เห็นสัจจะ ความจริง ในสิ่งรู้
เอาทุกอย่าง เป็นครู มาสอนธรรม
สรรพสิ่ง รอบกาย มากมายนัก
เปรียบกับหลัก ธรรมมะ ได้ลึกล้ำ
เมื่อคิดดี คิดชอบ กุศลกรรม
ก็จะนำ ชีวิต ไม่ผิดทาง....
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๗ กรกฎาคม ๒๕๕๓ เวลา ๑๐.๔๑ น. ณ วัดเพชรน้ำผึ้ง ลานสัก อุทัยธานี