สักได้กับพระอาจารย์ทุกรูปครับ ดีทุกรูป วิชาอาคมก็เหมือนการที่คนเรา คนที่วิ่งเป็นเพราะเดินเป็นมาก่อน
ลงทางคงกระพันได้ ก็คือผ่านเมตตามาก่อนแล้ว แบบนั้น
แต่ที่นิยมกันคือ ลงน้ำมันทางเมตตากับหลวงน้าติ่งนะครับ ท่านถนัดทางเมตตา หลวงพี่นันท์ผู้หญิงก็ชอบไปสักกับหลวงพี่ท่านเหมือนกัน
ดีทุกกุฎิครับ ทั้งเมตตาและด้านอื่นๆด้วย 
น้องอชิ... พี่โชวเคยได้ยินเกจิท่านหนึ่งเล่าให้เพื่อนพี่โชวฟังว่า... (จำบ่ได้ว่า'จิท่านไหน..) ท่านว่า ปลุกเสกของเมตตา ยากกว่า คงกระพันเสียอีก ไม่รู้ว่ามันจะใกล้เคียงกับ การลงเข็มด้วยหรือไม่... หากพินิจจากข้อมูลดังกล่าวราวกับว่า เป็นคนละศาสตร์กัน... นั่นหมายถึง เมตตาก็ทาง คงกะพันก็ทาง...
ครับพี่ ถ้าพิจารณากันว่าแบบไหนจะยากง่ายกว่ากัน คงต้องมีปัจจัยหลายๆอย่างมั้งครับ
เพียงแต่นำบอกกกล่าวกันอย่างเข้าใจง่ายๆ นะพี่
ถ้าพระอาจารย์ท่านสักได้ ก็คือให้้เมตตาและคงกระพันกับลูกศิษย์ได้ อย่าง สาีิิีิริกา หงส์ เป็นเมตตา เสือ หนุมานเป็นคงกระพัน
คือท่านร่ำเรียนมาทั้งสองศาสตร์ บอกกับแรงครูในแต่ด้านเป็นทุนเดิมหนุนนำอยู่แล้ว ก็ลงตัวครับ
แต่ถ้าเราจะเรียนเมตตาจ๋าา สุดขั้ว คงกระพันสุดแนว ยากกันไปคนละแบบครับ
ส่วนตัวกับเพื่อนได้มีโอกาสไปขอเรียนวิชาบางวิชามา แต่ผมท่านให้เรียนทางเมตตา เพื่อนได้ทางคงกระพัน
เหมือนโดนแยกเหล่า หรือแยกฝึก ตัวพระ ตัว ตัวยักษ์ ตอนเล่นโขน เลยละครับ
พอได้แต่ละทางแล้วจึงมาสลับเรียนในอีกทางครับ คงเป็นลักษณะเฉพาะของการส่วนแต่ละที่นะครับ ไม่ใช่กฏเกณฑ์ตายตัว
ผิดพลาดหรือทำให้สับสนต้องขออภัยด้วยครับผม
