กระดานสนทนาวัดบางพระ

คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒๒ สค. ๕๔ ...
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
อังคารที่  ๒๓  สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๔
          ว่างเว้นจากภารกิจงานโยฐากัมมัฏฐานการก่อสร้างทั้งหลายในช่วงนี้
ทำให้มีเวลาพิจารณาทบทวนใคร่ครวญธรรมตามที่ได้ศึกษาค้นคว้าปฏิบัติมา
เพื่อรักษาและทรงไว้ซึ่งสภาวธรรมที่เคยได้พบมามิให้เสื่อมไปและปฏิบัติเพื่อให้
สภาวธรรมตัวใหม่เกิดขึ้นมา ยกเอาหลักธรรมทั้งหลายเข้ามาสงเคราะห์อนุเคราะห์
เป็นเหตุปัจจัยในการพิจารณาปฏิบัติ  มีสติและสัมปชัญญะคอยเตือนตนอยู่เสมอ
ไม่ให้เผลอคล้อยตามซึ่งความเป็นโลกธรรมทั้งหลาย พึงพอใจในสิ่งที่มีและสิ่งที่เป็น
พยายามกระตุ้นเตือนจิตสำนึกถึงบทบาทและหน้าที่ของตน ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
ตามกำลังความรู้ความสามารถที่มีสงเคราะห์ซึ่งโลกและธรรม
        นั่งทบทวนพิจารณาเรื่องกระแสนิยม มงคลตื่นข่าวของชาวไทยซึ่งอ่อนไหวต่อกระแส
และเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็วตามกระแสสังคมว่าอะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยให้เป็นไปเช่นนั้น
คือการคล้อยตามกระแส จึงพอจะรู้และเข้าใจว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น มันมีที่มาจากจริตของคนไทย
ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น"ศรัทธาจริต"มีจิตใจที่อ่อนไหวเชื่ออะไรได้ง่าย และมีพื้นฐานจากการเลี้ยงดูในวัยเด็ก
และระบบการศึกษาของไทย ที่สอนให้ เชื่อฟัง และทำตามผู้ใหญ่ และจดจำในสิ่งที่สอน ที่สั่ง
ทำให้เกิดการเคยชินในระบบความคิดและความจำเมื่อรับรู้ข้อมูลข่าวสาร เพราะสังคมการศึกษา
และวิถีชีวิตของคนไทยนั้นไม่ได้สอนเรื่องเหตุและผล ไม่ได้สอนให้คิดค้น วิเคราะห์ และพิจารณา
สอนแต่ให้จำได้หมายรู้เพียงอย่างเดียว เมื่อได้พิจารณาจนได้รู้และเข้าใจ จิตก็คลายสงสัย
เพราะรู้ว่า"มันเป็นเช่นนั้นเอง"
เวลาส่วนใหญ่ในตอนกลางวันนั้น จะใช้ไปในการคิดพิจารณา สงเคราะห์ให้คำแนะนำ
ในการทำงาน บริหารคน บริหารงาน ประสานให้ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี ไม่มีปัญหา
และอุปสรรค์ โดยใช้หลักการคิด วิเคราะห์และวางแผนการทำงานไว้ล่วงหน้า
มองงานทุกอย่างให้ละเอียดให้ชัดแจ้งในองค์ประกอบของงาน  ว่ามีกระบวนการ
ในการกระทำเป็นอย่างไร ใช้วัสดุอุปกรณ์อะไรบ้าง ต้องใช้แรงงานมากน้อยขนาดไหน
ปัญหาที่จะเกิดขึ้นได้มีอะไรบ้าง ซึ่งเราต้องคิดและวางแผนไว้ล่วงหน้าให้คำแนะนำ
ก่อนที่เขาเหล่านั้นจะลงมือทำงานทุกครั้ง คิดที่ละเรื่อง ที่ละอย่าง ให้มันจบเป็นเรื่องๆไป
แล้วบันทึกไว้ในส่วนของความจำ คือมองภาพกว้างๆแล้วมาแยกแยะออกเป็นอย่างๆเป็นเรื่องๆไป
โดยให้ความสำคัญที่เหตุและปัจจัย ว่าอะไรควรทำก่อน และทำที่หลัง ทำในสิ่งที่คิดและทำได้ในทันที
 เพราะมีเหตุและปัจจัยที่พร้อม เวลา โอกาส สภาพดินฟ้าอากาศ และความพร้อมของบุคคลากร
ทุกอย่างต้องเป็นไปตามเหตุและปัจจัย ซึ่งเราได้วางแผนงานไว้และมีแนวทางของการแก้ไข้ไว้ล่วงหน้า
ถ้าเกิดมีอุปสรรค์และปัญหาขึ้นมา ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากการฝึกคิด ฝึกพิจารณา โดยการมีสติสัมปชัญญะ
และสมาธิเป็นพื้นฐาน คือการทำจิตให้นิ่ง แล้วจะมองเห็นทุกสิ่งอย่างละเอียดและชัดเจน ทุกอย่างสามารถ
ที่จะฝึกฝนกันได้ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด ขอเพียงเราเริ่มต้นและลงมือทำ
           สงเคราะห์โลกและธรรมให้ก้าวเดินไปพร้อมกัน เลือกเฟ้นธรรมที่เหมาะสม กับ จังหวะ เวลา โอกาส
สถานที่และตัวบุคคล นำมาสงเคราะห์และเกื้อกูลซึ่งกันและกัน ตามเหตุและปัจจัยที่มี ดั่งที่เคยกล่าวไว้เสมอ
ว่า “ บางครั้งไม่ต้องคิดให้ดีที่สุด คิดให้ใช้ได้ ทำได้ทันทีก็เพียงพอแล้ว “ เพราะบางครั้งความคิดที่ดีนั้น
ไม่อาจจะนำมาทำให้เป็นรูปธรรม สิ่งที่จับต้องและเห็นได้ เพราะเหตุปัจจัยนั้นมันยังไม่เพียงพอ
แต่ความคิดที่ใช้ได้ซึ่งอาจจะไม่ดีจนเกินไป นั้นสามารถที่จะทำให้เป็นรูปธรรมได้ในทันที เพราะว่ามี
เหตุและปัจจัยสมบูรณ์อยู่แล้วในขณะนั้น หลักการคิดทั้งหลายก็คือการคิดจากสิ่งที่มีและที่เป็นอยู่
ไม่คาดหวังเหตุปัจจัยในอนาคตมาเป็นตัวกำหนดซึ่งความคิดและการกระทำทั้งหลาย ทุกอย่างจึง
เดินไปได้ด้วยตัวของมันเอง ไปตามเหตุและปัจจัย จังหวะ เวลา โอกาส สถานที่และตัวบุคคล
ที่มีที่เป็นในขณะนั้น เป็นตัวกำหนดการเดินทางของตัวมันเอง
  แด่การพิจารณาฝึกฝนหาเหตุและผลของสรรพสิ่งรอบกาย 
               เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต
                  รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๒๓  สิงหาคม  ๒๕๕๔ เวลา ๐๘.๑๘ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ
ที่นำธรรมะมาสอนเป็นประจำ