ขออณุญาติท่าน sabyejai0
ก่อนอื่นขอติติง เรื่อง ภาษา วิบัตินิดนึงนะครับ เพราะว่าท่านอยู่ในวัยที่เรียกว่าวัยรุ่น สมาชิกท่านอื่นที่อยู่ในวัยเดียวกันหรืออ่อนกว่าจะเอาเยี่ยงอย่างได้
ตอนนี้ในบอร์ดวัดบางพระ กำลังมีกระทู้ร้อนแรงกระทู้นึง เกี่ยวกับการ รณรงค์การใช้ภาษาไทย พิมพ์ไทย ให้ถูกต้อง งดใช้ภาษาวิบัติ นะครับ
ผมเป็นคนนึงที่ เคารพกฎ กติกา มารยาทตรงนี้ ก็เลยอยาก แนะนำให้ท่าน sabyejai0 ซึ่งเป็นศิษย์หลวงพี่แป๊วเหมือนผม(ถือว่าเป็นพี่เป็นน้อง)
เลิกใช้ภาษาวิบัติ ติติงกันในฐานะพี่ๆน้อง คงไม่โกรธกันนะครับ ดีกว่าให้คนอื่น หรือ ผู้เยี่ยมชมจากบอร์ดอื่น ตำหนิเอาได้ว่า รณรงค์แล้วไม่ทำ
อ้างถึงข้อความของท่าน >>เเต่ผมยังไม่ได้สาริกาเลยครับ สาริกาสักนานหลอครับ ท่านเลยไห้อักขระมา<<
คำว่า "หลอ" พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
ความหมาย
ใช้ประกอบกับคํา เหลือ เป็น เหลือหลอ หมายความว่า หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง เช่น กินเสียจนไม่มีอะไรเหลือหลอ; เรียกฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟันเป็นต้น ว่า ฟันหลอ.
หลอ ของท่านผมเข้าใจว่า จะสื่อความหมายมาจากคำว่า หรือ แต่บางครั้ง ผู้อ่าน อาจสับสนได้ ปรับปรุงสักนิดนะครับจะได้ติดเป็นนิสัย
หลอ กับ หรือ ตามพจนานุกรมไทย ความหมายแตกต่างกันนะครับ หากจะพิมพ์ คำว่าหรือ ก็เลิกพิมพ์ ว่า หลอ นะครับ เพื่อจะได้ไม่สับสน
และจะได้ไม่โดน ตำหนิ จากสมาชิกท่านอื่น หรือ ผู้เยี่ยมชมนอกเว็บวัดบางพระ
ปล.รู้ตัวแล้วแก้ไข ผมมีของขวัญปลอบใจให้ รูปถ่าย ลายยันต์ลายมือของหลวงพี่แป๊วฝีเข็มเดียว (เป็นของหลานชายผมเอง) ในคอมเมนท์ถัดไปครับ