หน้า: [1]   ลงล่าง

ผู้เขียน หัวข้อ: คนพาลไม่อยากตาย...บัณฑิตไม่อยากเกิด  (อ่าน 942 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ ธรรมะรักโข

  • มีสติ...กำหนดรู้...อยู่ที่จิต
  • อัฏฐมะ
  • ***
  • กระทู้: 749
  • เพศ: ชาย
  • ผู้รักษาธรรม
    • ดูรายละเอียด
คนพาลไม่อยากตาย...บัณฑิตไม่อยากเกิด
« เมื่อ: 22 มี.ค. 2553, 01:04:58 »


ธรรมโอวาท
"คนเราเกิดมามีแต่กลัวความตาย
แต่หาได้กลัวต้นเหตุ
คือความเกิดไม่
จึงพากันหลงแก้ที่ปลายเหตุ
ไปแก้ที่ความแก่
ไปแก้ที่ความเจ็บ
และไปแก้ที่ความตาย
เมื่อแก้ไม่ถูกจุดมันจึงวุ่นวาย
เดือนร้อนไม่จบสิ้นสักที
ตายแล้วกลับมาเกิดอีก/แก้กันอีก"
ธรรมโอวาท หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี


หนังสือ พระพุทธเจ้าพระองค์จริง หน้า 47


ปัญหาของโลกอยู่ที่ไหน?
โลกคืออะไร?
โลกก็คือ อารมณ์ที่อยู่รอบๆตัวเรา คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจนี้แหละ
มีสุขมีทุกข์ มีดีมีชั่ว มีชอบใจไม่ชอบใจทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้
พระพุทธเจ้าท่านสอนว่า
"เธอจงมีสติเห็นโลกโดยความเป็นของว่างอยู่เสมอ
ถอนความยึดมั่นว่าตัวตนออกเสียให้หมด
แล้วมัจจุราชจะตามหาเธอไม่พบ"
จะเห็นว่าปัญหาของโลกนั้นเกิดจากใจที่มีความเห็นผิด
"ใจ"นี้แหละเป็นผู้สร้างปัญหา
ไปหลงอารมณ์ว่าเป็นตัวเป็นตนเลยถูกอารมณ์ผูกรัดเอาไว้
"ใจ"จึงว้าวุ่นหาความสงบในชีวิตไม่ได้
ผู้มีปัญญาท่านจึงศึกษาอารมณ์เพื่อแก้จิตแก้ใจไม่ติดข้องกับมัน
เห็นอารมณ์ก็ตั้งอยู่ตามสภาพของมัน
เป็นเพียงสภาวะที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเท่านั้น
สุขเกิดขึ้นก็รู้ ทุกข์เกิดขึ้นก็รู้
จิตตามรู้อารมณ์ทุกขณะ
ถ้าจิตโน้มไปหาสุข เราก็ดึงมันไว้
ถ้าจิตเอียงไปทางทุกข์ เราก็ดึงมันไว้
จะดึงมันด้วยวิธีใด? ที่จริงไม่ใช่การดึงอะไรหรอก
เพียงรู้ทันอารมณ์ทั้งสุขและทุกข์ว่ามันเป็นตัว "วัฏฏะ"
หมุนวนแปรเปลี่ยนไปตามเหตุตามปัจจัย
เมื่อรู้เท่าธรรมดาของโลกอยู่อย่างนี้ โดยไม่ติดข้องในอารมณ์ทั้งปวง
จะเป็นผู้ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้
ผู้ใดทราบส่วนสุดทั้งสอง(สุข-ทุกข์)ด้วยปัญญาแล้ว
ไม่ติดอยู่ในท่ามกลาง(ไม่สุขไม่ทุกข์)
เรากล่าวผู้นั้นเป็น "มหาบุรุษ"
ผู้นั้นก้าวล่วงเครื่องร้อยรัดในโลกนี้ได้แล้วดังนี้
เมื่อรู้ยิ่งธรรมที่ควรรู้ยิ่ง กำหนดธรรมที่ควรกำหนดรู้
ย่อมเป็นผู้ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ในปัจจุบันเทียว


หนังสือ พระพุทธเจ้าพระองค์จริง หน้าที่ 9
แจ้งลบกระทู้นี้หรือติดต่อผู้ดูแล   บันทึกการเข้า
หน้า: [1]   ขึ้นบน