พระคาถา สาริกาหลงรัง (หลวงปู่ช้าง)
โอมประสิทธิ พระฤาษีทั้งสี่ตน เธอจึงจะประสาทพระมนต์ มอบประสิทธิไว้ให้แก่กู
หญิงสาวทั่วทั้งสกลชมพู เห็นหน้ากูงามดั่งเทวา
อิติปิโสภควา อรหังสัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณาสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตโร
ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทวามนุสสานัง พุทโธภควาติ
พุทธังสิทธิชนาจิตตัง ธัมมังสิทธิชนาจิตตัง สังฆังสิทธิชนาจิตตัง นโมพุทธายะ
มะอะอุ อรหัง สัพเพชะนานัง พหูชะนานัง คนทั้งหลายเอ๋ย มึงเห็นหน้ากู จิตมึงผูกพัน
หดหู่พะว้าพะวัง มิได้ตั้งดำรงทรง ตะลึงหลงทุกราตรี โอมสิทธิ อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ
ติวัตตัพโพ อาคัจฉาหิ
ตะมัตถังปะกาเสนโต สัตถาอาหะ กูมีตะบะ เดชะดังพญาไกร สรราชสีห์สิงหะชาติ
โอมสิทธิจิตติจิตตัง จิตติตะวัง พุทธรตนัง สังฆรตนัง อิธะเจตะโส ทัฬหัง
คัณหาหิถามะสา นะชาลิติ อะอุ อุอิ
โอมสิทธิ กูจะทรงราศีให้ผ่องเพี้ยง เสมือนพระจันทร์เมื่อวันพ็ญ ใครเห็นหน้ากูก็ครื้นเครง
ครั่นคร้ามพิศวง หลงใหลทุกถ้วนหน้า นะมะพะทะ นะมะนะอะ นอกอนะกะ กอออนออะ
นะอะกะอัง ให้จิตใจมึงคลุ้มคลั่ง ตะลึงหลง ด้วยเดชะพระฤาษีทั้งสี่องค์ เธอมาประสิทธิให้แก่กู อะ อา อิ อี อุ อู สวาหะ
ภาวนาดีๆ เกิดประโยชน์มากยิ่งนักแลฯ
