หมวด มิตรไมตรี > รวมสมาชิก (มิตรไมตรี)
แบ่งปันประสบการณ์จริง จากผู้ที่บูชาวัตถุมงคลของหลวงพ่อเปิ่น
คนรักษ์พระ:
สวัสดีครับท่านสมาชิกและศิษย์วัดบางพระทุกท่าน เรื่องประสพการณ์วัตถุมงคลของหลวงพ่อ ผมได้ยินเพื่อนๆสมาชิกเล่ากันมาแทบจะทุกรุ่น เป็นข่าวก็มีหรือได้ยินจากปากผู้ใหญ่บางท่านที่เชื่อถือได้มีเยอะมากมายครับ ส่วนตัวผมเองนั้นได้ประสพกับตัวเองมาหลายครั้ง ไม่ว่าจะเดินทางไปแม่ฮ่องสอนหรือไปหัวหิน แต่ผมขอเล่าเรื่องล่าสุดที่เจอมากับตัวเองที่วัดบางพระเมื่อไม่นานมานี้เองครับ วันนั้นได้ไปวัดตั้งแต่ ก่อนเพล ได้ซื้อของไปถวาบหลวงพี่ และผมได้ไปขอเมตตาหลวงพี่ญาท่านฝังตะกรุด พอฝังเสร็จก็กราบลาท่านและเดินไปกราบลาหลวงพี่ติ่งหลวงพี่ต้อย ท่านกำลังเดินออกกำลังกายตอนเย็นอยู่ พอตอนจะกลับ ตอนที่จะเดินมาที่รถ ก็ผ่านกุฎิหลวงพี่ติ่ง เดินมาเรื่อยๆผ่านสุนัขตัวหนึ่ง พอเดินคล้อยหลังมานิดเดียวสุนัขตัวนั้น เข้ามากัดที่เอ็นร้อยหวายครับ ทุกท่านที่อยู่ตรงนั้นตกใจมาก ผมก็ยังไม่รู้ว่าเข้าไหม รู้แต่ว่ากัดโดนแน่ๆ ทุกคนที่เดินตามหลังมาคิดว่าเข้าแน่ๆ แม้แต่พี่หนุ่มที่อยู่ในกุฎิก็ตะโกนออกมาว่าเข้าไหม พอมาดูตรงที่โดนกัด ปรากฎว่าไม่มีแม้แต่ร่องรอยถลอกเลยครับ มารู้ว่าเจ้าสุนัขที่กัดนั้น ชื่อ เจ้าบาบีก้อน ได้ยินมาว่ากัดไปหลายคนแล้ว ส่วนวัตถุมงคลของหลวงพ่อที่ผมมีติดตัวตลอดเวลามีองค์เดียวครับ เป็นรูปหล่อปี 27 ครับ เล็กๆน้อยๆจากประสพการณ์ที่เกิดขึ้นครับ
ขอบคุณครับ
คนรักษ์พระ
KsT-YNV:
ขอร่วมแบ่งปันประสบการณ์ด้วยครับ
ประสบการณ์ผมเมื่อ2ปีที่แล้วครับ อายุ 18 ปี ตอนนั้นผมเริ่มไปวัดบางพระเองเป็นคนเดี่ยวครับ จากแต่ก่อนไปกับพี่ชายผม ตอนผมเด็กๆ แล้วผมก็เริ่มจำทางมาเรื่อยๆ จนผมเริ่มโตผมก็ไปวัดเป็นแล้วครับ ไปโดยขับมอไซค์ไปคนเดียวครับ ไป-กลับ โดยถนนเพชรเกษม ขณะไปก็ปลอดภัยถึงวัดดีครับ
พอเวลาผมกลับบ้าน ผมก็กลับทางถนนเพชรเกษมเหมือนเดิมครับ ขับมาเรื่อยๆ ผมก็บิดเร่งขึ้นพอควร พอขณะขับมาแถวพุทธมณฑลสาย5 ผมก็เกิดเหตุครับ ขณะนั้นเหมือนมีอะไรมาดลใจว่าต้องมีเหตุครับ คือช่างเขามาทาสีเส้นแบ่งถนนใหม่ครับผมก็ไม่ได้คิดเอ๊ะใจอะไร แล้วผมก็บิดแล้วผมจะหักเปลี่ยนเลนเข้าซ้าย รถผมยางไปลื่นสีเส้นแบ่งถนนล้มครับ ผมก็กลิ้งหลายตลบอยู่ รถก็ไถลไปกลางถนน แต่แปลกครับที่ขณะนั้นรถสักคันไม่มีวิ่งผ่านมาเลยครับ ในขณะก่อนที่เกิดเหตุ รถก็มีวิ่งเยอะพอสมควรตามปกติทุกวันของถนนใหญ่ รถบรรทุกก็เยอะไล่ท้ายผมมา รถใหญ่ก็วิ่งมาเรื่อย แต่ขณะผมเกิดเหตุไม่มีรถสักคันวิ่งมา พอผมตั้งสติลุกขึ้นไปจับรถ แล้วก็ขับมาสักพัก รถก็วิ่งเยอะเช่นเดิมครับ ทำให้ผมแปลกใจแล้วนึกถึงหลวงปู่เลยว่าหลวงปู่มาคุ้มครองปกป้องหลานแล้ว กลับถึงบ้านผมก็ไปทำแผลที่โรงบาล ผมเป็นแผลที่ศอก เข่าและขาครับ ประสบการณ์แรกผมเลยที่ถนนเพชรเกษม :016: :015: :016: :015: เล่าอาจจะอ่านแล้ว งง ๆ รวบ ๆ หน่อยก็ขออภัยครับ :054:
วันนั้นจนถึงทุกวันนี้ทำให้ผมรู้เลยว่าเหรียญหลวงปู่เปิ่นรุ่นไหนจะทันหรือไม่ทัน ใหม่หรือเก่า หลวงปู่เปิ่นก็คุ้มครองครับ เมื่อเรามีความศรัทธาเป็นที่ตั้ง ทำให้ผมเลิกคิดเรื่อง เหรียญทันหรือไม่ทันไปเลย ตอนนี้รอยสีแบ่งเส้นถนนยังติดหมวกกันน็อคผมอยู่้เลย :095: :095: :095:
นี่เหรียญประสบการณ์ที่ผมห้อยตอนนั้นครับเป็นเหรียญที่ระลึกพิธีไหว้ครูปี 51 ตะกรุดหอมเชียงปี 48 แล้วตะกรุดหนังเสือ ซึ่งไม่ทันหลวงพ่อเปิ่นเลย ใช่ไหมครับ :062: ตอนนั้นยังไม่มีเหรียญหลวงพ่อเปิ่นเยอะเลยครับ
pittaya2517:
เสือของหลวงพ่อ(ขอบคุณภาพจาก Your LoGo)
เรื่องนี้เป็นประสบการ์ณรอดตาย ของพี่สาวแฟนครับ เกิดขึ้นเมื่อปี47 ซึนามิ ที่หาดป่าตอง กลางดึกของคืนวันที่26ธันวาคมพี่สาวแฟนได้ฝันเห็นหลวงพ่อเปิ่น เดินผ่านมาและมีเสือเดินตามมาด้วย เมื่อหลวงพ่อและเสือเดินผ่านไปแล้วเสือก็ได้หันกลับมา....แฮ้ใส่จนเธอสะดุ้งตื่นและนอนไม่หลับอีกรู้สึกไม่สบายใจไม่กล้านอนคนเดียว เลยไปขอนอนกับเพื่อนที่บ้านบนเขา หลังตื่นนอนตอนสายๆได้ข่าวก็ลงมาดูเหตุการ ก็เห็นห้องเช้าตรงหาดป่าตองหายไปทั้งแถบเลยครับ พี่สาวยังคิดเลยว่าถ้านอนอยู่ที่เดิมคงไม่รอดแน่ เพราะทำงานกลางคืนเป็นคนนอนตื่นสาย ด้วยบารมีของหลวงพ่อแท้ๆเลยครับ
(ขอกราบหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง)
fork0:
ต้องบอกก่อนว่าพระที่ผมแขวนนั้นส่วนใหญ่จะเปรียนบ่อยเนื่องด้วยพระที่บ้านมีเยอะและผมก็ชอบในองค์พระที่นำมาแขวน แต่ว่าพระรูปเดียวที่ผมนับถือที่สุดมีไม่กี่ท่าน หนึ่งในนั้นคือหลวงปู่เปิ่นครับที่ไม่เคยห่างจากคอของผมไม่ว่าพระองค์อื่นๆจะเปรียนไปตามอารมหรือยังไง ตรงหน้าอกด้านซ้ายก็จะมีหลวงพ่อเปิ่นอยู่เสมอ และเหรียญที่ผมรักที่สุดก็คือเหรียญนี้ครับ
เคยจะปล่อยเช่าหลายครั้งแล้วเนื่อกจากจะไปเช่าเหรียญปีลึกๆของหลวงปู่แต่ว่าเหรียญนี้คือเหรียญหลวงปู่ที่ผมปูชาเป็นเหรีญแรกเพื่อใส่ไปงานไหวครูปี54ซึ่งเป็นปีแรก และยังเป็นเหรียญที่ออกปีเกิดผมด้วยครับ คือวันที่ 2 ธันวาคม ปี๒๕๓๓ ครับ
ส่วนประสบการมีหลายรูปแบบครับ ผมเป็นคนขับมอเตอร์ไซค์ ไปไหนมาไหนบ่อยครับ ล่าสุดก็ขับไปวันบางพระ ถึงก็เล่นเอาดึกๆเขาเลิกสักกันหมดก็เลยขับไปกลับเล่นๆตามประสาวัยรุ่น รถคว่ำหลายครั้งครับ แต่ก็ไม่เป็นอ่ะไร ตกจากรถซูบูรุ ก็แค่ถลอก รถ2แถวตามหลังมาก็ยังแบรกทัน ขนาดตกรถเมย์ยังไม่เป็นไรเลยครับ ส่วนเรื่องหมัดๆมวยๆเด็กแถวสำโรงบานผมมันก็จะเล่นแต่มีดแต่ปืนกัน น้องๆผมก็เสียไปหลายคนแต่ผมก็ไม่เคยโดน ไม่ใช่ว่าตัวเองมีพระดีแต่ว่าเวลามีเรื่องพวกนี้เราไม่ทันได้เตรียมตัวอ่ะไรเลย ขับรถอยู่ดีๆก็มีเสียงปืนไล่หลังมา แต่ก็รอดมาทุกครั้ง เรื่องเมตตา ก็มีให้เห็นไม่ขาด ก็มีผู้ใหญ่เขาเอ็นดูเรื่อยๆเรื่องเงินๆทองๆก็มีมาใช้ไม่ขาดถึงแม้จะไม่มากก็ตามแต่ก็พออยู่ได้ครับ ไม่ว่าจะที่คอหรือที่เอวผมก็จะมี วัตถุมงคลหลวงพ่อติดตัวตลอดเวลาครับ และอีกสำนักนึงที่อยากบอกว่าดีและใช้ได้ไม่แพ้สายวัดบางพระเราคือวันดอนยายหอมครับ เมื่อก่อนผมมีตะกรุดมากมายครับหลายสำนักดังๆทั้งนั้น ตอนนี้ปลดออกหมด เหลือเพียง2สำนักครับผม คือวันบางพระเราและวัดดอนยายหอม ครับ ถึงแม้ว่าผมจะพึ่งหันมาสนใจในเรื่องของพระเครื่องหรือพึ่งจะก้าวเข้ามาสู้ชาววัดบางพระไม่นานมานี้เองแต่ผมตั้งแต่เรียนมัธยม ก็ได้ยิดชื่อของหลวงปู่เปิ่นมาตั้งแต่เรียนแล้วเพราะที่บ้านของผมนั้นนับถือท่าน ถึงจะไม่ใช่คน นครชัยศรีแต่ปู่ผมไปวัดประจำจนมีพระเครื่องของหลวงปู่เยอะมากมายครับ ผมก็จะทำตามที่ปู่ผมเคยทำไว้ครับ
ที่เอวครับ
meef2002:
ของผมเป็นหลวงพ่อเปิ่นขี่เสือสิงปี28ครับ ผมจะใส่ติดตัวไว้ ประสบการณ์นั้นเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง อย่างเช่นมีอยุ่ครั้งนึงผมเกิดอุบัติเหตุทางรถมอเตอร์ไซค์รถผมโดนชนกระเด็นโดยรถเก๋งครับตัวผมร่วงลงจากมอเตอร์ไซค์กลิ้งเข้าไปใต้รถประจำทางครับโชคดีที่รถประจำทางวิ่งมากลับเบรคทัน ส่วนตัวผมแค่เป็นรอยช้ำตรงขาอ่อนเท่านั้นครับ และยังมีประสบการณ์ที่ทำงานครับเนื่องจากผมทำงานเป็นช่าง จึงมีโอกาสที่จะประสบอุบัติเหตุบ่อย มีอยุ่ช่วงนึงครับเป้นช่วงที่ผมรุ้สึกว่าจะดวงตกมาก ผมก็ทำงานอยุ่มีดบนชั้นวางเครื่องมือก็ตกลงมาเสียบที่อกพอดีครับปรากฎว่าเสื้อที่ใส่นั้นขาดแต่ตัวกลับไม่เป็นอะไรแค่เจ็บจากแรงกระแทกครับ และยังมีเหล็กตกใส่เท้า ล่าสุดโดนหลอดไประเบิดใส่หน้าครับตอนแรกคิดว่าจะแย่แล้วแต่ปรากฎว่าไม่เป็นอะไรครับ เรื่องผมก็มีอยุ่เท่านี้แหละครับ
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version