กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: ~เสน่ห์ต้นน้ำ~ ที่ 20 มี.ค. 2552, 12:25:36
-
น้ำใจหรือน้ำตาถ้าเลือกได้
มนุษย์
อุบัติเพิ่มหรือหลุดจากโลกหล้า
เพียงเพื่อพบพึ่งพรากจากเวลา
เพียงผ่านพรายสายน้ำตาแห่งอาดูร
ชีวิตมนุย์
สมมุติสูงสุดจากจุดศูนย์
เลิศเลอสูงค่าน่าเทิดทูน
ใช่ตระกูลสูงส่งจากองค์อินทร์
ชีวิตมนุษย์
สมมุติสูงสุดใช่สุดสิ้น
ยากจนต้อยต่ำย่ำติดดิน
มาแบ่งบิ่นบอกค่าราคาใคร
แต่...ทว่ามนุษย์
สมมุติสูงสุดกว่าค่าไหน
ดีเลวบริสุทธิ์ใช่อื่นใด
คือค่าไซร้แห่งกรรมกระทำเอง
ดังนั้นมนุษย์
มองให้ผ่านผาดผุดสมมุติเพ่ง
เข้าให้ถึงปรมัตถ์สะบัดเพลง
แล้วบรรเลงคุณค่าราคาธรรม
ทำดีตอนเป็นเป็นได้น้ำใจ
โดยเกื้อกูลห่วงใยไร้สูงต่ำ
ทำดีตอนตายใครได้ทำ
มีแต่ลูกหลานทำด้วยน้ำตา
ใช่ไหม เราเหล่ามนุษย์
อุบัติเพิ่มหรือหลุดจากโลกหล้า
เพียงเพื่อพบพึ่งพรากจากเวลา
เพียงผ่านพรายสายน้ำตาแห่งอาดูร[/size] :090:
-
อ่านแล้วเศร้า :070:
ตอนเป็นได้เห็นน้ำใจ
ตอนตายได้เห็นน้ำตา
:100:
-
ได้อีกท่านต้น อารมณ์กวีได้อีกครับ มีแง่คิดดีๆ อีกแล้วท่าน
(เอ็มเขาตัดผมแล้วนะ ท่าน :005: :005:)
-
อ่านแล้วปลง ชีวิตคนเรามันก็เท่านี้ ทำดีเข้าไว้เถอะครับ
-
ช่วงนี้ เป็นนักกวี เลยนะท่าน
-
บางครั้ง เจ้าน้ำตา ก็ไหลมาเพราะปีติจ้า...{^_^}...
-
บทความนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดว่า ตอนเรายังมีชีวิตควรทำแต่ความดีเอาไว้ให้มากๆครับ
ขอบคุณครับคุณต้น
-
ท่านต้นน้ำ อารมณ์ไหนเนี่ย :062: อ่านหนังสือบทกวีท่านสุทรภู่มากไปอ๊ะป่าวค่ะ :073:
:004: ก่อนหน้านี้ท่านอชิตะ...คุงก็เป็นไปกะเค้านิดๆ แต่ท่านน่ะ เต็มๆ เลย :016: :015:
-
กลอนกินใจมากครับ ขอบคุณครับผม :054:
-
ช่วงนี้อยู่อารมณ์ศิลปินอ่ะคับ55++
-
ซึ้งเลยหวะเพื่อน