เห็นว่ามีกระทู้แนวนี้เยอะๆ ผมขอแจมด้วยครับ...เผื่อท่านใดที่กำลังเป็นอย่างบทกลอนนี้ ผมขอให้กำลังใจทุกท่านครับ
ถ้าใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิต
และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
แต่ด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ที่ทำให้เขาไม่สามารถอยู่กับคุณได้ อย่าได้เสียน้ำตา
แต่จงดีใจที่เราได้พบกัน
และเขาทำให้เรามีความสุข
แม้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาอันสั้นมากก็ตาม
เพราะเวลาจะเป็นเครื่องชี้บ่ง
ถ้าเขาเป็นของคุณจริงๆ เขาจะต้องกลับมา
คุณจะรู้ตัวว่าคิดถึงใครคนหนึ่งมากๆ
ก็ตอนที่คุณคิดถึงเขาแล้วหัวใจคุณเต้นรัวถี่ขึ้น
เพียงแค่เขาทักทายคุณด้วยความอบอุ่นในน้ำเสียง
ก็จะทำให้ประสาทของคุณซาบซ่า
ผ่อนคลายลงอย่างมีความสุข
ถึงกระนั้นก็ตาม บางทีคุณก็ยังไม่รู้สึกตัว
และยังชอบปฏิเสธว่าคุณไม่ได้ชอบเขา ไม่ได้รักเขา
ปรอทที่จะวัดความรักในหัวใจของคุณได้
เมื่อคุณคิดถึงใครคนหนึ่ง แทบทุกขณะจิต
และเมื่อคิดถึงแล้ว
ทำให้คุณมีความสุขอย่างประหลาด
อยากสละความสุขส่วนตัวให้แก่คนๆ นั้น
แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดก็จะทนขอเพียง
แต่ว่าอยากให้เขาคนนั้นมีใจรักคุณสักนิด
อย่าหันหลังให้กับความรัก
ในขณะที่ความรักยืนจังก้าอยู่ต่อหน้า
คุณอย่าได้ไล่มัน ออกไปจากคุณ
เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้นสักวันหนึ่ง
คุณจะหวนคิดขึ้นมาได้ว่า
สิ่งที่คุณไล่เปิดไปนั้นแท้จริงแล้ว
ครั้งหนึ่งเคยอยู่ใกล้ชิด ตัวคุณนี้เอง
ขอขอบคุณ
http://hilight.kapook.com/view/36214
