:114:สัญจรร่อนเร่มา...ผ่านร้อยป่าและร้อยภู
ได้เห็นและได้ดู....ได้เรียนรู้ตลอดทาง
สั่งสมประสพการณ์...ได้พบพานกับทุกอย่าง
ส่งเสริมและสรรค์สร้าง...ทุกก้าวย่างที่ผ่านมา
มากมายมวลหมู่มิตร...ผู้มีจิตแสวงหา
พบพานได้พึ่งพา...ปรารถนาดีต่อกัน....
หนึ่งมิตรที่ชิดใกล้...คือสายใยสายสัมพันธ์
ร่วมใจสมานฉันท์...ร่วมสร้างฝันอันงดงาม.......
:090:นกนั้นต้องมีขน...เราเป็นคนอย่ามองข้าม
สร้างมิตรและติดตาม...คอยสอบถามซึ่งข่าวคราว
เป็นคนต้องมีเพื่อน...เหมือนกับเดือนที่คู่ดาว
มิตรภาพจะยืนยาว...ต้องสืบสาวสายสัมพันธ์
น้ำใจไมตรีจิต...ต่อมวลมิตรมีให้กัน
เอื้อเฟื้อและแบ่งปัน...เมื่อทุกข์นั้นช่วยกันไป
เพื่อนแท้พบเมื่อทุกข์...มาทุกยุคทุกสมัย
ไมตรีและน้ำใจ...ที่มอบให้กันและกัน
เชื่อมใจประสานจิต...ความเป็นมิตรสายสัมพันธ์
ยั่งยืนมานานวัน...เพราะเรานั้นต่างจริงใจ
:089:รายทางที่ย่างผ่าน...มายาวนานและเรื่อยไป
ด้วยตัวและหัวใจ...นั้นมอบให้การเดินทาง
ภูผาและป่าไม้...ก้าวผ่านไปเพื่อสรรค์สร้าง
ศรัทธาไม่เคยจาง...โลกไม่ร้างเพราะทางธรรม
ทางธรรมนำชีวิต...ชำระจิตที่มืดดำ
ออกห่างจากบาปกรรม...มากระทำบำเพ็ญบุญ
บุญกรรมนำชีวิต...มีหมู่มิตรคอยเกื้อหนุน
เมตตาและการุณ...ช่วยค้ำจุนตลอดมา
:054:ฝากไว้แด่มวลมิตร...ผู้มีจิตแสวงหา
ฝากผ่านกาลเวลา...ฝากดินฟ้าและสายลม
ปลอบใจมวลหม่มิตร...ผู้มีจิตที่โศกตรม
ลบล้างความขื่นขม...ให้รื่นรมสมฤดี
ทุกข์โศกและโรคร้าย...ให้จางคลายไปทุกที่
ขอให้สิ่งดีดี...นั้นจงมีแก่เพื่อนเรา....
:016:เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ
:059:วจีพเนจร-คนรอนแรม
๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๗.๒๘ น. ณ ชายป่าห้วยขาแข้ง อุทัยธานี
