ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
๑๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ห่างหายไปจากกระดานสนทนาวัดบางพระไปหลายวัน เพราะมีภาระกิจต้องเดินทางตลอด
ขึ้นเหนือ-ลงใต้ ไปอีสาน ตั้งแต่วันที่ ๒๒ เมษายน เป็นต้นมา ทำให้ไม่มีเวลาที่จะเข้ามาเขียนบทความ
บทกวี ในกระดานสนทนาของวัดบางพระแห่งนี้ เมื่อพอจะมีเวลาก็จะเข้ามาสนทนาแลกเปลี่ยนกัน
......กาลเวลาแห่งชีวิตที่เราลิขิตได้......
ห่างเหินใช่เหินห่าง...ระยะทางนั้นยาวไกล
สัญจรร่อนเร่ไป...สู่สิ่งใหม่ในหนทาง
มีพบย่อมมีจาก...กรรมจำพรากให้เหินห่าง
วางใจให้เป็นกลาง...ทุกสิ่งอย่างจะเข้าใจ
เข้าใจในชีวิต...เมื่อตั้งจิตคิดแบบใหม่
ผ่านมาให้แล้วไป...ตั้งต้นใหม่ใจมั่นคง
ทางเดินของชีวิต...อยู่ที่จิตคิดนำส่ง
ศรัทธาต้องยืนยง...และมั่นคงในหลักการ
จังหวะและเวลา...โอกาศมาอย่าให้ผ่าน
คิดต่อก่อเป็นงาน...เพื่อสืบสานจินตนา
ทุกคนย่อมมีฝัน...อยากพบวันปรารถนา
ก้าวผ่านกาลเวลา...เรียนรู้ค่าประสพการณ์
ฝันไว้ไปให้ถึง...คิดคำนึงตามหลักฐาน
ก้าวไปในสายธาร...แม้นยาวนานอย่าท้อใจ
รางวัลของชีวิต...ผ่านถูกผิดมาเรื่อยไป
สิ่งหวังและตั้งใจ...คงไม่ไกลถ้ายังเดิน
เดินไปในทางฝัน...จิตสร้างสรรค์น่าสรรเสริญ
ทำใจให้เพลิดเพลิน...ความเจริญจะตามมา
คิดดีและทำดี...ในสิ่งที่มีเนื้อหา
เชื่อมั่นและศรัทธา...ความก้าวหน้าจะมาเอง....
...ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต...
..........รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม..........
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๔ เวลา ๐๘.๑๔ น. ณ ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
