:059:ฟ้าหม่น ตะวันหมอง เมื่อนั่งมอง ฝั่งนที
น้ำโขง เคยใหลรี่ มาบัดนี้ เหือดแห้งลง
:069:สายน้ำ ถูกเขื่อนกั้น สายสัมพันธ์ ไม่มั่นคง
เกิดจาก ความโลภหลง ไม่ดำรงค์ ความพอดี
:060:แก่งแย่ง และแข่งขัน กอบโกยกัน ไปทุกที่
โขงเอย โขงนที มาบัดนี้ ถูกทำลาย
:016:สายน้ำ สายสัมพันธ์ ที่มีนั้น พลันสูญหาย
โขงเจ้า คงใกล้ตาย เพราะมุ่งหมาย ทำลายกัน
:053:น้ำโขง เคยเต็มฝั่ง มีพลัง สมานฉันท์
ไม่เคย แบ่งแยกกัน ทุกชนชั้น ได้ดื่มกิน
:059:การเมือง การปกครอง แยกพวกพ้อง ไปทุกถิ่น
แบ่งแยก ผืนแผ่นดิน เป็นทรัพย์สิน ส่วนของตน
:069:ฟ้าหม่น ตะวันหมอง น้ำตานอง ทุกแห่งหน
จิตใจ ของผู้คน เกิดสับสน กับเหตุการณ์
:054:น้ำโขง มาเหือดแห้ง ในยามแล้ง น่าสงสาร
คงเหลือ เพียงตำนาน แห่งสายธาร น้ำโขงเอย.....
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต-แด่มิตรสหายทุกผู้คน
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม-คนไร้ราก
๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๕.๑๐น. ณ ริมฝั่งโขง ประเทศไทย
