ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
อุณหภูมิลดลงเรื่อยๆตอนนี้ต่ำกว่า ๒๐ องศาแล้ว ทำให้ตื่นเร็วกว่าปกติที่เป็นมา
เพราะว่าอากาศมันเริ่มจะหนาว รู้สึกตัวแล้วไม่อยากจะนอนต่อ เลยต้องลุกขึ้นมาทำกิจวัตรของสงฆ์
ไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิเจริญจิตตภาวนา อธิษฐานจิตแผ่เมตตา ขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวร
ตอนเช้าลงไปนำลูกเรือบวงสรวงแม่ย่านางก่อนนำเรือออกไปร่วมแข่งขัน ที่สนามหน้าตลาดอินโดจีน
เสร็จแล้วกลับขึ้นมาที่พักมาทบทวนบทสวดมนต์ต่างๆ เจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน บุพรกิจแห่งปวารณา
นั่งดูข่าวน้ำท่วม อยู่บนศาลาตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น จึงได้ไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเย็นและปฏิบัติกิจในภาค
ค่ำต่อไป เวลาประมาณเที่ยงคืนกว่าๆจึงได้จำวัตรพักผ่อน
.....รอยธรรม.....
พยายามอบรมตนเองให้รู้จักข้อวัตรปฏิบัติ เพื่อให้รู้จักรับผิดชอบต่อหน้าที่และมีจิตสำนึก
ต่อส่วนรวม อะไรที่ผิดเราก็พยายามละพยายามลด ไม่ทำตามความคิดฝ่ายต่ำ สร้างแต่สิ่งที่เป็นคุณงามดี
ดั่งที่ได้ตั้งปณิภานไว้ " ไม่เก็บ ไม่กำ ไม่กอบ ไม่โกง ไม่กิน ไม่เอาเปรียบผู้ใด ทุกอย่างทำไปเพื่อสร้างบารมี "
ชีวิตนี้มันเป็นของน้อยทุกวินาทีที่ผ่านไป คือการเดินไปสู่ความตาย จึงจำเป็นต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
"การทำความเพียรนั้น อย่าหลอกตนเอง ทำให้จริงจัง ตั้งสติกำหนดให้สตินั้นมีกำลังแก่กล้า ทำสัมปชัญญะให้มันแจ้ง "
ทาน ศีล ภาวนา ศีล สมาธิ ปัญญา เจริญภาวนานั้นเป็นเครื่องชำระจิตใจให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ที่ทำนั้นมีความหมาย
เพื่อที่จะกำจัดกิเลสภายในใจของเรา ไม่ใช่ทำไปเพื่อให้ก่อเกิดมานะอัตตา เป็นไปเพื่อความลดละแห่งกิเลสตัณหา
พิจารณาดูกาย ดูจิต ดูความคิดของตัวเราเอง ดูตัวเราว่ามีปัญญาพิจารณาเป็นไหมและทำอย่างไรเพื่อให้เกิดความเจริญ
ในธรรม พิจารณาไตร่ตรองด้วยสติปัญญา ค้นหาความจริงในกายในจิตของเรา ยอมรับความเป็นจริงในสิ่งที่เรามีและเราเป็น
มองให้เห็นความเสื่อมทั้งหลายอันได้แก่กิเลสตัณหา อัตตามานะที่่มีอยู่ในจิตของเรา ซึ่งเราจำเป็นที่จะต้องรู้และต้องเห็น
เสียก่อน จึงจะเข้าไปลดละมันได้ เพราะไม่มีใครที่จะรู้จักตัวเราเท่ากับตัวของเราเอง ขอเพียงเราให้เวลาแก่ชีวิตจิตวิญญาณ
ของตัวเราเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่ " ดูหนัง ดูละคร แล้วจงย้อนมาดูตัวเอง " นรกหรือสวรรค์ นั้นเป็นสิ่งที่ยังไม่เห็นในวันนี้
แต่สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่คือความสุขและความทุกข์ทั้งหลาย ที่เราสัมผัสได้ในปัจจุบัน ทำอย่างไรที่เราจะอยู่กับมัน อยู่เหนือมัน
ทำอย่างไรให้ใจของเรานั้น ไม่สับสนและวุ่นวาย นั้นคือสิ่งที่เราต้องทำในวันนี้ เป็นสิ่งที่เห็นและสัมผัสได้ ถ้าคุณคิดที่จะทำ...
.....รอยกวี.....
"สวรรค์ อยู่ในอก และนรก อยู่ในใจ "
เราทำ สิ่งใดไว้ รู้แก่ใจ ของเราเอง
ดีชั่ว ตัวกำหนด จะละลด ควรรีบเร่ง
ความชั่ว จงกลัวเกรง อย่าอวดเบ่ง เพราะถือดี
บาปกรรม อันน้อยนิด จะตามติด ไปทุกที่
ส่งผล ทางไม่ดี ให้เรามี ความทุกข์ใจ
ความดี ควรรีบทำ เพื่อจะนำ จิตสดใส
ความดี ที่ทำไป ส่งผลให้ ได้เจริญ
เมื่อใจ ไม่คิดชั่ว และทำตัว น่าสรรเสริญ
พาใจ ให้เพลิดเพลิน จิตเจริญ ในทางธรรม
มองโลก ในแง่ดี ก็จะมี ความสุขล้ำ
ความชั่ว ไม่ครอบงำ ก็จะทำ แต่สิ่งดี
สิ่งดี เริ่มที่จิต อยู่ที่คิด ไม่ผิดที่
คิดดี และทำดี เพียงเท่านี้ ดีก็มา
ใจดี ก็มีสุข เพราะว่าทุกข์ ไม่มาหา
ใจสุข ภาวนา เกิดปัญญา เห็นความจริง
ความจริง ของชีวิต เห็นเมื่อจิต นั้นอยู่นิ่ง
มองเห็น สรรพสิ่ง เห็นความจริง คือเห็นธรรม....
............................................
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๘.๑๒ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
