คนมีเสน่ห์ เป็นมากกว่าคนสวย คนหล่อ หรือคนน่ารัก
เสน่ห์ของคนเราก็มีได้หลายอย่าง เสน่ห์ที่บุคลิก รุปร่างหน้าตา คารมคมหอก
หรือนิสัยโดนๆ ที่ทำเอาแทบละลาย
คนมีเสน่ห์แบบแรงปรี๊ด ไปไหนใครก็มอง ชนิดมองแบบลืมตัว มองแบบ โอ๊ยไม่ไหวแล้ว จะตายให้ได้
เคยเห็นเพื่อนๆไปดูคอนเสิรต์ของนักร้องที่เขาปลื้ม
ทันทีนักร้องนักดนตรีออกมา เจ้าเพื่อนก็กรื๊ดแตก
มีอาการเหมือนคนมีความสุขเต็มที่จนเก็บไว้ไม่อยู่ ระบายด้วยการหันไปทุบเพื่อนข้างๆ
หลับหูหลับตาทุบ จนเพื่อนขยับไปทางอื่น
ก็ยังคงหลับตาทุบใครเขาก็ไม่รู้ จนเพื่อนต้องสะิกิดว่า นี่ๆ ที่เมริงทุบอ่ะไม่ใช่กรูนะเฟ้ย
อ้าวเหรอ งั้นไม่เป็นไร งั้นมานี่ มาให้กรูทุบแก้เขิลต่อไป ..เฮ้ออ อนาถจิต
ชีวิตของผู้หลงเสน่ห์ น่ารักแบบโหดๆคงเป็นเพราะหลงเสน่ห์บางอย่างเข้าแล้ว
แล้วคนเรามีเสน่ห์จากอะไร การเสริมสร้างเสน่ห์ด้วยวิธีการต่างๆ ก็เป็นทางเลือกหนึ่งที่ทำกันไป
ไม่ว่าจะปรับเปลี่ยนบุคลิกหรือพฤติกรรม จนไปถึงการแต่งเนื้อแต่งตัว โป๊ะหน้า เป็นแวมไพร์ทไวไลท์ ก็ตาม
แต่เสน่ห์ในตัวจริงๆ มาจากผลของบุญในอดีต
เสน่ห์แบบนี้ มีกลิ่นไอที่ชวนฝัน เร้าร้อน ซ้อนเร้นและดึงดูดได้ตลอด
คนจะมีเสน่ห์เพราะ พื้นใจเป็นคนมองคนอื่นในด้านดี เห็นใครได้ดีทำดีแล้ว ดีใจ ดีใจแบบสุด
ไม่ใช่ดีใจแบบเพราะว่าเขาทำดีก็ต้องดีแต่เป็นแบบว่า ดีจนน้ำตาไหล
คนที่ไม่มีเสน่ห์ก็เพราะ ไม่ค่อยดีใจกับใคร มีอารมณ์ประมาณ เฉยๆ
หรือถ้าจะดีใจหรือยินดีกับคนอื่นก็แค่ลอยๆไม่หนักแน่น ไม่อินกับความดีของเขา ไม่กี่วันก็ืลืม
คนที่เห็นใครทำดีแล้วคิดดีกับคนนั้น แอบปลื้มในความดี คอยเป็นกำลังใจให้เขา คนแบบนี้ มีเสน่ห์ที่สร้างด้วยใจตัวเอง
ผลบุญจะดึงดูดให้ เจอใครเขาก็คิดดีและหลงใหล เป็นคนที่มีเสน่ห์จะทำอะไรมันโดนไปหมด อยู่ใกล้ๆแล้วหลง
คนที่ไปไหนมีแต่คนเฉยๆ เดินผ่านใครเขามองไม่เห็น เหมือนเราเป็นอากาศ
แสดงว่า ชาติก่อนไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา
หลงตัวเองมาตลอด ว่า ข้าดีเลิศประเสริฐศรีคนเดียว แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียดใคร อารมณ์แบบเย็นชา
ลักษณะแบบนี้ เกิดมาก็จะมีแต่คนเฉยฉิบ ด้วยขาดเสน่ห์จากบุญ
ส่วนคนที่ไปไหน มีคนมอง แบบว่า "อย่าเข้ามานะ เรามีพระนะ "
หรือเห็นหน้าก็เกลียดซะแล้ว ทำดีแค่ไหนก็ไม่มีใครชม ไม่มีใครชอบ
แน่นอน เป็นเพราะเคยตั้งหน้าตั้งตาแข่งดี อิจฉาคนอื่นมาตลอด ใจไม่เคยมองข้อดีใคร
มองแต่ข้อเสีย ใครพลาดข้าซ้ำ ได้ดีข้าด่า
ลักษณะแบบนี้ถ้าเกิดมาแล้วอยากให้ใครรัก ใครหลงคงยากหน่อย เพราะเรามีใจร้ายๆกับคนอื่นก่อน เกิดมาก็ต้องเจอคนแบบเดียวกัน
คนมีเสน่ห์คือคนมีบุญที่ใจคิดดี เกลียดใครไม่เป็น ไม่เคยอาฆาตพยาบาทใคร มีแต่รอยยิ้มให้กับทุกคน แบบนี้ เสน่ห์แรง
คนที่ไม่มีเสน่ห์ คือคนที่ไม่สนใจความดีคนอื่น เกิดมาก็ไม่มีใครสนใจเรา
คนที่ไม่ม่เสน่ห์และคนเกลียดอีก ก็ตามนั้น ใจเกลียดคนอื่นมาก่อน ก็ได้รับตามที่ใจชอบคิดเรื่องแบบนั้น
คนที่มีจิตใจดีกับคนอื่นนั้น ผลบุญจะทำให้ เกิดมาผิวพรรณดี เพราะใจละเอียด หน้าตาดี เพื่อนฝูงดี เป็นเมตตามหาินิยมในตัว
คนที่ชอบคิดร้าย อาฆาต ขี้โมโห เกิดมามักมีผิวพรรณหยาบ ทำดีแค่ไหนใครก็ไม่เห็นความดี
คนมีเสน่ห์จริงๆยังมีส่วนประกอบของบุญอื่นๆ คอยสนับสนุนอีกด้วย ไว้มาคุยกันต่อ
ตอนนี้ก็พอจะสรุปไ้ด้ว่า คำว่าเสน่ห์เลือกได้ ไม่ใช่มีเสน่ห์แล้วจะเลือกใครก็ได้
แต่มันคือ เสน่ห์นั้นละที่คุณนั้นต้องเลือกความเสน่ห์ให้กับตัวคุณเองได้ ด้วยความดีในใจคุณ คิดดีกับคนอื่นด้วยใจคุณเอง
อย่าหวังพึ่งของดี ของขลัง ภูติ พราย น้ำมันอะไรทั้งนั้น
ให้ของดีแค่ไหน ถ้าถ้าคุณไม่เคยมองเห็นความดีคนอื่น คิดดีกับคนอื่น ของนั้นก็ไร้ค่า
พกให้หนัก ทาให้มันเสียหนัง เสียหน้าเปล่าๆ เพราะคุณเลือกเสน่ห์ผิดจุด หลงประเด็น
ต้องหาตัวเองให้เจอก่อนครับ แล้วคำตอบจะตามมาเอง ...
