ปี่เซี่ย หรือ พี่ซิ่ว หรือ เผ่เย้า แพร่หลายมาจากเมืองจีน ฮ่องกง หมาเก๊า มาถึง สิงค์โปร์ และไทย
เริ่มรู้จักและแพร่หลายในกลุ่มพ่อค้า เจ้าของโรงแรม เจ้าของธุรกิจชื่อดัง และสำหรับคนทั่วไป
เริ่มนิยมพกติดตัวไว้กระตุ้นโชคลาภแกะสลักจากหินแท้จากประเทศจีนต้นตำหรับ
ตามคุณลักษณะ 8 ประการ
1.อ้าปากดูดทรัพย์ 2.ขาก้าวหน้า 3.หางยาวกวักโชคลาภ 4.ลิ้นยาวตวัดเงินตวัดทอง
5.ยกหัวข่มคู่แข่ง 6.อกผึ่งผายน่าเกรียงขาม 7.เท้าตะปบเงิน 8.ไม่มีรูทวารเงินทองไม่รั่วไหล
การอธิษฐานนั้นให้ใช้มือลูบเป็นสื่อในการสื่อสารกับปี่เซียะ หากตั้งไว้เฉยๆ จะได้ประโยชน์น้อย
ดังนั้นต้องหมั่นสัมผัสเพื่อทำการขอพร การสัมผัสปี่เซียะ
ถ้าทำการลูบท้อง จะเกิดอานิสงส์ทางด้านความสมบูรณ์พูนสุข
ถ้าทำการลูบหัว ทำให้บารมีดี ปัญญาผ่องใส
ถ้าทำการลูบหลัง ทำให้มีโชควาสนา
ห้ามลูบปาก เพราะจะเก็บทรัพย์ไม่อยู่
- สำหรับปี่เซียะคู่ (ตัวใหญ่แบบตั้งโต๊ะ) ต้องตั้งให้เด่น มองเห็นชัด หันหน้าไปที่ประตู
- สำหรับปี่เซียะคู่ (เข้าบ้าน) ตั้งเป็นคู่ให้ก้นชนกันเป็นลักษณะ ?/? โดยให้ตัวเมียอยู่ด้านขวา
(ตัวเมีย คือ ตัวที่ก้าวเท้าขวาไปข้างหน้ามีหน้าที่รักษาพิทักษ์ทรัพย์) ให้ตัวผู้อยู่ด้านซ้าย
(ตัวผู้ คือ ตัวที่ก้าวเท้าซ้ายไปข้างหน้ามีหน้าที่บันดาลทรัพย์) ควรมีน้ำเปล่าวางไว้หนึ่งแก้ว/ถ้วยก็ได้
นอกจากนี้สามารถกำนัลด้วย ส้ม หรือผลไม้อื่นๆประกอบกันได้
- สำหรับปี่เซียะเดี่ยว (จี้หยก หรือแบบพกพา ) พกติดตัวห้อยคอ หรือห้อยที่เอว ต้องอยู่ต่ำกว่าพระ
ห้ามใส่กระเป๋าเงิน ควรคล้องเอาไว้ให้สัมผัสกับเนื้อตัวของเรา
*** ปี่เซียะเป็นสัตว์มงคลเฉพาะบุคคล เมื่อบูชาแล้ว ห้ามยกให้ใคร (เพราะถือว่าเหมือนกับยกโชคให้คนอื่น )
แต่ปี่เซียะที่ยังไม่ได้บูชาประกาศความเป็นเจ้าของสามารถมอบให้ผู้อื่นได้ โดยแก้เคล็ดด้วยการให้ผู้จะรับปี่เซี๊ยะ
จ่ายเงินค่าปี่เซี๊ยะให้ผู้มอบ จำนวนเงิน 2 ตำลึง หรือ 8 บาท ก็ถือว่าปี่เซี๊ยะนั้นเป็นของผู้รับมอบโดยสมบูรณ์
