เสาร์นี้ได้โอกาสไปวัดบางพระครับ ตรงดิ่งที่กุฏิหลวงพี่แป๊ววันนี้มาแต่เช้าครับ เห็นมีชาวต่างชาติชาวเอเชียนั่งคุยกับหลวงพี่แป๊ว พลวงพี่คุยติดตลก นั่งเงียบกันตั้งนานเพราะคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องครับ
วันนี้คิดว่าเราคงได้สักเร็วแน่ ๆ เพราะมีอยู่แค่ 3 คนเองเมื่อเข็มแรกลงหลังจนถึงเวลาเพลน เราก็ยังคงจับหลังคนอื่นต่อไป หลวงพี่แป๊วก็เรียกพี่คนหนึ่งมายกพาน แล้วหลวงพี่แป๊วก็พูดว่า "ไม่ร้องนะ โตแล้ว" ทำเอาผม งง เลยครับ พอพี่คนนี้กำลังยกพานของก็ขึ้นครับ แต่ไม่มีเสียง แล้วคำพูดที่หลวงพี่แป๊วพูดกับพี่คนนั้น หรือ ของในตัวพี่คนนั้น กันแน่
ก็ยังคงเป็นคำถามคาใจต่อไป
สักพักเสียงระฆังดังขึ้น วันนี้เพลนค่อนข้างเร็วเพราะมีเจ้าภาพเลี้ยงเพลน ผมเองก็ไม่เป็นไรใจร่ม ๆ
สักพักก็มีลูกศิษถืออาหารให้คนที่มารอสักครับ ความเมตตาของหลวงพี่แป๊ว ครั้งแล้วครั้งเล้าที่ได้เห็นทำให้ปลื้มใจครับ หลวงพี่แป๊วจะเป็นห่วงศิษย์ที่มารอสักทุกครั้งครับ บางครั้งหลวงพี่แป๊วก็จะให้ปัจจัยส่วนตัว ให้ลูกศิษย์ไปซื้อข้าวกล่องมาแจกกันกิน
แต่ถ้ามีเจ้าภาพหลวงพี่ก็จะให้ไปยกสำรับมากินครับ สรุปวันนี้กว่าจะได้สักก็ เกือบบาย 2 ครับได้ จิ้งจก 2 หาง กำลังน่ารักน่าชังทีเดียว
ไปคราวนี้ถึงแม้ได้ยันต์เดียวก็สุขใจที่ได้ ไปกราบหลวงพ่อเปิ่น ได้เดินชมวัด แค่นี้ก็สุขใจแล้วครับ ส่วนยันต์ที่ได้มานั้นถือว่าเป็น ของแถมเป็นกำไร
