71
บทความ บทกวี / ...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๗๙...
« กระทู้ล่าสุด โดย เว็บมาสเตอร์... เมื่อ 22 ก.พ. 2565, 10:28:06 »...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๗๙...
...สัจธรรมที่แท้จริง ไม่ใช่สิ่งที่เพ้อฝันหรือ
จินตนาการเหมือนที่ผ่านมา เมื่อก่อนนั้น
เราเรียกร้องแสวงหาเพื่อสนองตอบความ
ต้องการของเรา เราไปเรียกร้องให้ผู้อื่น
ปฏิบัติ เพื่อสนองตอบความต้องการ
ของตัวเรา เราอยู่ในโลกแห่งความฝัน
ในโลกแห่งจินตนาการ โดยคิดว่าสิ่งนั้น
คือสัจธรรม แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป เราได้รู้
เราได้เข้าใจในโลกใบนี้ ในวิถีของสัตว์โลก
ที่แตกต่างกัน จึงทิ้งความฝันมาสู่ความจริง
ของชีวิต พยายามปลีกตัวออกจากกระแส
ของโลกธรรม ๘ เข้าสู่กระแสธรรมเพื่อไป
ให้ถึงซึ่งความสงบสุขที่บริสุทธิ์ ไร้ซึ่งกิเลส
ตัณหาและอุปาทาน
...เดินไปบนเส้นทางธรรม พยายามที่จะ
ดำเนินชีวิตไปตามพระธรรมเดินตามคำ
สั่งสอนของพระพุทธองค์ ทำเท่าที่จะทำได้
ตามสติปัญญาและบุญกุศลของเรา
ไม่ใช่เป็นการเห็นแก่ตัว แต่เราต้อง
เอาตัวให้รอดเสียก่อน ก่อนที่เราจะ
ไปช่วยผู้อื่น ก่อนที่จะไปสอน ไปแนะนำ
ผู้อื่น เรานั้นต้องรู้ ต้องเข้าใจและทำได้
ให้รู้จริง เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาด
ในการแนะนำสั่งสอนเขา เราจึงต้อง
ฝึกหัดปฏิบัติที่ตัวเรา เพื่อให้เกิดความ
กระจ่างชัดในสภาวธรรมทั้งหลาย
ทำความรู้ความเข้าใจของเรานั้น
ให้ถูกต้องสอดคล้องในหลักธรรม
ก่อนจะนำไปเผยแผ่แก่คนทั้งหลาย......
...ขอบคุณบุญเก่าที่ให้เราได้มาสู่
เส้นทางสายธรรม ขอบคุณกุศลกรรม
ที่ได้ทำมาแล้วในชาตินี้....
...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ – สมณะไร้นาม...
...๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕...