:016:เมื่อโลกเปลี่ยน ผันแปร เกินแก้ไข
ความแปลกใหม่ มากมาย ได้เกิดขึ้น
ให้สับสน หม่นหมอง สมองมึน
ที่เกิดขึ้น คือภาพ แห่งมายา
:059:ความเจริญ ทางโลก คือโชคร้าย
มุ่งทำลาย แก่งแย่ง แสวงหา
ซึ่งลาภยศ สรรเสริญ และกามา
เข้าเข่นฆ่า คุกคาม ตามอารมณ์
:060:ความเจริญ ทางวัตถุ ทุกขณะ
แต่ธรรมะ ห่างไกล ให้ขื่นขม
เพราะหลงเพลิน เดินตาม ค่านิยม
ของสังคม ยุคใหม่ ไร้ศีลธรรม
:069:เมื่อศีลธรรม เสื่อมถอย โลกย่อยยับ
หายไปกับ กาลเวลา ยุคสมัย
เมื่อศีลธรรม ไม่กลับมา โลกเปลี่ยนไป
ผู้คนไร้ คุณธรรม จึงต่ำทราม
:068:คุณธรรม น้ำใจ ไมตรีจิต
ความเป็นมิตร อ่อนน้อม ถูกมองข้าม
ต่างกอบโกย แก่งแย่ง พยายาม
ให้ได้ตาม กิเลส ที่ต้องการ
:059:อันศีลธรรม นั้นคง ดำรงค์อยู่
แต่ขาดผู้ ปฏิบัติ และสืบสาน
คงเหลือเพียง คำสอน ในใบลาน
ขาดคนอ่าน ปฏิบัติ ขาดศรัทธา
:054:โลกจะเสื่อม เราอย่าเสื่อม ไปตามโลก
แม้นทุกข์โศก อย่าลืม ศาสนา
คือบทเพลง บอกผ่าน กาลเวลา
ด้วยศรัทธา เชื่อมั่น ในความดี....
ปรารถนาดีต่อมวลมิตรมนุษย์โลก
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๔.๐๔ น. ณ ชายป่าห้วยขาแข้ง อุทัยธานี