คำตอบคือ การสืบทอดวิชาครับ เหมือนสืบทอดพระพุทธศาสนา การสักเสกเลขยันต์อันมีคำอันศักดิ์สิทธ์ในพระไตรปิฎกอยู่ด้วย นั้น เพื่อเป็นเกราะป้องกันผู้ปฏิบัติ และก็เพื่อเสริมให้ท่านด้วยอีกทางอนึ่ง พระที่ท่านสักให้ก็เพื่อ ช่วยเหลือญาติโยม สมณะชีพราหมณ์ โดยจิตกุศล
อะไรที่ผิดอะไรที่บาป
1.1เปิดสำนักแล้วสักยันต์ แล้วเอาเงินไปกินเหล้าไปเที่ยว ไปใช้ส่วนตัวนานๆทำบุญที พวกนี้ตกนรก ยิ่งถ้าสักมั่วๆซั่วๆ ขันครูพานครูไม่ยก หัวหมูไม่ขึ้น ไม่มีงานปีอันนี้น่ากลัวครับ ขอเตือนก่อนเลย
ยันต์น่ะดีแต่คนที่ถ่ายทอดให้ก็ถ่ายทอดความไม่ดีในตัวเขาลงไปในตัวเราด้วย เราจะซวยโดยไม่เจตนา คนที่ไปสัก ก็จะได้ไรไม่รู้บ้าๆบอๆ
จะดีก็ไม่ดี จะเน่าก็ไม่เน่า แล้วคนที่สักให้ก็ไม่เจรอญทำอะไรก็ติดขัดเพราะไม่เคารพครูบาอาจารย์ หนังสุดคือคนที่โดนสัก (จากประสบการณ์ตรงครับ)
"ขออ้างคำพูด ท่านผู้การเสือว่า จะทำอะไรต้องทำให้จริง ของพวกนี้มีจริงทำจริงได้จริงทำเล่นได้เล่นๆ พานครูต้องขึ้น รายบุคลครับ ทำแล้วดี"
หนึ่งใน กิจของสงฆ์คือการเป็นผู้นำทางจิตวิญญานของชุมชน การช่วยเหลือโปรดญาติโยม วิชาบางอย่างก็สูญหายไปแล้วมีฆาราวาสที่ยังสืบต่อพระท่านก็ ต้องไปศึกษาจากฆาราวาสซึ่งครูอาจารย์เหล่านี้ศีลท่านก็บริสุทธ์น่าเลื่อมใสเช่นกันครับ
เฮ้อ มัวแต่สนใจทางพระ เลยมะได้มีใครมาจ๋าจ๊ะกะเขาสักที ธรรมะสวัสดีครับพี่น้อง ^^"
