กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: เว็บมาสเตอร์... ที่ 13 พ.ค. 2563, 08:50:33
-
(http://bp.or.th/uploads/data/image/qa9vpm-bc6ff1.jpg)
...เมื่อจิตระลึกถึงธรรม บทที่ ๘...
...เรียนรู้เรื่องทางโลกมามากมาย
ล้วนแล้วเป็นไปเพื่อความมี ความได้
และความอยากส่งจิตออกจากตัวเอง
ตลอดเวลา แสวงหาสิ่งนอกกาย
เป็นไปเพื่อความเพิ่มพูนกิเลสตัณหา
และอัตตาเรียนไปๆกิเลสก็ยิ่งหนา
มิได้เบาบางลง
...เรียนรู้สู่เส้นทางสายธรรมเป็นไป
เพื่อความลดละซึ่งความโลภ โกรธ
หลงละกิเลส ตัณหาและอุปาทาน
ให้มันเบาบางลงเป็นการศึกษา
เข้ามาสู่ภายในจิตในกายของเรา
น้อมจิตเข้าสู่ตัวเรา เรียนรู้ให้รู้จัก
ตัวของเราเอง
...พ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านกล่าว
สอนไว้ว่า"จิตที่ส่งออก เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออก เป็นทุกข์
จิต เห็น จิต เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต เป็นนิโรธ "...
๐ ทุกข์...เท่านั้น เกิดมา พาหลงใหล
สมุทัย...ที่กำเนิด เกิดทุกอย่าง
นิโรธ...ธรรม นำไป ให้ถูกทาง
มรรค...สรรค์สร้าง สัจจะ สู่พระธรรม
๐ เป็นของจริง จากสัจจะ อริยะ
องค์พุทธะ เลิศล้น ชนดื่มด่ำ
บอกโลกรู้ ดูให้เป็น จึงเห็นธรรม
เพื่อจะนำ หนึ่งชีวิต ไม่ผิดทาง...
...แด่ธรรมะของพระพุทธองค์...
...ศรัทธาในธรรมที่ตรัสไว้ชอบแล้ว...
...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
..รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๖๓...
...เวลา ๐๗:๓๐ น. ...