1
รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) / ปฏิบัติตัวอย่างไรให้ขลัง.........ยาวนาน
« เมื่อ: 02 ธ.ค. 2552, 11:21:00 »
ผมมีโอกาสได้พูดคุยกับคนแถวบ้าน ครับท่านเองก็สักยันต์ทั้งหน้าและหลังครับ จากที่ได้สอบถามพบว่าท่านมีครูสักถึง 9 คน น้ำมัน+หมึก ประสบการณ์จากที่ได้ฟังมานั้นก็เยอะเหมือนกันครับ เพราะสมัยที่ท่านหนุ่ม ๆ นั้น เป็นยุคเถื่อนเสือเยอะพอสมควร ผู้ชายสมัยนั้นส่วนมากจะสักยันต์กันแทบทุกคนครับ ท่านเล่าให้ฟังว่า แค่คนถือมีดเดินเข้ามาของก็ขึ้นแล้วครับ
ผมก็ได้ถามถึงเรื่องการปฏิบัติว่าทำยังไงถึงได้รักษาของได้ ท่านเล่าว่า เวลาเข้าห้องน้ำ ถ่ายหนัก จะต้องการมีปักทูป ก่อนถ่ายหนักครับ ผมก็ปากหนักครับที่ไม่ได้ถามต่อว่า ทำไมถึงต้องปักทูป ส่วนบทคาถาที่ท่านสวดก็คือ อิทธิ ฤทธิ พุทธนิมิตตัง ขอเดชะเดชัง จงเป็นที่พึ่งแก่มะอะอุ นี่เถิด (บทสวดผมไม่แน่ใจครับว่า ขาดตกหรือเปล่า)
ส่วนตัวผมเองที่รู้จัก ท่านจะไม่ค่อยกินเหล้าครับ และที่สำคัญท่านจะรักพ่อแม่มาก ๆ รักมากขนาดไหน ก็ขนาดที่ว่าพ่อแม่ดุด่า ท่านบอกว่าเหมือนเทวดาให้พร .........ไม่มีคำว่าโกรธ หรือมีความเคืองในใจเลยครับ ท่านบอกว่าพ่อแม่ ครูอาจารย์สำคัญมาก ๆ ผมเคยเห็นเวลาพ่อแม่บ่นด่า ท่านจะนั่งยิ้มแบบมีความสุข ท่านบอกว่าดีแค่ไหนแล้วที่พ่อแม่ยังพูดคุยกับเราได้
และท่านยังแนะนำอีกครับว่า ลูกไม่มีสิทธิที่จะเถียงพ่อเถียงแม่ ถึงแม้พ่อแม่จะพูดผิดก็ตาม นี่เป็นข้อปฏิบัติหลัก ๆ ที่ท่านปฏิบัติครับ ส่วนเรื่องอาหารท่านก็กินทุกอย่างครับไม่เห็นจะไม่กินอะไร
ส่วนเรื่องความขลังนั้น ไม่กี่ปีมานี่ก็เกิดครับมีพยานอยู่ในเหตุการณ์หลายคนที่เห็นครับ ท่านถูกคนร้าย 3 คนใช้ปืนอาก้า รั่วใส่จนหมดแม็กในระยะที่ไม่มีโอกาสรอดได้ ปรากฏว่าท่านไม่เป็นอะไรครับ
จนคนร้าย 3 คนนั้นตกใจวิ่งหนีไปเลยครับ นี่เป็นเรื่องเล่าของคนรุ่นเก่าที่ท่านสักยันต์ ผมก็อยากให้คนรุ่นใหม่ที่สักยันต์อ่านแล้ว คงจะได้สาระสำคัญในการใช้ชีวิตนะครับ ว่าการที่จะรักษาความขลังนั้นต้องปฏิบัติตัวอย่างไร หรืออย่างที่เราเห็นตามสุสาน เวลาล้างป่าช้าแล้วปรากฏว่าคนที่สักยันต์นั้น เนื้อไม่เน่า ทำไมเขาถึงรักษาของได้ ...............
ผมก็ได้ถามถึงเรื่องการปฏิบัติว่าทำยังไงถึงได้รักษาของได้ ท่านเล่าว่า เวลาเข้าห้องน้ำ ถ่ายหนัก จะต้องการมีปักทูป ก่อนถ่ายหนักครับ ผมก็ปากหนักครับที่ไม่ได้ถามต่อว่า ทำไมถึงต้องปักทูป ส่วนบทคาถาที่ท่านสวดก็คือ อิทธิ ฤทธิ พุทธนิมิตตัง ขอเดชะเดชัง จงเป็นที่พึ่งแก่มะอะอุ นี่เถิด (บทสวดผมไม่แน่ใจครับว่า ขาดตกหรือเปล่า)
ส่วนตัวผมเองที่รู้จัก ท่านจะไม่ค่อยกินเหล้าครับ และที่สำคัญท่านจะรักพ่อแม่มาก ๆ รักมากขนาดไหน ก็ขนาดที่ว่าพ่อแม่ดุด่า ท่านบอกว่าเหมือนเทวดาให้พร .........ไม่มีคำว่าโกรธ หรือมีความเคืองในใจเลยครับ ท่านบอกว่าพ่อแม่ ครูอาจารย์สำคัญมาก ๆ ผมเคยเห็นเวลาพ่อแม่บ่นด่า ท่านจะนั่งยิ้มแบบมีความสุข ท่านบอกว่าดีแค่ไหนแล้วที่พ่อแม่ยังพูดคุยกับเราได้
และท่านยังแนะนำอีกครับว่า ลูกไม่มีสิทธิที่จะเถียงพ่อเถียงแม่ ถึงแม้พ่อแม่จะพูดผิดก็ตาม นี่เป็นข้อปฏิบัติหลัก ๆ ที่ท่านปฏิบัติครับ ส่วนเรื่องอาหารท่านก็กินทุกอย่างครับไม่เห็นจะไม่กินอะไร
ส่วนเรื่องความขลังนั้น ไม่กี่ปีมานี่ก็เกิดครับมีพยานอยู่ในเหตุการณ์หลายคนที่เห็นครับ ท่านถูกคนร้าย 3 คนใช้ปืนอาก้า รั่วใส่จนหมดแม็กในระยะที่ไม่มีโอกาสรอดได้ ปรากฏว่าท่านไม่เป็นอะไรครับ
จนคนร้าย 3 คนนั้นตกใจวิ่งหนีไปเลยครับ นี่เป็นเรื่องเล่าของคนรุ่นเก่าที่ท่านสักยันต์ ผมก็อยากให้คนรุ่นใหม่ที่สักยันต์อ่านแล้ว คงจะได้สาระสำคัญในการใช้ชีวิตนะครับ ว่าการที่จะรักษาความขลังนั้นต้องปฏิบัติตัวอย่างไร หรืออย่างที่เราเห็นตามสุสาน เวลาล้างป่าช้าแล้วปรากฏว่าคนที่สักยันต์นั้น เนื้อไม่เน่า ทำไมเขาถึงรักษาของได้ ...............