..ปีเอ๋ยปีใหม่..ได้เที่ยวได้กิน
..ได้เมาจนกลิ้ง
..ได้ซิ่งเต็มที่
..ได้แต่งตัวสวย
..แสนรวยของขวัญ
..ช๊อบกันสนั่นมันมือไปเลย
..เที่ยวกันสว่างคาตาซะเลย
..บ้านช่องไม่เคยอยู่ในสายตา
..ปีเอ๋ยปีใหม่....ต้องถ่างตารอ
...ไปเที่ยวไหนกันหนอ?
...ป่านนี้ไม่เห็นมา
...ข้ามคืนแล้วนี่..ยิ่งใจไม่ดี
...เป็นห่วงลูกยา (พ่อ, แม่, เมีย, ผัว, ลูก, หลาน..)
...โทรศัพท์ก็มีใยไม่โทรมา
...โทรทัศน์นี่หนาก็มีแต่ข่าวเศร้าๆที่เคล้าน้ำตา
...โอมเพี้ยง ขออย่าให้เป็นลูกข้าเลย
...รอแล้วรอลับไม่เห็นใครกลับมา..เลยหลับดีกว่า คาประตู(สะงั้นๆ)
@..ปีเอ๋ยปีใหม่จะให้สมบูรณ์ ต้องบวกลบคูณว่าใครสุขบ้าง
ไปเที่ยวกับเพื่อนกินเหล้าเมาค้าง คนอยู่เคียงข้างต้องหลับคาประตู
เราอาจจะสุขสนุกลืมตาย อีกคนวุ่นวายไปไหนลูกตู
ยินเสียงก๊อกแก๊กผลุดลุกขึ้นดู มือแง้มประตูยิ้มทั้งน้ำตา
คิดกันสักนิดก่อนคิดฉลอง จะได้สมปองทั้งผองเพื่อนยา
ฉลองกับครอบครัวได้หัวเราะร่า ได้สุขทั่วหน้าทุกทั่วตัวคน
พอถึงเวลาก้มลงซบหน้า แนบกับบาทาของพ่อแม่เรา
กราบลงขอพรจากอรหันต์ของเจ้า ถ้าไม่มีเค้า..เราไม่มีวันนี้
ถ่ายรูปเก็บไว้ทุกฝ่ายยิ้มร่า สุขทุกทั่วหน้าแฮปปี้แฮปปี้
สุขของแม่พ่อช่วยก่อสุขขี ให้ลูกคนนี้สู้ชีวีต่อไป ..สู้เขาไอ้มดแดง..สู้โว๊ย.........
Fon.๒๗ ธค.๕๒
ขอบคุณท่านอาจารย์อย่างยิ่งครับ...
