สมัยเรียนโอ้วเฮฮาครับ
เรียนเป็นเรียน เล่นเป็นเล่น + ภารกิจคณะกรรมการนักเรียน อ้างว่าไปช่วยงานของคณะกรรมการ ฟิ้ววววว โผล่ที่โต๊ะปิงปอง
เรียนสนุกมีเพื่อนๆช่วยกันคิดช่วยกันทำ ในห้อง40กว่าคน แจกจ่ายงานแต่ละวิชาไป ผมคนเดียวโดนทั้งคณิตศาสตร์,สังคมศึกษาศาสนาฯ,ภาษาไทย มีงานอะไรก็แล้วแต่คุณต้องทำให้เสร็จ เสร็จปุ๊ปใครจะเอาบ้างเก็บเงินๆๆๆไปถ่ายเอกสารแจกไว้ลอกทั้งห้อง
มีงานอะไรที่ไหนหัวหน้าห้องไป ลงที่เราคนเดียวรับผิดชอบทั้งหมด
วัยเรียนเป็นอะไรที่มีความสุขมากครับ มีเพื่อนได้เรียนได้เล่น ชีวิตมีแต่ความเฮฮา จนกระทั่งวันจากลาก็มาถึง ต่างคนก็ต่างต้องเดินไปตามเส้นทางของแต่ละคน น้ำตาที่ไหลพรากเมื่อวันจากลา ความรู้สึกดีๆที่เพื่อนมีให้กันเสมอ มันยังคงอยู่ในลิ้นชักแห่งความทรงจำ ไม่มีวันลืมเลือนอย่างแน่นอน ฝากเนื้อเพลงไว้นะครับ
รักระเหยเป็นไอ - ไอน้ำ
วันเวลาที่เราเคยมีด้วยกัน ไม่เคยคิดว่ามันจะหมดลง
ภาพแห่งความผูกพันธ์ จากวันนี้ก็คง ต้องเก็บลงในกล่องความทรงจำ
ยังไม่รู้ ว่าจะพบกันอีกเมื่อไร ไม่ว่านานแค่ไหนขอให้เธอได้รู้ว่า
ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหน สายตามองกันไม่เจอ แต่ใจจะคิดถึงเสมอ ส่งรักให้เธอไม่ขาด
หล่อหลอมด้วยหัวใจ ระเหยเป็นไอลอยในอากาศ ห่วงใยเธอเหมือนเดิมทุกลมหายใจ
ไม่เจอะกันได้แต่ส่งใจไปห่วง ดูแลรักษาตัวเองให้ดี
อีกใจได้แต่หวังสักวันนะต้องมี วันที่เราได้กลับมาเหมือนเดิม
จะหล่อจะหลอมใจทั้งหมดนี้ ระเหยความรักของฉันให้ลอยไปโอบเธอ
คิดถึงเพื่อนๆทุกๆคนครับ
