กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: yay-tai ที่ 26 มิ.ย. 2553, 08:55:45
-
สวัสดีค่ะพี่ๆน้องๆ พระสุนทรโวหารหรือ สุนทรภู่ ท่านเป็นมหากวีแห่งรัตนโกสินทร์ หรือเช็กส์เปียร์แห่งเมืองไทยและยูเนสโกยกย่องให้เป็นบุคคลสำคัญของโลก ท่านเกิดในสมัยรัชกาลที่1เมื่อ200กว่าปีที่แล้ว(2329-2398)ท่านเริ่มเรียนหนังสือที่วัดชีปะขาวหรือวัดศรีสุดาราม ร้บราชการ8ปีจึงได้ลาออกและออกบวชได้18ปี ขณะออกบวชพระภู่ได้จำพรรษาเท่าที่ปรากฎในงานเขียนอยู่ที่ วัดเลียบ วัดแจ้ง วัดโพธิ์ วัดมหาธาตุ วัดเทพธิดาราม ท่านสนใจเรื่องการเล่นแร่แปรธาตุและยาอายุวัฒนะ ผลงานของท่านมี 24 เรื่อง(ที่ยังหลงเหลือจากปลวก มอดและหายสาบสูญ) ผลงานบทประพันธ์ของท่านมากมายขอให้พี่ๆน้องๆเพื่อนไปหาอ่านเอาเองนะคะเรามาไหว้ครูภู่ไปพร้อมๆกันค่ะ
กลอน "ภู่"หวาน อ่านคำครู "ภู่"สอนสั่ง
เหมือน"ภู่"ยัง นั่งเพ่งพิศ ศิษย์"ภู่"หวาน
ในวันนี้ ศิษย์ขอ พ่อกราบกราน
"ครูภู่หวาน" ขอขมา บูชาครู
กระต่าย ชมแข.
-
ท่องตั้งแต่เด็กๆ
พระฟังคำอ้ำอึ้งตะลึงคิด จะเบือนบิดป้องปัดก็ขัดขวาง
สงสารลูกเจ้าลังกาจึงว่าพลาง เราเหมือนช้างงางอกไม่หลอกลวง
ถึงเลือดเนื้อเมื่อน้องต้องประสงค์ พี่ก็คงยอมให้มิได้หวง
แต่ลูกเต้าเขาไม่เหมือนคนทั้งปวง จะได้ช่วงชิงไปให้กระนั้น
พี่ว่าเขาเขาก็ว่ามากระนี้ มิใช่พี่นี้จะแกล้งแสร้งเสกสรรค์
เพราะเหตุเขารักใคร่อาลัยกัน ค่อยผ่อนผันพูดจาอย่าราคี
แล้วตรัสบอกลูกน้อยกลอยสวาท เจ้าหน่อเนื้อเชื้อชาติดั่งราชสีห์
อันรักษาศีลสัตย์กัตเวที ย่อมเป็นที่สรรเสริญเจริญคน
ทรลักษณ์อกตัญญุตาเขา เทพเจ้าก็จะแช่งทุกแห่งหน
ให้ทุกข์ร้อนงอนหง่อทรพล พระเวทมนต์เสื่อมคลายทำลายยศ
เพราะบิดามาด้วยอุศเรนนี้ คุณเขามีมากล้นพ้นกำหนด
เจ้าทำผิดก็เหมือนพ่อทรยศ จงออมอดเอ็นดูพ่อแต่พองาม
-
อีกบทหนึ่ง
อย่าถือตนว่าดี
เหมือนบายศรี มีงานท่านถนอม
เจิมแป้งหอมกระแจะจันทร์เครื่องหรรษ
พอเสร็จงานท่านทิ้งลงคงคา ต้องลอยมาลอยไปเป็นใบตอง
-
จากท่อนหนึ่งของนิราศภูเขาทองครับ... :001:
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน
42; ....