กระดานสนทนาวัดบางพระ

หลวงพ่อทวด วัดสะบ้าย้อย จ.สงขลา รุ่น เครื่องบินตกที่เสิ่นเจิ้น ประเทศจีน สร้างโดย พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย ปัจจุบันอายุท่านเกือบ 100 ปีแล้วครับ ท่านศิษย์คนสุดท้ายของหลวงพ่อทวดสีพุฒ วัดกะโผ๊ะ ร่วมสำนักกับหลวงตาแดง วัดศรีมหาโพธิ์ พ่อท่านหวาน เป็นหลวงพี่ที่พระอาจารย์นอง วัดทรายขาว ให้ความเคารพนับถือ พ่อท่านหวาน เป็นหนึ่งในพระเกจิอาจารย์ที่เข้าพิธีปลุกเสกหลวงพ่อทวด วัดช้างให้ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2497 ครับ

องค์แรก ปิดตาย้อนยุคหลวงพ่อครนจากมาเลเซีย  ปิดตาพิมพ์วัดบางแซะ พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ ศึกษาและสะสมนะครับ

ตะกรุดนารายณ์แปลงรูป พระอาจารย์นอง วัดทรายขาว
ตะกรุดนารายณ์พลิกแผ่นดิน พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ
ตะกรุดนิมิตพิสมร หลวงพ่อทวด  พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ
ตะกรุดพญาเสือนารายณ์พลิกแผ่นดิน พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ
ตะกรุดยันต์ครู หลวงพ่ออุทัย วัดวิหารสูง
ตะกรุดลูกปืน หลวงแดง วัดไร่บางตาวา
 

วางผิดไปหนึ่งรูปครับ 

แท้ครับ แต่เป็นของใหม่  เป็นพระประจำปีของวัดช้างให้ มีการสร้างเป็นประจำทุกปี  ส่วนองค์นี้น่าจะประมาณปี 254ต้น ๆ ครับ   การปลุกไม่ต้องเป็นห่วง  วัดช้างให้ ใช้เกจิสายหลวงพ่อทวดทั้งหมดครับ

หลวงพ่อทวดหลังพลอยแดง วัดห้วยเงาะ ปี 39 ถือเป็นพิมพ์เอกของวัดห้วยเงาะ แน่นอนครับกว่าจะสร้างพระเนื้อว่านรุ่นนี้ได้ ทางวัดห้วยเงาะ ใช้เวลาเก็บว่านต่าง ๆ กว่า 3 ปี โดยเฉพาะพระรุ่นนี้ได้พญาว่านกลิ้งกลางดง อายุกว่า 100 ปี มาเป็นมวลสารด้วยครับ   

หลวงพ่อทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี พิมพ์จัมโบ้ ปลุกเสกโดย พระเกจิอาจารย์สายหลวงพ่อทวด

เอาสาริกาไว้เอวเดี่ยวบินหนีครับ   

เหรียญหลวงพ่อทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี ปลุกเสกโดยพระเกจิ-อาจารย์ สายหลวงพ่อทวด  เนื้อเงินลงยาหมดจากวัดอย่างรวดเร็วครับ

พระปิดตาวัดบางแซะ  รัฐกลันตัน  ประเทศมาเลเซีย   หลวงพ่อครน  ท่านเป็นศิษย์พระอาจารย์ทองเฒ่า  วัดเขาอ้อ  นับว่าวัตถุมงคลสายวัดบางแซะ เป็นหนึ่งในสายวิชาเขาอ้อ  องค์นี้เป็นของท่านเจ้าอาวาสรูปปัจจุบันสร้างย้อนยุคครับ

หลวงพ่อทวด  วัดทรายขาว  รุ่น 80 ปี อ.นอง สร้างน้อย นิยมมากครับ

 เคยได้พระกรุวัดดักคะนน จากพระครูอุทัยธรรมสาร  1 องค์ครับ

คุณพระดีกว่าไหม๊ 

วัดเดียวกันครับ แต่คนละเนื้อ เนื้อแดงออกจากวัดแพงกว่าเนื้อดำครับ

หาใบฝอยเจอเดี่ยวพิมพ์ให้ครับพี่เอ  น่าจะวันเสาร์  ครับผม

เป็นค่านิยมของสังคมบางส่วน  นักเลงหัวไม้ไปสักกันก็เยอะเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด   คนดีที่ไปสักก็มีถมไป  เรื่องอย่างนี้ในความคิดส่วนตัวผม  ของอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับตัวเราครับ    อย่าได้ไปแคร์สื่อครับ  ปฏิบัติตัวเองให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้วครับ   

ปลอมยุคเก่าครับ


นำขึ้นหิ้งพระบูชาได้ครับ  เอาไปให้เข้าพิธีเสกก็ใช้ติดตัวได้ครับ ถือเป็นรูปเหมือนของพระพุทธเจ้าเหมือนกันครับ 

นมัสการพระอาจารย์ครับ

สถานที่เงียบสงบเหมาะแก่การปลีกวิเวกจากสังคมภายนอกเหมาะกับการปฏิบัติธรรม ..จังเลยครับ

สมเด็จหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด  วัดช้างให้  นามนั้น บารมีขจรไกล 10 ทิศ  แคล้วคลาด  ปลอดภัย  นิรันอันตรายอันดับ  1  ในแผ่นดิน



วัดช้างให้  เลืองชื่อ  พระเครื่องอันดับ 1  แดนทักษิณ




สถานที่แห่งนี้เสี่ยงทายจาก  ช้างเผือก  คู่บุญ พระยาแก้มดำ  เจ้าเมืองไทรบุรี เมืองกว่า 400 ปี มาแล้ว



 

  ปีใหม่นี้สมาชิกชาวเวปวัดบางพระไปไหว้พระที่ไหนกันบางครับ ... ผมไป

1.วัดช้างให้ ปัตตานี
2.วัดศรีมหาโพธิ์ ปัตตานี
3.วัดห้วยเงาะ  ปัตตานี
4.วัดตุยง ปัตตานี
5.วัดยางแดง (พระยายเขียด) ปัตตานี

ผมไปไหว้พระช่วงปีใหม่ประมาณนี้หล่ะครับ  อาจจะมีเปลี่ยนแปลงบ้างครับ


                                                           ขอบคุณครับ 

ได้เคยเรียนถามลป.อั๊บถึงเรื่องนี้ ท่านกล่าวว่า ไม่ควรแขวนกับวัตถุมงคลอื่น ท่านว่า "เขาชอบอยู่คนเดียว" และอย่าลืมถวายเหล้าขาวแก่แม่ฯด้วยนะครับ ขอให้โชคดี

ผมสงสัยมานานแล้วครับเรื่องให้แขวนเดี่ยวแม่นางพิมพ์  ว่าแต่เคยได้ยินว่ามาว่า ถ้านำนางพิมพ์มารวมกับพระเครื่ององค์อื่น ถ้าพระไม่ขลังจริงนางพิมพ์จับพระหักหมดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าครับ   .....

สำหรับผม  เอาตอนเด็กๆเลยนะครับ  เป็นตะกรุดของหลวงปู่มั่นครับเเบบห้อยคอ  มีสามดอก เงิน ทอง แล้วก็นาคครับ ข้างหน้าเป็นล็อกเก็ตรูปท่านครับ  มีองค์เดียวแต่ก็อุ่นใจครับ ตอนนี้ก็ยังห้อยอยู่  อยู่อีสานมีแต่สายพระป่าครับไม่ค่อยเก็บภาดกลางเพราะว่าอยู่ใกล บุญไม่ถึงครับ

พระป่าสายกรรมฐานหลวงปู่ใหญ่เสาร์ - หลวงปู่มั่น   หลาย ๆ รูป มรณภาพแล้วอัฐิกลายเป็นพระธาตุ นั้นแสดงถึงการบรรลุธรรมขั้นสูงสุดในบวรพระพุทธศาสนาบรรลุพระอรหันต์ไปแล้วหลายรูปครับ อาทิ พระอาจารย์ฝั้น พระอาจารย์สีโห พระอาจารย์สิงห์ พระอาจารย์ขาว พระอาจารย์แหวน  พระอาจารย์ลี พระอาจารย์กงมา  พระอาจารย์สุพัฒ พระอาจารย์จวน พระอาจารย์วัน ฯ   พระเครื่อง หรือ วัตถุมงคลของรูปท่านทั้งหลาย ส่วนใหญ่ท่านไม่ได้สร้างเองหรอกครับ  แต่ศิษย์ท่านสร้างถวาย เนื่องจากประจักษ์ในญาณสมาบัติ และ บารมี  คิดดูแล้วกันครับว่า การได้อำนาจจิตของพระผู้มรณภาพแล้วอัฐิกลายเป็นพระธาตุ  พุทธคุณจะสูงส่งขนาดไหน อรหันต์อฐิษฐานจิตพระไม่ธรรมดาแน่นอนครับ    แม้แต่หลวงปู่ดู่  วัดสะแก เอง  ท่านยังกล่าวไว้ "แกเอ๋ย พระ อรหันต์น่ะ ท่านทำอะไรก็ได้ เพียงแต่การอธิษฐานว่า ขอให้วัตถุเหล่านี้ จงศักดิ์สิทธิ์ ผู้นำไปใช้จงมีความสำเร็จ เช่นเดียวกับข้าพเจ้าก็ใช้ได้แล้ว"    จงภูมิใจไว้ครับ ว่าคุณได้เพชรเม็ดเอกไว้สักการะบูชาแล้วครับ อำนาจจิตของพระอรหันต์ย่อมสูงส่งกว่าพระสงฆ์ทั่วไปที่ปลุกเสกพระโดยเลขยันต์และคาถาอาคมอยู่แล้วครับ

ว่าแต่มาอยู่ปัตตานี ได้ไปกราบหลวงพ่อทวด วัดช้างให้ หรือเกจิอาจารย์ในท้องที่บ้างและยังครับ 

   มีบางรุ่นทำหลังท่านมรณภาพแล้วก็มีครับ  ผมยังได้รับแจกในงาน...อยู่เลยครับ  ทำแบบพัดยศเลยครับ   ต้องดูความเก่าเอาแล้วละครับพี่เอ   ว่าท่านได้รับสมณศักดิ์ ปีไหน เนื้อหาอายุประมาณได้หรือเปล่าครับ  โดยความคิดส่วนตัวผมคิดว่าน่าจะทันหลวงพ่อฤาษีลิงดำ น่ะครับผม   

  น่าเสียดายครับที่พระพุทธรูปยืนแห่งบามิยันโดยทำลายไปเมื่อหลายปีก่อน   ยังดีที่ภายหลังมีหลังมีการค้นพบ พระพุทธรูปนอนแห่งบามิยัน  จากการถอดบันทึกของพระภิกษุชวนซาง  นักแสวงบุญผู้เดินทางข้ามทะเลทรายมาศึกษาพระไตรปิฏกเมื่อประมาณเกือบ 1000 ปีก่อน  ซึ่งรอดจากการถูกทำลายจากกลุ่มตาลีบัน  เนื่องจากค้นพบเจอหลังจากกลุ่มตาลบันถูกโค่นอำนาจไปสิ้นแล้ว    ต่อให้พระพุทธรูปยืนแห่งบามิยันถูกทำลายไปแล้ว  แต่พระพุทธรูปนอนแห่งบามิยัน .. ยังเหลืออยู่





แอบเสียดายนิด ๆ ครับ ที่พระพุทธรูปยืนแห่งบามิยัน และ พระพุทธนอนแห่งบามิยัน  ไม่ได้ประดิษฐานอยู่สยามประเทศบ้านเรา   ไม่อย่างงั้นท่านองค์ถูกปิดทองคำอร่ามไปทั้งองค์แล้วครับ   

   เปลี่ยนเป็น นะหน้าทอง ดีกว่ามังครับ

ผมเคยใช้ ตะกรุดดำเซ็น ของ หลวงพ่ออั๊บ  วัดท้องไทร ครับ

ปกติพระเครื่องที่ผมติดตัวอยู่จะเป็นพระเครื่องสายใต้  สายวัดระฆัง สายหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด(อาจารย์ทิม อาจารย์นอง พ่อท่านทอง พ่อท่านแดง พ่อท่านหวาน พ่อท่านเขียว ฯ )  สายพระป่ากรรมฐาน ใช้แล้วถูกกับตัวผมมากครับดีจริง ๆ  มีอยู่ช่วงหนึ่ง เพื่อนผมไปเป็นศิษย์วัดท้องไทร  ทำให้ผมรู้จัก แม่นางพิม - ดำเซ็น   โดยส่วนผมตะกรุดดำเซ็น ไม่ค่อยถูกกับตัวผมเท่าไหร่ครับ ใช้แล้วติด ๆ ขัด ๆ  ทุกเรื่อง   ต้องขออภัยศิษย์วัดท้องไซร ด้วยนะครับ ถ้าผู้ที่ศึกษาในเรื่องเครื่องราง ของขลังมา  คงจะทราบว่าดวงชะตาของคนเราไม่เหมือนกัน    สิ่งใดถูกกับตัวเรา หรือ ไม่ถูกกับตัวเรา   เป็นเรื่องเฉพาะส่วนบุคคล  

    แพงพระข้างทางระวังให้มาก ๆ นะครับ ปลอมเยอะมาก เช่าพระต้องมีชั้นเชิงกันหน่อยครับ ค่อย ๆ สะสมประสบการณ์ไปเรื่อย ๆ ก็พอแยกเยอะได้บ้างครับว่าดีหรือไม่   รู้แต่ว่าตั้งแต่เข้ามาวงการณ์นี้ผมทันคนขึ้นเยอะครับ   

ใส่หลวงพ่อโสธรค่ะ ของป้า องค์เล็กๆเท่านิ้วก้อยได้ ป้าบอกว่ารับมาจากหลวงพ่อเลย แต่ปัจจุบันห้อยฟันเสือค่ะ อิอิ

ห้อยฟันเสือ  ต้องแปรงฟันให้เสือด้วยน่ะครับ   เดี่ยวเสือฟันผุ   

  ผมมีตะกรุดดอกไม้ทองหนังงเสือของท่านครับ  เมื่อก่อนแขวนอยู่ แต่ปัจจุบันไม่ได้แขวนแล้ว เพราะท่านมีข้อห้ามห้ามพูดคำหยาบ ห้ามด่า  ไม่งั้นให้ปลุกใหม่   คือ   เมื่อก่อนผมปลุกวันหลายรอบครับ คำพูดในกลุ่มผู้ชายน่าจะรู้ ๆ กันอยู่  เลยไม่ค่อยได้แขวนเท่าไหร่เพราะไม่สะดวกครับ

 ไม่ทราบว่า รู้จัก หลวงปู่เชิญ เทพนภา  หรือเปล่าครับท่านเรียนวิชาทำตะกรุดดอกทอง  มาจากหลวงปู่เขียว  วัดเสาธงทอง  ในสมัยนั้นท่านช่วยลงตะกรุดให้หลวงปู่เขียวครับได้รับวิชามาเต็ม ๆ  แต่ตะกรุดของท่านเรียกว่า "ตะกรุดสาริกาดอกทอง"
ปัจจุบันท่านยังมีชีวิตอยู่ครับ  แต่ไม่ทราบว่าท่านจำพรรษาอยู่วัดไหน  ทราบแต่ว่าท่านอาศัยอยู่ในเกวียนไม่ได้อยู่ในกุฏิ

    พี่เอ  รุ่นนี้ผมเช่ามาครับ เช่ามาจากวัดนก  จรัญ 13   องค์พระเหมือนในรูปเลยครับ แต่ของผมฝังตะกรุดเงินไว้สองดอก เช่ามาพร้อม พระขุนแผนยอดขุนพล หลวงพ่ออุ้น วัดตาลกง  พระรุ่นนี้ผมเคยมีประสบการณ์  นำองค์พระมาชมเล่น ๆ  แล้วเกิดอาการเหมือนโดนไฟซ็อตมือชาไปเลยครับ

องค์แรกของผม พระครูสิทธิชัยวิศาล (หลวงพ่อลำเจียก) วัดศาลาตึก อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ศิษย์ของหลวงพ่อจันทร์ วัดบ้านยางนอก ,หลวงพ่อเปลี่ยน วัดใต้ กาญจนบุรี ท่านสร้างตะกรุดลูกอมและหวายลงอาคมใด้ขลังนัก

  สมัยก่อนชาวกาญจนบุรี ทราบกันดีครับกับประโยคที่ว่า   อยากเจ้าชู้ให้ไปวัดเหนือ อยากเป็นเสือให้ไปวัดใต้    หลวงเปลี่ยน วัดใต้ สุดยอดจริง ๆ ครับ

   แต่ละท่านแขวนพระเครื่อง - เครื่องราง  สุดยอด ๆ  ทั้งนั้นเลยครับผม   

   สวยครับ มวลสารเก่าเยอะ

เอาเท่าที่จำความได้...เคยแขวนเหรียญหลวงพ่อมาก วัดบ่อทราย จ.สงขลาเมื่อตอนเด็กๆ

ส่วนพระที่เช่ามาแขวนเองชุดแรกนั้น จำได้ขึ้นใจเลย ว่าเป็นตอน ป.4-ป.5
ไปเที่ยววัดช้างให้ครั้งแรกในชีวิต( ประมาณ ปี2530-31 )...และเช่าเหรียญมา 2 เหรียญ
เหรียญแรกเป็นเหรียญเสมาหลวงปู่ทวด รุ่น รศ.200( ปี 2525 ) องค์ละ 10บาท
และเหรียญเม็ดแตงหลวงปู่ทวด ปี2522 องค์ละ 5 บาท ( ราคาจากวัดในสมัยนั้น )
ซึ่งตังค์ 5บาท10บาทสมัยผมเด็กๆมันก็เป็นจำนวนเงินที่มากสำหรับเด็กๆอย่างเราแล้วครับ
เหรียญหลวงปู่ทวดพิมพ์เสมานั้นเอามาแขวนจนสึกไปเลย..ส่วนเหรียญเม็ดแตงนั้นเอามาเก็บ
ปนๆอยู่บนหิ้งพระรวมๆกับเหรียญเม็ดแตงองค์อื่นๆที่พ่อเช่ามาอีกหลายองค์ จนสุดท้ายแยก
ไม่ออกแล้วว่าเหรียญไหนเป็นเหรียญที่ผมเช่า..เหรียญไหนเป็นเหรียญที่พ่อผมเช่า

หลวงพ่อบุญมาก  วัดบ่อทราย  สุดยอดครับพี่เอ  เห็นว่าท่านวาจาสิทธิ์ด้วยครับ  หลวงพ่อคง หลวงพ่อเพชร หลวงพ่อบุญมาก   วัดบ่อทราย  ขลัง  ขลัง  ขลัง   

  ทุกวันนี้ผมเชื่อว่าพี่-น้องชาวเวปวัดบางพระ หลายท่านแขวนพระเครื่องกันแน่นอนครับ  และในหลาย ๆ ท่านแขวนพระเครื่องมาแล้วหลายสิบองค์ อยากลองให้พี่-น้องชาวเวปวัดบางพระลองนึกทบทวนดูครับว่า  พระเครื่ององค์แรกที่แขวนติดตัวในสมัยเด็ก ๆ หรือในสมัยหนุ่ม ๆ  แขวนพระอะไรกันบ้างแล้วนำมาบอกเล่าเก้าสิบให้สมาชิกท่านอื่น ๆ ฟังกันครับ  คงเป็นการกระชับความสัมพันธ์และสนุกไปอีกแบบ

                                                                                                                  ขอบพระคุณครับ

  เบี้ยแก้  หลวงปู่ดี วัดเทพากร  สืบสายเบี้ยแก้สายอ่างทองครับ  น่าเล่นเหมือนกัน

 ถ่ายภาพสวยครับคมชัดมาก

  สักยันต์องค์เทพ  ครูจะแรงมากครับ  ถ้าชอบ ศิลปะ ดนตรี  ไปกราบพระอาจารย์หนู วัดสุทธาราม ก็ดีครับท่านสายตรงครับ ลูกศิษย์ท่านที่อยู่ในกรมศิลปกรเยอะมากมายครับ

  ขอรับท่านอาจารย์  ตอนนี้หนึ่งในพระสงฆ์ที่มีส่วนร่วมในครั้งนั้น  พระเดชพระคุณ หลวงปู่เขียว  วัดห้วยเงาะ  ในสมัยนั้นท่านเป็นพระหนุ่มพรรษาน้อยอยู่ท่านไปช่วยพระอาจารย์ทิมตำเนื้อว่านท่านได้พิธีกรรมส่วนนี้มาเต็ม ๆ มีผู้เฒ่าที่ทันเหตุการณ์ในครั้งนั้นกล่าวว่า  มีส่วนผสมอย่างเดียวที่ไม่มีใครรู้ว่าคืออะไร  นั้นคือผงวิเศษที่พระอาจารย์ทิมเขียนพระเวทย์คาถา  หลวงปู่เขียว  วัดห้วยเงาะ ท่านทำให้ได้ เรื่องเนื้อว่านที่ท่านอาจารย์เล่าให้ฟังเป็นไปตามนั้นครับ  ผมรู้จักกับหลวงพี่วัดศรีมหาโพธิ์ท่านหนึ่งได้ความรู้เนื้อว่านจากท่านมาพอสมควร  ครั้งเมื่อท่านหลวงปู่แดง  วัดศรีมหาโพธิ์ ยังทรงสังขารอยู่ท่านเป็นผู้แกะพิมพ์พระบางส่วนและผสมเนื้อว่านกดพิมพ์พระให้ท่านหลวงปู่แดง เนื้อว่านของหลวงปู่ทวดในการผสมแต่ละครั้งจะไม่เหมือนกัน และวัดทางภาคใต้จะไม่ทำเนื้อว่านให้เหมือนเดิมและพิมพ์เดิมเป็นอย่างนี้ทุกวัด แม้แต่พระออกให้บูชาใน พ.ศ.เดียวกัน แต่ต่างพิมพ์กัน วัดทางใต้จะไม่ทำเนื้อว่านให้เหมือนด้วยครับ  ความชื่นในองค์พระผมเคยเจอกับตัวเองพระหลวงปู่ทวด  ได้มาพร้อมกันเนื้อเหมือนกันทุกอย่าง เอาไว้บ้านที่ปัตตานี กับ เอามาไว้ที่คอนโดในกรุงเทพ  นาน ๆ เห็นผมชัดเชนครับ  ที่ปัตตานีจากพระหลวงปู่ทวดเนื้อว่านดำสนิทกลายเป็นพระสีเทา  พระที่นำมากรุงเทพยังดำสนิทเหมือนเดิม  ตอนนี้ผมยังไม่ชำนาญพระเนื้อว่านเท่าไหร่ครับ  อาศัยเป็นคนพื้นที่  เห็นพระหลวงปู่ทวดมาเยอะ   หลายแบบ หลายพิมพ์ แต่ผมไม่เคยตำว่านกับผสมเนื้อว่านเองซักเดี่ยวครับ  เคยคิดจะไปขอเป็นลูกมือหลวงพี่วัดศรีมหาโพธิ์ผสมว่านตำเนื้อพระยังไม่มีเวลาไปซักทีครับ 

ส่วนเรื่องมีความศักดิ์สิทธ์หลวงปู่ทวด บทความที่วัดอาวุธ กทม. บันทึกไว้ยืนยันได้ชัดเจนครับ

"ท่านเจ้าคุณพระมหารัชมังคลาจารย์ (เทศ นิทฺเทสโก) อดีตเจ้าอาวาสวัดสัมพันธวงศ์ ได้จัดสร้างวัตถุมงคลเพื่อเป็นที่ระลึกในงานผูกพัทธสีมาฝังลูกนิมิต วัดสารนารถธรรมาราม จ.ระยอง ได้ประกอบพิธีมหาพุทธาภิเษกใหญ่ ณ พระอุโบสถวัดสัมพันธวงศ์ และได้นิมนต์พระเกจิอาจารย์ทั่วประเทศ เช่น หลวงปู่ทิม วัดช้างให้ จ.ปัตตานี, หลวงปู่ฟั่น อาจาโร, หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม, พระอาจารย์วัน อุตฺตโม เป็นต้น ในคราวนั้นหลวงปู่ทิม วัดช้างให้ ได้นำหลวงปู่ทวดปี พ.ศ.๒๕๐๕ พิมพ์หลังหนังสือเล็ก ว มีจุดพิมพ์นิยม มาด้วย ๑ กล่อง ได้นำเข้าในพิธีพุทธาภิเษก
ด้วย 

          เมื่อจบพิธีคุณแม่บุญเรือน ซึ่งได้ไปร่วมอธิษฐานธรรมในพิธี ได้ลุกขึ้นแล้วเดินไปยังกล่องที่บรรจุหลวงปู่ทวด แล้วถามกับผู้ดูแลพิธีว่า “ในกล่องนี้บรรจุพระอะไร ทำไมรัศมีดีจริงๆ”  ซึ่งลูกศิษย์ได้ตอบว่า “หลวงปู่ทวด วัดช้างให้ครับ” เมื่อทราบแล้วคุณแม่บุญเรือน จึงได้ดำริจัดสร้างหลวงปู่ทวดขึ้นจำนวนหนึ่ง"

ให้สวดบทกรณียเมตตสูตร  ครับ 

กะระณียะมัตถะกุสะเลนะ ยันตัง สันตัง ปะทัง อะภิสะเมจจะ
สักโก อุชู จะ สุหุชู จะ
สุวะโจ จัสสะ มุทุ อะนะติมานี
สันตุสสะโก จะสุภะโร จะ
อัปปะกิจโจ จะสัลละหุกะวุตติ
สันตินทริโย จะ นิปะโก จะ

อัปปะคัพโภ กุเลสุ อะนะนุคิทโธ
นะจะขุททัง สะมาจะเร กิญจิ เยนะ วิญญู ปะเร อุปะวะเทยยุง
สุขิโน วา เขมิโน โหนตุ สัพเพ สัตตา ภุวันตุ สุขิตัตตา
เยเกจิ ปาณะภูตัตถิ
ตะสาวา ถาวะรา วา อะนะวะเสสา
ทีฆา วา เย มะหันตา วา มัชฌิมา รัสสะกา อะณุกะถูลา
ทิฏฐา วาเย จะอะทิฏฐา

เยจะ ทูเรวะสันติ อะวิทูเร
ภูตา วา สัมภะเวสี วา
สัพเพ สัตตา ภะวันตุ สุขิตัตตา
นะ ปะโร ปะรัง นิกุพเพถะ
นาติ มัญเญะกะ กัตถะจิ นังกิญจิ
พยาโรสะนา ปะฏีฆะสัญญา นาญญะ มัญญัสสะ ทุขะมิจเฉยยะ

มาตา ยะถา นิยัง ปุตตัง อายุสา เอกะปุตตะมะนุรักเข
เอวัมปิ สัพพะภูเตสุ มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
เมตตัญจะ สัพพะโลกัสมิง มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง
อุทธัง อะโธ จะติริยัญจะ
อะสัมพาธัง อะเวรัง อะสะปัตตัง
ติฏฐัญจะรัง นิสินโน วา

สะยาโน วา ยาวะตัสสะ วิคะตะมิทโธ
เอตัง สะติง อะทิฏเฐยยะ
พรัหมะเมตัง วิหารัง อิธะมาหุ
ทิฏฐิญจะ อะนุปคัมมะ สีละวา
ทัสสะเนนะ สัมปันโน
กาเมสุ วิเนยยะ เคธัง  นะ หิ ชาตุ คัพภะเสยยัง ปุนะเรตีติ

ประวัติบทสวดกรณียเมตตสูตร

เรื่องมีว่า สมัยหนึ่งจวนเข้าพรรษา ภิกษุจำนวนหนึ่งกราบทูลลาพระพุทธเจ้า เพื่อไปอยู่จำพรรษาในป่าลึกแห่งหนึ่ง เหล่ารุกขเทวดาคิดว่าพระคุณเจ้าคงพักชั่วคราว ไม่กี่วันก็จะไป จึงพากันลงมาอยู่บนพื้นดินเพื่อถวายความเคารพแก่พระสงฆ์แต่เมื่อรู้ว่าพระคุณเจ้าจะอยู่ที่ป่านี้ตลอดพรรษา จึงปรึกษากันว่าพวกเราเห็นจะต้อง"ไล่" พระท่านไป ไม่เช่นนั้นจะลำบากมากที่จะต้องมาอยู่บนพื้นดินอย่างนี้จึงพร้อมใจกันหลอกหลอนภิกษุที่ไปนั่งกรรมฐานอยู่ใต้ต้นไม้บ้าง ในถ้ำบ้าง จนท่านอยู่ไม่เป็นสุข พระก็กลัวผี ว่าอย่างนั้นเถอะ จึงตกลงกันกลับไปเฝ้าพระพุทธเจ้า กราบทูลเรื่องราวให้ทรงทราบ
พระพุทธองค์ตรัสว่า "พวกเธอมิได้เอาอาวุธติดตัวไปด้วย จึงถูกผีหลอกหลอน" เมื่อกราบทูลถามว่า อาวุธชนิดไหน พระองค์ก็ตรัสว่า อาวุธคือความเมตตา ว่าแล้วก็ทรงสวดกรณียเมตตสูตร ให้ฟัง แล้ว มีพุทธบัญชาให้กลับไปยังป่านั้นอีก และให้สวดทันทีที่เดินเข้าป่า และสวดทุกวันภิกษุเหล่านั้นก็ทำตามพุทธโอวาท บรรดาผีสางคางแดงทั้งหลายได้ยินบทสวด ก็มีจิตใจอ่อนโยน รักใคร่ในพระสงฆ์ ไม่หลอกหลอน ทำให้ท่านสามารถอยู่ในป่าได้อย่างผาสุก พระภิกษุได้สัปปายะ เจิรญธรรมสำเร็จอรหันตผลถ้วนทั่วกัน
เพราะเหตุว่าเนื้อหาของบทสวดเป็นการแผ่เมตตาความรัก ปรารถนาดีแก่เหล่าเทวดาในป่าและแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายซึ่งท่านก็จะมีไมตรีจิตตอบและถวายการอารักขาให้ผาสุกกัน จึงกลายเป็นธรรมเนียมว่าเมื่อผ่านศาลเจ้าเทพารักษ์หรือไม้วนปติ ที่มีชนนับถือพึงให้ภิกษุเจริญสามีจิกรรมเจริญเมตากรียสูตร…บ้างเรียกมนต์ขับผี ปัจจุบันนำไปสวดรวมกับเจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน เรารับฟังเนืองๆแต่ไม่เข้าใจความหมาย บทนี้ใช้ได้ดีทีเดียวเวลาไปนอนป่าหรือที่ไม่คุ้นชินทำให้นอนหลับง่ายและทำให้จิตสงบได้

เท่าที่ผมรู้มา ไม่ได้มีการปลุกเสกหลวงปู่ทวด ปี2497 แค่ 3 รูปไม่ใช่เหรอ แล้วหากหลวงปู่แก้วปลุกเสกด้วย แล้วทำไมหลวงพ่อแดง วัดศรีมหาโพธิ์ที่ท่านบอกว่าเป็นอาจารย์  ทำไมถึงไม่ได้ร่วมปลุกเสกด้วยละ     ผมก็คนสงขลา  ก็ได้ยินมาเหมือนกัน หลวงพ่อแก้ว วัดสะพานไม้แก่น
 ที่ถามไม่ได้ลบหลู่แต่ไม่อยากให้คนจำในสิ่งที่ไม่ได้รับการยืนยันนะ
 ท่าน จขกท.มีจุดมุ่งหมายพิเศษอะไรหรือเปล่าครับ

รบกวนอ่านข้อความที่ผมเขียนอย่างละเอียดด้วยน่ะครับ  (หลวงปู่แดง  วัดศรีมหาโพธิ์ ท่านก็เสก 97 ครับ นอกจากนี้ยังมี หลวงพ่อนุ่ม วัดหน้าถ้ำ   หลวงพ่อเกลื่อม  ปัจจุบันอยู่วัดประดู่หมู่  หลวงพ่อพุธ  วัดห้วยเงาะ หลวงปู่ดำ  วัดตุยง  ฯ  )  ผมไม่ได้กล่าวอย่างชัดเจนว่า หลวงปู่ทวด 97  เสก แค่ 3 รูป พระในสมัยโบราณท่านเสกกันนานครับ  ไม่ได้จัดพิธีใหญ่แค่วันเดียว   ครูบาอาจารย์ท่านจะเสกพิธีเงียบ ๆ เหมือนพระทำวัตรเช้า - เย็น ไม่ได้เชียวหรือ  ครูบาอาจารย์ท่านจะทำอะไรก็เป็นเรื่องของท่าน

ผมเจ้าของกระทู้  ไม่ได้มีจุดมุ่งหมายพิเศษอะไรทั้งสิ้น เพียงแต่ต้องการแนะนำครูบาอาจารย์เก่ง ๆ ที่ยังเหลืออยู่ให้ผู้อื่นได้ทราบ  และผมเองก็เคารพ  หลวงปู่แดง  วัดศรีมหาโพธิ์  อย่างสูงที่สุดด้วย วัตถุมงคลที่ท่านสร้างไว้ผมมีเก็บไว้เป็นร้อย ๆ องค์ ถ้าคุณคิดว่าผมตั้งกระทู้เพื่อหาผลประโยชน์อย่างอื่นไม่ใช่แน่  ลำพังแค่ผมทำสวนยางพาราของผมอย่างเดียว เดือน ๆ  นึง ผมก็ได้ทรัพย์หลายหลักแล้วครับ  ผมไม่ใช่พวกกระจอกที่คิดจะมาหาผลประโยชน์ใด ๆ อย่างที่คุณกล่าวหาน่ะครับ  กรุณาทำความเข้าใจ   .......   ไว้ด้วย

ตัวกระผม...อยู่ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา....พ่อเป็นคนนนทบุรี..แม่เป็นคนหาดใหญ่
ทำให้ครอบครัวมีบ้านที่ บางกรวยนนทบุรีแห่งนึง..และที่หาดใหญ่แห่งนึง..จึงเป็นข้อ
ได้เปรียบให้ผมพอจะรู้จักพระทั้งทางแถบภาคกลางและภาคใต้ครับ
เวลาว่างก็ปิดบ้านที่หาดใหญ่..แล้วไปเที่ยวบ้านที่นนฯ..ก็ถือโอกาสไปเที่ยววัดแถบ
ภาคกลาง อย่างวัดพระขาว วัดตะเคียน วัดบางพระ ...เวลาอยู่หาดใหญ่ก็เที่ยววัดภาคใต้อย่าง
วัดช้างให้ วัดทรายขาว วัดในสายเขาอ้อ เป็นต้น

อ่ะคุณพี่เอ  ผมก็ลูกครึ่ง ภาคกลาง - ภาคใต้ เหมือนกันครับ แม่เป็นคนกรุงเทพ  พ่อเป็นคนปัตตานี  ส่วนพระผมนิยม 3 สาย ครับ 1. พระสายใต้   2.พระสายกรรมฐาน (สายพระอาจารย์มั่น)  3. สายเมตตามหานิยม แถวภาคกลาง คร๊าบบบบบ

  แขวนพระเครื่อง  เครื่องราง  สักยันต์  ที่ปลุกเสกโดยใช้คาถาอาคมจะไม่คุ้มตั้งแต่ ข้อมือ และ ข้อเท้า ลงมา

 คุณ สมบัติ เมทะนี  ก็นับถือพระอาจารย์แดง วัดป้อมรามัญ ครับ

  ถ้าเป็นพระใหม่ ดูความเรียบร้อยของชิ้นงาน กับ คุณภาพของวัสดุ  ก็ช่วยได้บ้างครับ

นะโม 3 จบ
*อิตถีโยตะรุโนชาโต เอหิเมวะสมาคะมะ (3จบ)
*มะอะอุเมตตา จะมหาราชา สัพพเสน่หา ตะมะจิตตัง ปิยังมะมะ สัพพสุขัง จะมหาลาภัง สัพพโกรธัง วินาสสันติ กาโรโหติสัมภะโว (7จบ)
ในโบราณของหลวงปู่กาหลงระบุอุปเท่ห์ไว้อย่างชัดเจนว่า ยันต์ครบสูตรโบราณท่านห่วงมาก เพราะด้านเสน่ห์แรง ดั่งราศีท้าวพระยารูปงาม เป็นสุดยอดของตะกรุดมหาเสน่ห์ขั้นสูงที่มี อำนาจของมหาเสน่ห์ดีนักแล ถ้าจะไปที่ใดๆให้เอาตะกรุดนี้คาดเอวไป หญิงเห็นรักใจแทบขาด ชายเห็นรักแทบขาดใจและเป็นที่รักแก่คนทั้งหลาย ถ้าจะเข้าหาเจ้านายขุนนางท้าวพระยาท่านย่อมเป็นที่รัก ตะกรุดนี้นอกจากจะมีอำนาจทางเสน่ห์แรงเมตตาสูงอย่างนี้แล้ว ยังดีในทางค้าขายเจ้านายเมตตา ผู้ใหญ่อุปถัมถ์ค้ำชูดีนักแล เมื่อมีอาถรรพณ์แรงมากแต่ก็มีอาถรรพณ์จากการผิดครูมากเช่นดียวกัน
โดยมีข้อห้ามสำคัญ ดังนี้
1. ห้ามผิดศีลข้อ 3 หรือผิดลูกผิดเมียผู้อื่น
2.ห้ามพูดคำหยาบ หรือด่าบุรพการีเป็นอันขาด
3.เมื่อได้ผล สมความปรารถนาแล้วต้องเลี้ยงดูรับผิดชอบให้ถูกต้อง

ขอบคุณท่าน   SIC   มากครับที่เป็นห่วงพี่น้องทางนี้
  
    ปัตตานีไม่ค่อยมีวิกฤตทางธรรมชาติรุนแรงเท่าไหรครับผม เพราะรูปร่างของจังหวัดมีแหลมบังลมได้ดีพอสมควร  นักเดินเรือได้ใช้เป็นที่แวะพัก หลบมรสุมซ่อมแซมเรือ  และเป็นที่ค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้าของพ่อค้าชาติต่าง ๆ  มาตั้งแต่สมัยลังกาสุระ ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 7 จนถึงพุทธศตวรรษที่ 21-23  พ่อค้าชาวตะวันตกได้เข้ามาค้าขายตั้งสถานีการค้า  ทำให้อ่าวปัตตานีมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง  อ่าวปัตตานีมีแหลมเป็นแนวแผ่นดินแคบ ๆ ยื่นออกไปในทะเลประมาณ 19 กิโลเมตร ช่วยบังคลื่นลมทำให้เรือเข้ามาจอดพักได้อย่างปลอดภัยทุกฤดูกาล  ชาวอังกฤษที่เดินเรือมาที่ปัตตานี เมื่อปี พ.ศ. 2261  ได้บันทึกไว้ว่า  ปัตตานีมีท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดสำหรับการค้าในย่านทะเลแถบนี้
  ส่วนทางหาดใหญ่ น่าเป็นห่วงมากครับเนื่องจากลักษณะภูมิประเทศเป็นแอ่งกระทะ และเป็นที่ลุ่มที่สามารถรับน้ำได้จากทุกทิศทาง  อีกทั้งการวางผังเมืองยัง ....   อีกทั้งหาดใหญ่ยังเป็นเศรษฐกิจของภาคใต้ตอนล่างน้ำท่วมแต่ละครั้งเสียหายเป็นหมื่นล้าน ตอนนี้เป็นห่วงเพื่อน ๆ ที่ มอ. มากครับ

ตอนนี้ก็ได้แต่ เอาใจช่วยและหาทางช่วยเหลือพี่น้องชาวไทยครับ  ปีนี้ ภัยธรรมชาติ   รุนแรงมากจริง ๆ  

  โชคดีที่แหวนของผมเหมือนของแท้เลยครับ  เช่ามาจากวัดนก   

รุ่น Top ที่สุด วัดห้วยเงาะ



เมตตาลึก

ภายหลัง  พ่อท่านสุธีร์  เจ้าอาวาส วัดห้วยเงาะ ในเวลานั้นจึงได้มานิมนต์พ่อท่านเขียวไปอยู่ที่วัดห้วยเงาะ เนื่องด้วยพรรษาท่านมากจะได้ดูแลและไม่ต้องพบกับภาระเหนื่อยหนักอีก พ่อท่านเขียวท่านเป็น พระสงฆ์ที่มัธยัสถ์อดออมและรักสันโดษ ท่านชอบการอ่านหมั่นศึกษาหาความรู้ในทุกๆด้านไม่ว่าจะเป็นด้านกฏหมายบ้าน เมือง การเกษตรกรรม โหราศาสตร์ สมุนไพรกลางบ้าน รวมถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์ ในอันที่จะนำไปสงเคราะห์ผู้อื่นได้ พ่อท่านมีเมตตาสูงกับเหล่าศิษย์ และผู้ที่ไปขอให้ท่านเสกเป่าบรรเทาทุกข์ แก้ไขสิ่งที่ขัดข้องในชีวิต ท่านเมตตาเสมอเหมือนกันหมด ไม่ว่ายากดีมีจนมาจากไหนไม่ว่าจะไกลหรือใกล้
    พ่อท่านเขียวเป็นพระที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยมาก  ไม่เคยยกตัวออดดี  และตั้งแต่บวชมาไม่เคยยึดติดในลาภยศ  สรรเสริญ   พ่อท่านเขียวได้เคยเล่าให้ศิษย์ใกล้ชิดฟังว่า   พรรษาแรกที่ท่านบวชท่านได้ถูกขโมยรองเท้าไป  หลังจากนั้นมาท่านจึงเลิกส่วมรองเท้ามาจนถึงทุกวันนี้   
    พ่อท่านเขียว ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหามากในภาคใต้   ด้วยเหตุนี้ท่านจึงต้องรับกิจนิมนต์ไปปลุกเสกวัตถุมงคลทั่วประเทศ  ทั้ง ๆ ที่ท่านก็ชราภาพมากแล้ว
      เหตุนี้เองทำให้ชาวบ้านและญาติโยม  จึงให้ความเคารพศรัทธาพ่อท่านเขียว   กันเกินคณานับในปัจจุบัน

พ่อท่านเขียว   กิตติคุโณ  วัดห้วยเงาะ
พ่อท่านเขียว   “พลัง”
  ณ  แดนใต้เกือบใต้สุดสยาม   องค์พระเกจิอาจารย์ท่านหนึ่งอาศัยอยู่อย่างเงียบสงบ  ไม่มีอะไรโจ่งครึ้มเกินไป  มีแต่เฉพาะในแถบถิ่น  ที่ล่วงรู้ในความรอบรู้ทั้งด้านสมุนไพร และ สายพระเวทย์คาถา
  หลวงปู่เขียว  กิตติคุโณ  ในสมณศักดิ์ที่  “พระครูอนุศาสน์กิจจาทร”
  สมัยหนึ่งนั้นในแถบถิ่น  ใครมีอะไรเดือดร้อน  เจ็บไข่ได้ป่วยต่างมุ่งไปที่วัด เพื่อให้ หลวงพ่อ หลวงลุงรักษา   “พ่อท่านเขียว”  จึงได้รับการเรียกเสียงเรียงนามมา  และเริ่มกระหึ่มเมื่อ  “ของดี”  หลายอย่างใช้แล้วมีพลังลึกคุ้มครอง  ทั้งค้าขายร่ำรวยทั้งหน้าที่การงานรุดหน้า
  พ่อท่านเขียว ถือกำเนิดในครอบครัวชาวนาในจังหวัดยะลา เป็นบุตรคนที่จากจำนวนทั้งหมด 7 คน ดังนี้
1.นาย เชือน  เพ็ชรภักดี ( ถึงแก่กรรมแล้ว )
2.นาย แก้ว  เพ็ชรภักดี ( ถึงแก่กรรมแล้ว )
3.พ่อท่านเขียว  กิตติคุโณ  ( นามเดิม เขียว  เพ็ชรภักดี )
4.นายชื่น  เพ็ชรภักดี    ( ถึงแก่กรรมแล้ว )
5.นายแจ๊ก เพ็ชรภักดี    ( ถึงแก่กรรมแล้ว )
6.นายสมใจ  เพ็ชรภักดี( ถึงแก่กรรมแล้ว )
7.นาง สาว เพ็ชรภักดี
ช่วงชีวิตในวัยเด็กของ พ่อท่านเขียว ท่านก็เหมือนเด็กชาวบ้านในต่างจังหวัดทั่วไป หลังจากเรียนจบ ป.4  บิดาได้ถึงแก่กรรม ท่านจึงต้องออกมาทำงานช่วยครอบครัว เพื่อเลี้ยงแม่และน้องๆ ซึ่งในเวลานั้นท่านก็สู้อดทนรับจ้างทำงานทุกอย่าง จนกระทั่งอายุได้ 20 ปี จึงตัดสินใจบวช ตามประเพณีนิยม ณ.วัดนางโอ (ปัจจุบันคือวัดบุพนิมิตร) อ.แม่ลาน จ.ปัตตานี
พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ บรรพชาอุปสมบท เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ.2492 ณ.พัทธสีมา วัดนางโอ
โดยมี พระครูมนูญสมณการ วัดพลานุภาพ เป็นพระอุปัชฌาย์
พระอธิการแดง ธมฺมโชโต  วัดนาประดู่ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
พระอธิการทอง จนฺทโชโต วัดภมรคติวัน เป็นพระอนุสาวนาจารย์
พระอธิการดำ ติสสโร เจ้าอาวาส วัดนางโอในขณะนั้น เป็นประธานสงฆ์ พระสงฆ์หัตถบาส เป็นพระอาจารย์ ผู้ที่ประสิทธิ์ประศาสน์ วิชาความรู้ ให้พ่อท่านเขียวมาตั้งแต่ครั้งยังเป็นฆราวาส
หลังจากครองผ้าเหลือง พ่อท่านเขียว ได้จำพรรษาอยู่วัดนางโอ โดยท่านได้ใช้เวลาว่างทั้งหมด เล่าเรียนการสวดมนต์ต่างๆ และรวมถึงการสวดภาณยักษ์ แบบฉบับของภาคใต้ กระทั่งพรรษา 2 ท่านได้ย้ายไปจำพรรษาที่วัดสุนทรบัญชาราม อ.รามัญ จ.ยะลา ครั้งถึงพรรษาที่ 3 พ่อท่านเขียว ได้กลับมาจำพรรษาที่วัดนางโออีกครั้ง ได้ศึกษาวิชาอาคมต่างๆ กับ “ตาเลี่ยม”ฆราวาสที่เชี่ยวชาญ ด้านวิปัสสนา รวมทั้งศึกษาสรรพวิชาต่างๆจากผู้เรืองพระเวทย์วิทยาคมอีกหลายท่าน
นอกจากนี้ พ่อท่านเขียวยังได้ศึกษาในทางธรรม ท่านปฏิบัติเคร่งครัด ศึกษาด้านปริยัติธรรมบาลีไวยากรณ์และนักธรรม รวมถึงการสวดมนต์ สาธยายธรรม ด้วยเหตุนี้เอง พ่อท่านเขียวท่านจึงสามารถ สวดปาฏิโมกข์ได้ตั้งแต่ในพรรษาที่ 5   พ่อท่านเขียว สอบได้นักธรรมโทและต่อมา ท่านได้รับตำแหน่ง รักษาการเจ้าอาวาส วัดนางโอ จนกระทั่งได้เป็นเจ้าอาวาสในลำดับต่อมา ในระหว่างนี้ท่านเองเป็นสหธรรมมิกกับ “พระอาจารย์ทิม วัดช้างให้ ” ด้วยความที่วัดอยู่ใกล้กัน ท่านทั้งสองจึงได้เคยร่วมสังฆกรรม สนทนาธรรม และร่วมในพิธีกรรมต่างๆด้วยกันเสมอ
     แม้กระทั่งพ่อท่านเขียว  ยังเคยไปช่วยตำว่านยาต่าง ๆ ให้กับพระอาจารย์ทิม  เมื่อครั้งที่สร้างหลวงปู่ทวด  2497   อันโด่งดัง   คณะนั้นพระอาจารย์ทิมไม่ได้สร้างไว้เพื่อเช่า   แต่สร้างไว้เพื่อมอบให้กับผู้ที่ร่วมทำบุญสร้างพระอุโบสถ
   เมื่อประมาณ ปี พ.ศ.2500 พ่อท่านเขียวได้ตรวจสอบธรณีสงฆ์รอบวัดนางโอ พบการรุกล้ำที่วัดของชาวบ้านละแวกวัด ทำให้ชาวบ้านเหล่านั้นไม่พอใจ กระทบกระทั่งกันหลายวาระ ในที่สุดหลวงพ่อเขียว จึงตัดสินใจ ออกจากวัดไปจำพรรษา ที่วัดภมรคติวัน และที่วัดนี้ก็มีปัญหาเดียวกันกับวัดนางโอ ท่านจึงย้ายวัดไปจำพรรษาที่วัดนาประดู่อีกครั้ง
    พ่อท่านเขียว  ท่านเป็นพระที่สงบ สมณะอยู่เรียบง่าย  ใครเคยเข้าไปในกุฏิของท่านจะเข้าใจกันดีครับไม่บรรยายมาก  ทางธรรมท่านได้ศึกษาพระปริยัติธรรมและบาลีจนแตกฉาน เป็นที่นับถือของประชาชนทั่วไป  ต่อมา เมื่อพ.ศ.  2522  พ่อท่านเขียว  ได้เข้าร่วมพิธีพุทธาภิเษกใหญ่ 

สถูปบรรจุอัฐิ
เมื่อฌาปนกิจหลวงพ่อแล้ว  พระอธิการชัย  พร้อมด้วยคณะญาติโยม  ได้ก่อสถูปเพื่อบรรจุอัฐิของหลวงพ่อศรีแก้ว  ก่ออิฐถือปูนทรงย่อแหลมย่อเหลี่ยม  เพื่อทางใต้ของพระอุโบสถเพื่อให้สาธุชน สืบไป   
เล่นซีละแก้บน
ซีละ คือ  ศิลปะการต่อสู้ของมลายู  การแสดงซีละ  จะมีการร่ายรำประกอบดนตรี  เป็นการแสดงมิใช่ต่อสู้จริง ( ถ้านำซีละมาต่อสู้จริงผู้ที่ชำนาญซีละสามารถใช้ซีละต่อกรกับมวยไชยา ได้อย่างเหมาะสมกัน ) หลวงพ่อท่านจะโปรดการรำซีละมาก จึงมีผู้คนมาบนกันมาก
ย้ายที่บรรจุสถูป
 หลวงพ่อพุฒ  เจ้าอาวาสวัดห้วยเงาะ  ในสมัยนั้น  ได้ทำการปฏิสังขรณ์อุโบสถ ตั่งแต่ พ.ศ 2500 – พ.ศ. 2505   อุโบสถหลังใหม่ก็สำเร็จ   จึงได้ย้ายอัฐิหลวงพ่อศรีแก้วไปไว้ใต้ฐานประธานพระอุโบสถ 
ปฐมบทแห่งการสร้างพระเครื่องหลวงพ่อศรีแก้ว
ในคืนของวันขึ้น 8 ค่ำ เดือน 9 ปีมะเมีย พ.ศ. 2521  หลวงพ่อได้ปรากฏในฝันกับชาวบ้านห้วยเงาะผู้หนึ่ง  ชื่อ คุณบุญเรือน   ความว่า  คุณบุญเรือน ได้เดินทางเข้าไปในวัดห้วยเงาะเข้าไปใกล้อุโบสถ  ปรากฏเจอหลวงพ่อเฒ่ารูปหนึ่งลักษณะน่าเลื่อมใส  จนเกิดความปิติยินดีจนบอกไม่ถูก  ดวงตาท่านมีแววแห่งความเมตตาคล้ายจะทักทาย  จึงก้มลงกราบท่านด้วยความ
ศรัทธายิ่ง  พลางจ้องมองท่าน  เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน
หลวงพ่อท่านกล่าวเป็นภาษาพื้นเมืองพร้อมชี้ไปที่สถูปเก่าของท่านว่า
“หมึงแลถีนุ้ย  กูอยู่ตากแดดตากฝนกูกะอยู่ได้  กูเอ็นดูสู  สูไปเตอะ  กูจิรักษา”
ผู้ที่ศรัทธาในหลวงพ่อศรีแก้ว  ต่างพูดกันว่า “หลวงพ่อยังอยู่  ยังรักษาเราอยู่”
วัตถุมงคล หลวงพ่อศรีแก้ว  ในสมัยนั้นมีการสร้างขึ้น 2 รุ่น  และจะกล่าวถึงแค่สองรุ่นด้วย คือ   รุ่นแรก  พ.ศ. 2522  และ รุ่นสอง พ.ศ. 2523
วัตถุมงคล หลวงพ่อศรีแก้ว รุ่นแรก  นับเป็นพระเครื่องรุ่นแรกของทางวัดห้วยเงาะ  เพราะทางวัดห้วยเงาะ ไม่เคยบันทึกเกี่ยวกับการสร้างวัตถุมงคลใด ๆ ไว้เลย  กำหนดฤกษ์ วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2522 พิธีพุทธาภิเษกได้เริ่มขึ้นเมื่อได้ฤกษ์จุดเทียนชัย  เวลา 22.20น. พระคณาจารย์ผู้ทรงศีล9รูปนั่งปรก
พิธีเททองหล่อหลวงพ่อศรีแก้ว (เท่าองค์จริง)
โดยมี ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี เป็นประธานฝ่ายฆราวาส  พระโศภนธรรมคุณ  วัดนาประดู่  เป็นประธานฝ่ายสงฆ์  โดบเริ่มพิธีเททองวันที่  10  มีนาคม  พ.ศ. 2522  เวลา 9.20 น. พระสงฆ์ 9 รูป เจริญชัยมงคลคาถา  ท่ามกลางประชาชนผู้มาร่วมพิธีเนืองแน่น
ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ
ขณะที่พิธีกรรมพุทธาภิเษกดำเนินไปท่ามกลางพระเกจิอาจารย์นั่งปรก  “แสงเทียนนวหรคุณ ณ แสงเทียนชัย แสงเทียนวิปัสสีที่กำลังปรกติธรรมดาอยู่ภายในปริมณฑณก็พวยพุ่งเป็นลำแสงขึ้นสู่เพดานพระอุโบสถอย่างน่าอัศจรรย์”  ท่ามกลางคณะพุทธบริษัทที่ตกตะลึงและขนลุกซู่ในพิธี
ได้มีพระรูปหนึ่งใช้กล้องวัด  ถ่ายภาพฟิล์มสีไว้ได้
วัตถุมงคลหลวงพ่อศรีแก้ว  รุ่นสอง
สร้างขึ้นเพื่อหาปัจจัยสำหรับสร้าง “วิหารจตุรมุข” เพื่อประดิษฐานรูปเหมือนหลวงพ่อศรีแก้ว
โดยพุทธาภิเษก วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2523 ตรงกับวัน เสาร์ แรม5ค่ำ เดือน 5

  ของดีบางครั้งอยู่ไกลในป่าเขา  คนที่ศรัทธาจริง ๆ เท่านั้นที่โชคดีมีโอกาสเป็นเจ้าของ  การพระเครื่องของพระคณาจารย์ทางใต้นั้น  น้อยครั้งที่จะสร้างกัน  บางท่านก็ถ่อมตน  เพราะแกรงว่าจะเป็นการไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง
   การสร้างพระเครื่องแต่ละครั้ง  จึงต้องพิจารณากันนาน  และเมื่อตกลงใจสร้างด้วยใจอันเป็นกุศลเป็นที่ตั้งไม่ใช่การค้า
   ดังนั้นพระเครื่องที่สร้างออกมาจะเปี่ยมล้น พุทธานุภาพ  ธรรมมานุภาพ   และ สังฆานุภาพ
ผู้ที่มีใช้ไว้ประจำตัวต่างพบเจอในบุญญาอภินิหารด้านต่าง ๆ เสมอมา  ตลอดเวลาที่ผ่านมาทางวัดไม่เคยได้ออกข่าว  จึงทราบกันในวงแคบ ๆ ละแวกจังหวัดใกล้เคียงเท่านั้น   

ประวัติวัดห้วยเงาะ
   วัดห้วยเงาะเป็นวัดโบราณ  สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2200   สมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี  ได้รับวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ. 2319  มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า “วัดอรัญวาสิการาม” ตั้งอยู่ หมู่ 4  ต.ทุ่งพลา อ. โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี  มีเจ้าอาวาสถึงปัจจุบัน 7 รูป
เจ้าอาวาสรูปแรก คือ หลวงพ่อจันทร์
เป็นผู้อุปการะและบูรณะวัดห้วยเงาะ เป็นองค์ที่สร้างถาวรวัตถุเพิ่มเติมในบางส่วนของวัด  หลวงพ่อจันทร์ ท่านสร้างทุกสิ่งทุกอย่างจาก “พลังศรัทธา”  หลวงพ่อจันทร์ เล่าสืบต่อกันมาว่าท่านเก่งด้านแพทย์แผนโบราณ และ  ไสยเวทย์มาก
เจ้าอาวาสรูปที่สอง คือ หลวงพ่อศรีแก้ว
ท่านเป็นศิษย์เอกหลวงพ่อจันทร์  รับเอาวิชาอาคมต่าง ๆ ของหลวงพ่อจันทร์มาทั้งหมด
เจ้าอาวาสรูปที่สาม คือ พระอธิการชัย
เจ้าอาวาสรูปที่สี่ คือ พระอธิการพรหมแก้ว
ในสมัยนี้วัดห้วยเงาะได้เปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการจาก “วัดทักษิณสาคร ” มาเป็น “วัดอรัญวาสิการาม”
เจ้าอาวาสรูปที่ห้า คือ พระครูไพศาลถาวรกิจ (พุฒ ฐานิโย) 
ในสมัยของพระครูท่าน ทางวัดช้างให้ได้จัดทำวัตถุมงคล รุ่นแรก เนื้อว่าน ของ สมเด็จหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด  2497  ซึ่ง พระครูท่านเป็นหนึ่งในพระเถระที่เข้าไปนั่งปรกอธิษฐานจิตในพิธีครั้งนั้น  ซึ่งถือได้ว่าเป็นพิธีที่ใหญ่มากทีเดียวในยุคเก่าก่อน และยังมีพระเถระที่เข้าร่วมพิธีอีกหลายรูปที่มิยอมให้เอ่ยถึงนามขององค์ท่าน

 ท่านพระครูไพศาลถาวรกิจ  เป็นพระเกจิที่ชาวบ้านยกย่องท่านในด้านไสยเวทย์ถือว่าท่านเป็นหนึ่งในทำเนียบยุคนั้นเลยทีเดียว
เจ้าอาวาสรูปที่ 6 คือ พระครูพิทักษ์อรัญญาวาส ( พ่อท่านธี )
เจ้าอาวาสรูปที่ 7 คือ พระปลัดอุดม
เจ้าอาวาสรูปที่ 6 และ 7  ท่านเป็นศิษย์ของ พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ   
                 
   ประวัติหลวงพ่อศรีแก้ว
 ชาติกำเนิด
  หลวงพ่อศรีแก้ว  ท่านมีภูมิลำเนาอยู่ ณ บ้านโคกม่วง  อ.เทพา จ.สงขลา ท่านเกิดประมาณ พ.ศ. 2357  นามบิดามารดาไม่ปรากฏทราบแต่เพียงว่ามีพี่น้อง 5 คน แต่มีบันทึกไว้เพียง 3 คน คือ ปู่ทวดพรหมทอง ทวดพัดทอง  และหลวงพ่อศรีแก้ว
เยาว์วัย
  ตั่งแต่เยาว์วัยเป็นเป็นเด็กที่อยู่ในโอวาทของบิดามารดา  ขยันขันแข็ง  รักในการทำงาน  ชอบสันโดษอยู่กับธรรมชาติ  เมื่ออายุได้ 16 ปี  เด็กชายศรีแก้ว ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อจันทร์ วัดห้วยเงาะ (วัดทักษิณสาคร) ในสมัยนั้น  เล่าต่อ ๆ กันว่า หลวงพ่อจันทร์ ท่านเดินจากวัดห้วยเงาะ  ไปยังพระบรมธาตุนครศรีธรรมราช  เพื่อเข้าพิธียิ่งใหญ่ของพระธาตุ ซึ่งในสมัยก่อนนั้น พระเกจิท่านรู้กัน “นิมนต์การทางจิต ”  หลวงพ่อจันทร์ท่านออกเดินทางจากวัดห้วยเงาะ  ในเวลาบ่าย 2 โมงเย็น ถึงในพิธี ณ พระบรมธาตุนครศรีธรรมราช ในเวลาเกือบจะ 4 โมงเย็นของวันเดียวกัน   ระยะทางจากวัดห้วยเงาะถึงพระบรมธาตุนครศรีธรรมราช ประมาณ 370 กม.  นับว่าอัศจรรย์มาก  เรื่องนี้เป็นที่โจษขานกันมากในยุคนั้น   หลวงพ่อจันทร์ท่านยังมีวิชาแปรธาตุสภาพวัตถุให้เป็นสิ่งมีชิวิตได้  วิชานี้ชาวบ้านทั่วไปจะเห็นกันอยู่บ่อย ๆ เมื่อ ชาวบ้านนำของไปถวายแด่องค์ท่านหลวงพ่อจันทร์  เมื่อเข้าไปใกล้ ๆ ท่านเอ่ยวาจาว่า “นั้นสูเอาลูกไก่มาทำไม”  เมื่อชาวบ้านก้มมองของที่นำมาถวายแก่หลวงพ่อจันทร์  ณ  บัดนั้นได้กลายเป็นลูกไก่ร้องเจี๊ยบ ๆ   เสียแล้ว และเมื่อมองอีกอีกครั้งหนึ่ง  ลูกไก่เจี๊ยบ ๆ ได้กลายเป็นสิ่งของเหมือนเดิมเสียแล้ว  วิชานี้ หลวงพ่อทวดสีพุฒ  วัดกาโผะ  อาจารย์ใหญ่ของ หลวงปู่แดง  วัดศรีมหาโพธิ์  จ. ปัตตานี  เคยใช้หยอกศิษย์ท่านเหมือน  ในสมัยก่อนมีศิษย์ท่านได้นำภัตตาหารไปถวายหลวงพ่อทวดสีพุฒ   ท่านเอ่ยวาจาประมาณว่า “สูเอานกมาทำไมนั้น”  เมื่อศิษย์ท่านมองดูภัตตาหารได้กลายเป็น นกน้อยเสียแล้ว  และในบันดล นกน้อย ก็ กลายเป็นภัตตาหารเหมือนเดิม  นับว่าพระเกจิยุคเก่าก่อน  น่าอัศจรรย์กันทุกองค์ 
บรรพชา
เมื่ออายุครบ 21 ปีบริบูรณ์  นายศรีแก้วจึงได้รับการอุปสมบทในราว พ.ศ. 2378  ณ วัดห้วยเงาะ โดยมี หลวงพ่อจันทร์ เป็นพระอุปัชฌาย์  พระอาจารย์หลวงปู่หิด  เป็นพระกรรมวาจาจารย์
   พระศรีแก้วเป็นพระที่ใฝ่หาในวิทยาคมและขยันหมั่นเพียร เมื่อเป็นพระภิกษุท่านได้ศึกษาเวทย์จากหลวงพ่อจันทร์  จนบรรลุในจุดที่สามารถจะไปไหนมาไหนได้อย่างอาจารย์เมื่อถึงจุดหนึ่งพระศรีแก้วจึงออกธุดงค์ เพื่อเสาะหาอาจารย์ที่เรืองเวทย์ในสถานที่ต่าง ๆ กัน  โดยไม่จำกัดว่าวิชาเหล่านั้นท่านได้มาจากเพศบรรพชิตหรือฆราวาส  ตามประวัติท่านออกธุดงค์เงียบหายไปเป็นเวลานานมาก  เงียบหายไปกับกาลเวลา
   พระศรีแก้ว กลับมาวัดห้วยเงาะอีกครั้งหนึ่ง  แต่ครานี้ท่านกลับกลายเป็น หลวงพ่อศรีแก้วผู้เข้มขลังด้วยพระเวทย์  เต็มเปี่ยมเมตตาปรานี  เพียบพร้อมด้วยไสยและโหราศาสตร์และวิชาแพทย์แผนโบราณ  แต่น่าเสียดายที่สมุดบันทึกมิได้กล่าวถึงรายนามพระอาจารย์ของท่าน  ที่ท่านออกธุดงค์ไปพบเจอพร้อมทั้งศึกษาไสยเวทย์  มาให้ชนรุ่นหลังได้ทราบ  ทราบแต่เพียงว่าท่านธุดงค์ไปถึง  ถ้ำผ่าปล่องสู่ถ้ำเชียงดาว  ระยะทางจากปัตตานี ถึง เชียงใหม่  ในเวลานั้นจะ

 เพิ่มเรื่องสาราธณกุศลขององค์ท่านที่มีต่อชุมชนด้วยน่ะครับ  เช่น   โรงพยาบาล  โรงเรียน  เป็นต้น  เคยทราบมาว่า หลวงพ่อเปิ่น  วัดบางพระ  สร้างสาธารณกุศลไว้เป็นร้อยล้านบาท

  เห็นแล้วนึกถึง หลวงพี่ที่รู้จักกัน  ท่านให้พระเม็ดแตง  หลวงปู่ทวด มา  1 ถุง   ท่านพูดยิ้ม ๆ ว่า "ให้เอาไปแจกกิ๊กน่ะ"   

  สิ่งสำคัญที่พบเห็นได้จากคำพูดของคนในยุคสมัยนี้นั้น คือ คนสมัยนี้ชอบ  "พูดจาด่าพ่อล่อแม่"  ยกตัวอย่างง่าย ๆ  เ..ดแม่   พ่อมึ..
แม่มึ..   ถ้าคน ๆ นั้น  แขวนพระเครื่องอยู่กับตัว  จะกลายเป็นการเปิดประตูทอง พุทธคุณจะหยุดลงทันที  เพราะพระสงฆ์เวลาปลุกเสกพระ ท่านก็เชิญคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ คุณบิดามารดา ครูบาอาจารย์ มาเหมือนกัน ฉะนั้นเมื่อไปลบหลู่คุณของท่านเหล่านั้น มันก็เท่ากับเราลบหลู่ครูบาอาจารย์ของเราด้วย
  ยกตัวอย่างง่าย ๆ  จาก พระคาถาคงกระพัน  หลวงพ่อเปิ่น  วัดบางพระ
 พระพุทธังรักษา  พระธัมมังรักษา  พระสังฆังรักษา  พระบิดารักษา  พระมารดารักษา  อิระชาคะตะระสา  นะมะนะอะ  นอกอนะกะ  กอออนออะ  นะอะกะอัง  อะสังวิสุโลปุสะพุภะ  สังวิฑาปุกะยะปะ  อาปา  มะจุปะ ทีมะสังอังชุ  ปาสุอุชา  สะถาวิปิ  ปะสะอุ  ตะมัตตังปะกาเสนโต  สัตตา  อาหะกันหะ  เนหะ  นะโมพุทธายะ  นะมะพะทะ   จะพะกะสะ  มะอะอุ

จะพระคาถาก็ไม่ต้องอธิบายอะไรมากอยู่แล้ว  โดยทั่วไปถ้ามีข่าวประเภทนี้ออกมา  ผมเชื่อเป็นอันดับแรกว่าคนที่คล้องพระ  ทำผิดครูชัว ๆ  ฉนั้นก่อนจะแขวนพระเครื่ององค์ไหน  กรุณาสืบหาข้อห้าม  ที่ครูบาอาจารย์ท่านนั้น  ได้กล่าวไว้ก่อนเสียเถอะ ...

เปลี่ยนแทบทุกวันเลยครับส่วนใหญ่หมุนเวียนกัน

1.สมเด็จวัดดักคะนน 2466
2.สมเด็จหลวงปู่นาค วัดระฆัง 2495
3.พระยายเขียด 05 (สุดยอดประสบการณ์พระเครื่องtop ten 3 จังหวัดชายแดน)
4.หลวงปู่ทวด วัดดีหลวง 05
5.หลวงปู่ทวด วัดแหลมทราย 2510
6.หลวงปู่ทวด 5 แช๊ะ วัดศรีมหาโพธิ์ 38 (พระดังเมื่อ 10 ปีก่อน พิมพ์เตารีด)
7.หลวงปู่ทวด 5 แช๊ะ วัดศรีมหาโพธิ์ 38 (พิมพ์สี่เหลี่ยม)
8.หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี พิมพ์พระรอดเศียรโต ปี36
9.หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี พิมพ์พระรอด ปี 37
10.หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี พิมพ์กรรมการ ปี 37
11.หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี พิมพ์หน้าอาปาเช่ ปี 36
12.หลวงปู่ทวด วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี  พิมพ์หน้าอินเดีย ปี 36
13.หลวงปู่ทวดบุญฤทธิ์ วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี  ปี 18 ( พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก กดมือ)
14.หลวงปู่ทวดบุญฤทธิ์ วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี  ปี 18 ( พิมพ์เล็ก กดเครื่อง)
15.หลวงพ่อทวดนวล วัดตุยง 07
16.หลวงพ่อทวดหมาน วัดทรายขาว 07
18.หลวงพ่อพัฒ วัดใหม่ 05 (อาจารย์ของหลวงพ่อทอง  วัดสำเภาเชย)
19.ขุนแผน ท่านอุทัย วัดวิหารสูง
20.ชุดวัดทรายขาว ( หลวงปู่ทวดคละรุ่น เหรียญอ.นอง ตะกรุดนารายณ์แปลรูป)
21.ชุดวัดห้วยเงาะ ( หลวงปู่ทวดคละรุ่น พ่อท่านเขียว ตะกรุด ลูกอม ปลัดขิก )
22.ชุดพ่อท่านเส้ง วัดแหลมทราย 2484 - 2494
23.อาจารย์ทิม 08
24.เหรียญ อ.เปรม วัดวิหารสูง หลัง พ่อท่านทองเฒ่า วัดเขาอ้อ
เป็นต้น


ผมชอบแขวนพระดีราคาย่อมเยาว์ครับ และชอบพระเครื่องสายใต้มากที่สุดเพราะผมเป็นชาวใต้  ส่วนใหญ่เปลี่ยนพระทุกครั้งครับสลับไปเรื่อย แขวนวันละ 3 - 5 องค์ เป็นความสุขตัวขอรับ ตอนนี้กำลังพยายามแขวนให้นาน ๆ อยู่ครับ

                                                                                                                                             

ส่วนใหญ่ฝีมือมนุษย์สร้างน่ะครับ 

ถ้าสมมุติว่าผมจะไปพัทลุงครับ ไปวัดเขาอ้อ ถ้าไปพักที่เขาปู่ย่า มันไกลจากวัดมากไหม ไปเองครับ
เงินไม่ค่อยเยอะ  ใครอยู่ที่พัทลุง ช่วยแนะนำด้วยนะครับผมมมม       

  ไม่ไกลครับ และชื่อดังของจังหวัดพัทลุง อยู่ติด ๆ กันหมด วัดบ้านสวน  วัดเขาอ้อ  วัดวิหารสูง (ท่านอุทัย)  วัดประดู่เรียง  และถ้าข้ามทะเลน้อยไปฝังเมืองสงขลา (ฝังเกาะยอ) ในแถบนั้นจะมีวัดชื่อดัง  และพระอาจารย์เรืองเวทย์หลายรูป หลายวัด แต่ชื่อเสียงไม่กว้างใกล้เท่าไหร่นัก ช้างเผือกย่อมอยู่ในป่า ถ้าข้ามฝังทะเลน้อยมาลองไปวัดพะโค๊ะ   วัดดีหลวง  วัดต้นเลียบ  ตามรอยสักการะหลวงปู่ทวด ก็ดีครับไม่ไกลกันเท่าไหร่จากวัดเขาอ้อ 
   ถ้าไปวัดเขาอ้อ ตอนนี้ก็จะมี รุ่น 900 ปี เขาอ้อ ให้บูชา มีวัตถุมงคลให้เลือกเยอะครับ  รุ่นเก่า ๆ มี่เคยได้มาก็มี หลวงปู่ทวด ปี 32 ที่วัดยังเหลืออยู่  ส่วนเรื่องข้อห้ามนั้นผมเคยสอบถามกับพี่ที่ดูแลที่เช่าวัตถุมงคลของวัดเขาอ้อครับ คุณไปสอบถามพี่เขาได้คนที่ตัวใหญ่ ๆ ดำ ๆ
ถ้าพ่อท่านห้อง เจ้าอาวาสอยู่ ก็สามารถนำพระที่เราเช่าบูชาไปให้ท่านประสิทธิ์ให้อีกรอบได้ครับ  และที่วัดเขาอ้อ เรื่องยาสมุนไพร ก็มีชื่อเสียงน่ะครับส่วนใหญ่เป็นยาโบราณ อ่ะ  ถ้าไปวัดเขาอ้อแล้ว  กรุณาเลยไปวัดวิหารสูง ด้วยน่ะครับ พระอาจารย์อุทัย  ท่านศิษย์ พ่อท่านปลอด วัดหัวป่า จ.สงขลา  เก่งครับ  ไปเอาตะกรุดยันต์ครูของท่านน่ะ  เยี่ยมยอดเป็นที่สุด  ส่วนใหญ่ท่านจะแจกวัตถุมงคลของท่านให้ผู้ไปกราบท่านอยู่แล้วครับ  สอบถามได้ครับพระอาจารย์สายใต้ตอนล่าง เก่งจริง  ไม่พูดมาก ไม่อวดอ้างวิชา  ปาริหาริย์ล้วน ๆ

  แอบตรง  

    ต้องพร้อมทุกอย่างครับ ความรู้  เกรด  การแต่งกาย  กิริยามารยาท  สัมมาคารวะ   อ่อมน้อมถ่อมตน  ไหวพริบ    ความมั่นใจในตนเอง    ความฉลาดในคำพูด   เป็นต้น

  ผมเคยใช้สีผึ้งดอกไม้ทอง หลวงพ่อพูน วัดบ้านแพน  กับ  สีผึ้ง หลวงปู่กาหลง  ไปสอบ conversation ก็โอเคครับ
ขอให้โชคดีครับ
   

น้อมกราบส่งหลวงปู่สู่แดนนิพพานครับ   ช่วงนี้พระเถระดับขันต์มากเหลือเกิน  หลวงปู่พิชัย  วัดเขาหงส์ อายุ 108 ปี ก็เพิ่งมรณะภาพไปไม่นานนี้เองครับ 

 เห็นแวบแรก นึกไปถึง  วัดพังเถี๊ยะ สงขลา 05  กับ  วัดแจ้ง สงขลา 05  พิจารณาแล้วก็ไม่ใช่ทั้งสองวัด  เลยนึกไปถึงวัดควนวอเศษ เพราะวัดควนวิเศษสร้างหลวงปู่ทวดเนื้อว่านที่ถอดพิมพ์มาจากพิมพ์เตารีดวัดช้างให้หลายพิมพ์ มีบางพิมพ์ใกล้เคียงกันบ้าง  แต่ไม่กล้าตัดสินใจ สรุปคือ ไม่รู้เหมือนกันครับว่าวัดไหน    

สวยครับ      

  ผมเคยค้น ๆ อัลบัลรูปถ่ายเก่า ๆ ที่บ้านครับ เจอรูปถ่ายท่านครับ ตอนนั้นที่บ้านผมจัดงานทำบุญ ท่านมาทำพิธีพร้อมกับเกจิใต้ อีกหลายรูป เช่น พระอาจารย์ทิม วัดช้างให้  หลวงปู่แดง  วัดศรีมหาโพธิ์  หลวงปู่หวาน  วัดสะบ้าย้อย (สมัย 2511 - 2512 ไม่มั่นใจ)
หลวงปู่ดำ  ท่านสนิทกับคุณปู่ผมครับ   สมัยท่านกับคุณปู่ผมชอบแต่งบทกวีด้วยกัน

  เหรียญชุดนี้มีประการณ์ทหารโดนโจรใต้ถล่มกับM16  โดนตรงใกล้ ๆ วัดตุยง ครับ   M16 ยิงไม่เข้ามีเพียงรอยเหมือนแดง ๆ โดนก้านธูปจี้เท่านั้นเอง  กระดูกไม่แตก  ไม่หักไม่ร้าว   สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด 

เวลาเหลืออีกเยอะครับ       

  ผมว่า 5 เสือ แระน่ะครับ    เสือ 3 ตัวนั้น จัดให้เป็นเสือฝาแฝดครับ   

   เหลือเวลาอีกหลายวันครับ        ลองค้น ประวัติ เกจิเก่า ๆ สายใต้ตอนล่างดูน่ะครับ  หรือ  สถานที่สำคัญ ๆ  ที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ 4  จังหวัดภาคใต้ตอนล่าง   ดูน่ะครับ น่าจะเจอ   ( ไม่ต้องซีเรียสมากน่ะครับ  ภาพ 1 ภาพ 4 ถือเป็นภาพประวัติศาสตร์  ในพิธีปลุกเสกพระเครื่องของแดนใต้ (ตำนาน) โดยเฉพาะภาพ 1  หาชมยาก  ภาพ 4 กับภาพ  6  มี ความสัมพันธ์กัน  )   ภาพ 2 ผมเคยตั้งกระทู้ไว้ครับ  ภาพ 3  คุณพี่ Pepsi  เคยตั้งกระทู้ไว้  ไม่ต้องตอบละหรอกครับ  ขอโดยสังเขปก็พอ  ใบ้เยอะและ   

ข้อ 1 .  อธิบายภาพนี้โดยสังเขป



ข้อ 2 . จากโบราณสถานในภาพ  จงบอกชื่อวัดนี้



ข้อ 3.  วัดนี้คือ วัดใด



ข้อ 4.  ให้บอกชื่อพระเถระทั้ง 3 รูปในภาพ  และอธิบายภาพโดยสังเขป



ข้อ 5.  ศาลเจ้านี้คือที่ใด  อธิบายมาด้วย



ข้อ 6. ภาพนี้คือ  สถูป  ของพระมหาเถระรูปใดในแดนใต้ตอนล่าง  






ยากได้ใจไหมล่ะครับ   ผมจะมาเฉลยในวันศุกร์ที่  1  ตุลาคม  2553   มีเวลาให้คิดอีกนานครับ  ขอสงวนรางวัลไว้สำหรับผู้ตอบถูกต้องที่สุดคนแรก เท่านั้นครับ  ใบให้นิดนึงทุกอย่างอยู่ในภาคใต้   ปล.ถ้าไม่มีใครตอบถูก ผมจะเฉลยบางข้อ  และบางข้อจะใบ้ให้อีกนำไปรวมกับคำถามรอบต่อไป  ซึ่งรางวัล  อาจจะเป็น  เหรียญ อจ.นอง วัดทรายขาว
 
เชิญเล่นเกมส์ได้นะบัดนี้    ขอให้ทุกท่านจงโชคดี   " Salamas  malam "
                                                                                                                ขอบคุณครับ

  มาเล่นเกมส์กันหน่อยครับ  นี้คือรางวัลของผม







หลวงปู่ทวด  วัดศรีมหาโพธิ์  รุ่น 108 ปี  พ่อท่านแดง  เสก 5 พิธีเข้ม  เนื้อว่านล้วนพิมพ์กดมือแบบโบราณตามฉบับ หลวงปู่ทวด เมืองปัตตานี โดยแท้  เนื้อว่านที่ใช้เป็นเนื้อว่าน ที่ พ่อท่านแดง เสกไว้ ดีทั้งนอก และ ดีทั้งใน  มีพระเถระในสายหลวงปู่ทวด 2 รูป ร่วมเสก คือ 1 พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย  ปัจจุบันท่านอายุประมาณ 93 พรรษา  เกจิเมืองใต้ต่างกราบพระเถระรูปนี้  หลวงพ่อวีระ พระอาจารย์ใหญ่กรรมฐานเเบบสมเด็จพระสังฆราช สุก ไก่เถื่อน กล่าวรับรองว่า "หลวงปู่หวานไม่ใช่พระธรรมดา พระผู้เฒ่าองค์นี้ ขันติบารมีเป็นเลิศ"  หลวงปู่เฉลิม วัดพระญาติ อยุธยา กล่าวว่า " หลวงปู่หวานหนะพระผู้เฒ่าสำคัญนะ" 
2 .  พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ  องค์นี้ก็สุดยอดครับ

ครั้งที่ 1  วันที่ 29 ธ.ค.2551 พิธีพุทธาภิเษก ณ เขารังเกียบ ยอดนางจันทร์ วนอุทยานน้ำตกทรายขาว พ่อท่านพล วัดนาประดู่ จุดเทียนชัย และดับเทียนพุทธาภิเษกชุดใหญ่ปัตตานี พระเกจิอาจารย์ปลุกเสก พ่อท่านนุ่ม วัดมะเดื่อทอง, พ่อท่านเพ็ง วัดทรายขาว, พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ, พ่อท่านเจริญ วัดช้างให้ (วัดบันลือคชาวาส), พ่อท่านเฉียง วัดบ้านดี, พ่อท่านจวน วัดมะกรูด, พ่อท่านจ่าง วัดศรีมหาโพธิ์
 
ครั้งที่ 2 วันที่ 10 ม.ค.2552 ตั้งแต่เวลา 17.09-02.09 น. ณ วัดศรีมหาโพธิ์ เจริญพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ และ พระคาถาพระพุทธเจ้าชนะมาร 108 นิมนต์พระสงห์ที่มีนามเป็นมงคลมาประกอบพิธี เช่น พระเจริญ วัดช้างให้, พระชัย วัดมะปรางมัน, พระเวช วัดมะปรางมัน, พระเดช วัดหลักเมือง, พระศักดิ์ วัดมะเดื่อทอง, พระสิทธิ์ วัดศรีมหาโพธิ์, พระชัย วัดปุหรน

ครั้งที่ 3 วันที่ 31 ม.ค.2552 ณ ถ้ำคอก ถ้ำตลอด อ.สะบ้าย้อย พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ จุดเทียนชัย-ดับเทียนชัย พระเกจิอาจารย์ร่วมปลุกเสก พ่อท่านชัย วัดพะโค๊ะ, พ่อท่านจวน วัดยางแดง, พ่อท่านกลาย วัดถ้ำตลอด, พระอุทัย วัดวิหารสูง

ครั้งที่ 4 วันที่ 11 ก.พ.2552 ณ วัดศรีมหาโพธิ์ พระเกจิอาจารย์ 108 รูป เจริญพุทธมนต์พระธัมมจักกัปปวัตนสูตร พระพุทธเจ้าชนะมาร และพระคาถาชินบัญชร 108 จบ พระอธิษฐานจิตนั่งปรก พ่อท่านหวานจุดเทียน พ่อท่านเขียวดับเทียน พ่อท่านพลนั่งปรก พ่อท่านจ่างนั่งปรก

ครั้งที่ 5 วันที่ 14 ก.พ.2552 พิธีพุทธาภิเษก ณ วัดศรีมหาโพธิ์ อธิษฐานจิตนั่งปรกปลุกเสกโดยพระอาจารย์สายปลุกเสกหลวงพ่อทวด และพระเกจิอาจารย์สายเขาอ้อ พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ จุดเทียนชัย พ่อท่านเอียด วัดโคกแย้ม ดับเที่ยนชัย พระเกจิอาจารย์ร่วมปลุกเสก พ่อท่านวิน วัดหลักเมือง จ.ปัตตานี, พ่อท่านชิต วัดมุจลินทวาปีวิหาร, พ่อท่านนุ่ม วัดมะเดื่อทอง, พ่อท่านยวน วัดช้างให้, พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ, พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย, พ่อท่านเอียด วัดโคกแย้ม, พระอาจารย์สูต วัดในเตา, พระอาจารย์อุทัย วัดวิหารสูง, พ่อท่านจ่าง วัดศรีมหาโพธิ์


ขอเวลาตั้งคำถามแป๊ปน่ะครับ   ยากมากน่ะครับ   10  คืน   10   คืน แน่นอนครับคราวนี้ 

อ่ะขออนุญาติครับ  คำถามข้อ 1 ผม ขออนุญาติเพิ่ม คำว่า วันเสาร์

1.  วันเสาร์ ที่  19 มีนาคม พ.ศ. 2554
2.  บันทึกธรรม...๑๓ ก.ย.๕๒...พิจารณา มหาพิจารณา...
3.  ต้นตำหรับมาจาก  ขงเบ้ง เคยกล่าวว่า  " เล่นหมากรุก อย่าเอาแต่บุกอย่างเดี่ยว  เดินหมากรุกยังต้องคิด  เดินหมากชีวิต   จะไม่คิดได้ อย่างไร"  เป็นคำคมสมัยสามก๊กของ  ขงเบ้ง เป็นคนกล่าว
4.   พระอาจารย์เมสันต์ วัดทุ่งเว้า จ.มุกดาหาร (หลวงพี่โด่ง) กำลังสักและเป่าคาถาให้ลูกศิยษ์ ณ.กุฎิชายน้ำนครชัยศรี  วัดบางพระ
5.   พระพุทธรูปองค์นี้  มีพระนามว่า  พระบาง  เป็นพระปางห้ามสมุทรศิลปะลาว  องค์นี้เป็นของหลวงปู่เทสก์  เทสรังสี  พระพุทธรูปองค์นี้ประดิษฐ์สถานอยู่ที่  วัดถ้ำขาม  จ.สกลนคร ( รู้สึกจะมีอีก 2 วัด คือ วัดสวนผึ้ง และ วัดหมากหินแป้ง) หลวงปู่เทสก์  เทสรังสี เป็นผู้อนุญาติให้สร้างครับ

 หลวงพ่อเชิญ องค์นี้หรือป่าวครับ ที่ว่าได้วิชาดอกทอง จากหลวงพ่อสนั่น วัดเสาธงทอง มาเต็มรูปแบบ ที่เรียกตะกรุดสาริกาดอกทอง

เหรียญเจริญพรบนหลวงปู่ทิม  โปรดสังเกตุ  โค๊ต ตัว ท ครับ   ของแท้จะออกลักษณะวงรีตอกลึก (เหรียญ2)  ของปลอมโค๊ตจะกลมตอกตื้น  (เหรียญแรก)

  ผมอาจจะตาไม่ถึงก็ได้น่ะครับ หลวงปูทวด ผมว่าไม่ใช้ วัดช้างให้ 08

เอาโลชั่นบำรุงผิว ของเด็ก เช่นพวก johnson แบบที่ไม่มี UV บีบใส่ซองพลาสติก (ซองใส่พระ) แล้วนำองค์พระใส่เข้าไป
ทิ้งไว้สัก 1 วัน แล้วนำออกมาล้างน้ำออก ตากให้แห้ง (สนิท) เท่านี้พอครับ

เคยเอา เหรียญ หลวงปู่ทวด  ปี 02  ทำเหมือนกันครับล้างสนิมเขียวออก 

ขอบคุณครับ

คือ สภาพสมบูรณ์ 95 เปอร์เซ็น  แต่คลุกฝุ่นไปหน่อย   

 กวน มึน โฮ   

การเสกพระ (เเบบพระอริยะ)
เล่าโดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(วีระ ถาวโร)
วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี



เรื่องมีอยู่ว่า ตอนท้ายชีวิตของหลวงพ่อปาน หลวงพ่อปานทำรูปของท่านแล้วมีรูปยันต์เกราะเพชร เมื่อทำแล้วหลายพันผืนสำหรับแจกบรรดาพุทธบริษัทที่มีความต้องการ

หลวงพ่อปานไม่ได้สั่งพิมพ์เอง เป็นนายประยงค์ ตั้งตรงจิตร เจ้าของห้างขายยาตราใบโพธิ์ คนนี้เรียนคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้ากับหลวงพ่อปาน ทำจนมีผล ทำคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าจนเป็นฌาน

คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้านี่ ลูกหลานทั้งหลาย ถ้าใครจำได้นะ ถ้าใครจำคาถาได้ ทำให้เป็นสมาธิ ทำให้เป็นฌาน มีผล ๒ อย่าง คือว่าถ้าเป็นฌานแล้วลาภสักการจะเกิดไม่ขาดสาย ขึ้นชื่อว่าความขัดข้องใดๆ ไม่ค่อยจะมี หากว่ามีขึ้นมาก็มีการชดใช้ หมายความว่าหาทัน นี่เป็นประการ ๑

ประการที่ ๒ คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้านี่เป็นพุทธานุสสติกรรมฐาน มีผลยันให้ถึงพรหม หมายความว่าบันดาลให้เกิดเป็นพรหมได้ แต่ถ้าหากใช้ฌานอันนั้นไปเจริญวิปัสสนาญาณก็ไปพระนิพพานได้
ฉะนั้น คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าของหลวงพ่อปาน จึงไม่ใช่เป็นคาถาที่ปรัมปราหรือไร้ผล มีผลในชาติปัจจุบัน แล้วก็มีผลในชาติสัมปรายภพ หากว่าบรรดาลูกหลานทั้งหลาย ทำคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้าของหลวงพ่อปานจนเป็นฌานได้ ทุกคนก็จะไม่มีความยากจน เวลาตายก็มีความสุข อยากจะไปนิพพานก็ไปได้ มีผลเสมอกัน เป็นคาถาของชาวบ้านโดยตรง

คราวนี้มาว่ากันถึงเรื่องผ้ายันต์ ในเมื่อนายประยงค์ ตั้งตรงจิตร เจ้าของห้างขายตราใบโพธิ์มาถวายหลวงพ่อปานจำนวนหลายพันผืน เมื่อเขาพิมพ์มาแล้วหลวงพ่อปานก็สั่งหลวงพ่อเล็กให้เอาผ้ายันต์ไปเสก หลวงพ่อเล็กนำมาเสก ๓ เดือน ถือว่าครบไตรมาสพรรษาหนึ่งพอดี

หลวงพ่อเล็กนี่เราทราบกันอยู่ว่าท่านได้สมาบัติ ๘ แต่ว่ายิ่งไปกว่านั้นสำหรับวิปัสสนาญาณนี่จะได้อะไรฉันไม่ทราบ ฉันไม่หลอกสิ่งที่จะรู้กันได้ ถ้าเราได้ถึงไหนเราก็รู้กันว่าคนอื่นเขาได้ถึงเพียงนั้น ที่รู้เลยไปเราไม่รู้ ตอนนั้นฉันก็ยังทรงสมาบัติ ๘ เหมือนกัน แต่ว่าไม่ได้ฝึกอภิญญาครบถ้วน เลยกลายเป็นพระไม่ใช่อภิญญา นี่ฟังให้ดีนะ

สมาบัติ ๘ ก็อาศัยกสิณกองใดกองหนึ่งเป็นพื้นฐาน ไม่จำเป็นต้องใช้กสิณทั้งหมด ๑๐ อย่าง ใช้กสิณกองใดกองหนึ่งเป็นพื้นฐานยกเอารูปขึ้นมาตั้งแล้วก็เพิกกสิณนั้นเสีย แล้วใช้อรูปฌานขึ้นมาแทน ถ้าทำได้ทั้ง ๔ อย่างก็เรียกว่าทรงอรูปฌาน ๔ อย่าง ได้เป็นฌาน ๘ ไป นี่ฟังกันไว้เท่านี้นะ

หลวงพ่อเล็กได้ฌาน ๘ สมาบัติ ๘ เลยกว่านั้นฉันไม่รู้ เมื่อได้รับผ้ายันต์มาแล้วก็มานั่งเสก เสกด้วยอำนาจของสมาธิ เข้าฌานสมาบัติ ๓ เดือน เวลากลางคืนนา เสกกี่ชั่วโมงไม่ทราบ แต่ว่าไม่ใช่ว่าตลอดวันตลอดคืน อย่านึกว่าตลอดวันตลอดคืน ๓ เดือน ไม่ลูก ไม่กินข้าวไม่กินปลา นี่มันก็เกินคนไป ว่ากันตามแบบปกติ


ฟังเรื่องของพระนะ พอครบ ๓ เดือนวันออกพรรษาหลวงพ่อเล็กเรียกฉันเข้าไป บอกให้แบกผ้ายันต์ ฉันคนเดียวมันแบกไม่ไหว ก็เอาไอ้เพื่อนอีก ๓ คนมาช่วยกันแบกผ้ายันต์มาถวายหลวงพ่อปาน ยังไม่ทันจะถึงเลย ห่างอีกประมาณสัก ๑๐ วาได้กระมัง หลวงพ่อปานเห็นเข้า ท่านโบกมือโบกไม้บอกว่า ไม่เอาๆ ยังไม่เสร็จ ยังไม่เสร็จ ยังใช้ไม่ได้ นี่ท่านร้องไป ก็เป็นอันว่าไม่เอาเข้าไปให้ท่าน เอากลับ

ตอนนี้หลวงพ่อเล็กกลับมาก็นึกในใจว่า นี่เราทำขนาดนี้ยังใช้ไม่ได้ ใครที่ไหนจะยิ่งไปกว่าเรานะ เราเข้าถึงสมาบัติ ๘ นี่ท่านบ่นนะ เราเข้าถึงสมาบัติ ๘ แล้วก็คลายสมาธิลงมาพิจารณาวิปัสสนาญาณ จนกระทั่งอารมณ์จิตเป็นแก้วทั้งหมด เป็นแก้วประกายพฤกษ์ทั้งหมดแล้วเราจึงเข้าสมาธิใหม่ จัดเป็นโลกุตตรญาณ แล้วเราก็อธิษฐานจิต นี่ยังใช้ไม่ได้ ก็ใครจะเสกยิ่งไปกว่านี้ ท่านบ่นให้ฟัง

ท่านก็บอกว่า เอา ในเมื่อท่านใหญ่บอกว่าใช้ไม่ได้ ฉันก็จะทำให้ใหม่ ตอนนี้ท่านไปทำใหม่ ๗ วัน ท่านทำยังไงบ้างฉันไม่ทราบ เวลาท่านทำไม่ได้เข้าไปยุ่งกับจิตใจของท่าน พอครบ ๗ วัน ท่านมาเรียกพวกฉันไปให้ไปแบกมาให้หลวงพ่อปาน

ตอนนี้เองพอแบกมา หลวงพ่อปานเห็นแต่ไกลก็กวักมือกวักไม้บอก เออๆ เอามาๆๆ อย่างนี้ซิมันถึงจะใช้ได้ ไอ้คนเก่งคนเดียวน่ะมันใช้ไม่ได้ มันต้องให้คนอื่นเขาเก่งกว่า เก่งคนเดียวใช้ไม่ได้ ทำอย่างนี้ใช้ได้ เมื่อเข้าไปถึง หลวงพ่อเล็กก็กราบหลวงพ่อปาน ฉันก็กราบ เพื่อนฉันก็กราบ

ฉัน(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)ถามหลวงพ่อเล็กว่า หลวงพ่อขอรับ ตอนก่อนหลวงพ่อเสกยังไงหลวงพ่อปานจึงว่าใช้ไม่ได้
หลวงพ่อเล็กบอกว่า ตอนก่อนฉันเข้าสมาบัติ ๘ แล้วใช้วิปัสสนาญาณเต็มที่ คลายจิตออกมาถึงอุปจารสมาธิ อธิษฐานแล้วก็เข้าสมาบัติ ๘ ใหม่ เท่านี้ ๓ เดือน ไม่ได้ขาดเลยทุกคืน คืนละ ๓ ชั่วโมง ท่านใหญ่บอกว่าใช้ไม่ได้

หลวงพ่อปานท่านก็ออกมาบอก ยังงี้ใช้ไม่ได้ดอกคุณเล็ก คุณเล็กอย่างนี้ใช้ไม่ได้นะ คือว่าถ้าเราทำอะไรถ้าเก่งคนเดียวมันใช้ไม่ได้ ไอ้เราเองน่ะมันไม่ดีพอ ต้องให้คนอื่นเขาดีบ้าง

จึงได้ถามหลวงพ่อเล็กใหม่ว่า หลวงพ่อขอรับ ตอน ๗ วันนี่ หลวงพ่อทำยังไงขอรับ
ท่านบอกว่าในเมื่อฉันใช้สมาบัติ ๘ ท่านใหญ่บอกว่าใช้ไม่ได้ ฉันก็กลับ คราวนี้ฉันไม่เอาละ

ฉันก็ตั้งท่าบวงสรวงชุมนุมเทวดา อาราธนาบารมีพระทั้งหมดตั้งแต่พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอริยสาวกทั้งหมด พรหมทั้งหมด เทวดาทั้งหมด ครูบาอาจารย์ทั้งหมด ฉันยกยอดเลย ยกยอด ในเมื่ออาราธนาเห็นท่านมากันครบถ้วน

แล้วท่านมาทำกันคืนหนึ่งประเดี๋ยวเดียว สัก ๑๐ นาทีท่านก็กลับ แล้วท่านก็บอกให้เลิก ฉันก็นอน ฉันทำมาแบบนี้ถึง ๖ วัน ถึงวันที่ ๗ ทุกท่านมา แต่ไม่มีใครทำ ท่านบอกว่าไม่มีอะไรจะบรรจุแล้ว คุณจะให้ฉันทำอะไร ฉันก็เลยเลิก ถึงได้ให้พวกเธอแบกมาให้ท่านใหญ่ นี่ท่านเรียกหลวงพ่อปานว่าท่านใหญ่

หลวงพ่อปานฟังแล้วก็หัวเราะก๊าก บอกจริงที่คุณเล็กพูดน่ะ จริงนะอาจารย์เล็ก อาจารย์เล็กท่านเรียกอาจารย์เล็กบ้าง คุณบ้าง ที่อาจารย์เล็กพูดนั่นน่ะจริง พวกเธอจงจำไว้นะ การที่เราจะเสกพระเสกผ้ายันต์อะไรต่ออะไรนี่น่ะ ถ้าเสกด้วยอำนาจกำลังของเราละไม่ช้ามันก็เสื่อม เราน่ะมันดีแค่ไหน การเสกว่าคาถาต่างๆ นี่ก็เป็นการอาราธนาบารมีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือเทวดา หรือพรหมมาช่วย แต่ว่าคาถาบางอย่างก็จะว่าแต่เฉพาะบางจุด

การเสกพระเสกเจ้า หรือเสกผ้ายันต์ เสกอะไรต่ออะไรพวกนี้ ถ้าเราเอาตัวของเราออกเสีย เราไม่เข้าไปยุ่ง แต่อาราธนาบารมีพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอริยสาวกทั้งหมด พรหมหรือเทวดาทั้งหมดท่านมาช่วย ท่านทำประเดี๋ยวเดียว ๒-๓ นาทีมันก็เสร็จ ดีกว่าเราทำ ๑,๐๐๐ ปี แล้วเราจะเอาอะไรบ้างก็อาราธนาบอกท่าน บอกว่าขอให้ใช้ได้อย่างนั้นอย่างนี้

แต่อย่าลืมนะ ถ้าใช้ในทางทุจริตหรือกฎของกรรมบังคับ ไม่มีอะไรจะคุ้มครองใครได้ ถ้าหากว่าใครเลวอยู่แล้วก็คอยพยุงๆให้เลวน้อยลงไปนิดหนึ่งได้ ถ้าใครดีขึ้นมาหน่อยก็พยุงให้ดีมากได้ นี่เป็นกฎของอำนาจพุทธบารมี ธรรมบารมี สังฆบารมี และพรหม และเทวดาทั้งหลาย

ท่านพูดแล้วท่านก็ชอบใจ บอกว่าคุณเล็กทำถูก ตอนก่อนฉันรู้ ไปตั้งท่าเข้าสมาบัติอยู่คืนละ ๒-๓ ชั่วโมง ฉันนั่งอยู่ที่กุฏินี่ฉันก็รู้ แต่ที่ฉันไม่บอกไว้ก่อนเพราะจะให้คุณเล็กนี่นะรู้เอง การทำตัวเป็นคนเก่งเองน่ะมันใช้ไม่ได้ มันต้องให้พระท่านเก่งซี พระพุทธท่านเก่ง พระธรรมท่านเก่ง พระสงฆ์ท่านเก่ง พรหมท่านเก่ง เทวดาท่านเก่ง ของที่เราทำ เราจะไปตามคุ้มครองชาวบ้านชาวเมืองได้ยังไงทุกคน ถ้าหากพระก็ดี พรหมก็ดี เทวดาก็ดี ท่านช่วยคุ้มครอง ท่านก็มองเห็นได้ถนัด สงเคราะห์เขาได้โดยสะดวก

คาถาบูชาปลัดขิกขุนช้างจ้าวทรัพย์
(พ่อท่านเขียว กิตติคุโณ วัดห้วยเงาะ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี)
ท่องนะโม 3 จบ
โอม พรึงกำลัง จะหังสะวาหะ อุปะสัมปะ สุนะโมโล
จะ นะโมหัดถัง พ่อขุนช้าง ยังกอขอฃอ

ปลัดขิกห้ามไว้ทางขวา
ไว้ข้างหน้าเวลาเข้าหาเจ้านาย
ไว้ข้างซ้ายเวลเข้าหาสตรี
ไว้ข้างหลังป้องกันการกระทำ


ที่มา เว็บพระเครื่องศิริสโตร์

ปล. ขอบพระคุณพี่เคี้ยง ที่เมตตามอบปลัดขิกขุนช้าง พ่อท่านเขียว ให้มาบูชา เมื่อตอนงานไหว้ครูวัดบางพระ 2553 ครับ

  ขอเพิ่มเติมนิดนึงน่ะครับ 

สำหรับ ปลัดขิก (แบบออริจินอล คือ ไม่มีขุนช้าง) ของพ่อท่านเขียว  ไม่ว่าจะเป็นเนื้อไม้หรือเนื้อโลหะ

 นะโม 3 จบ ระลึกถึงคุณ หลวงพ่ออี๋  หลวงพ่อเหลือ  หลวงพ่อห้อย  พ่อท่านเขียว

โอม พะลึง กำลัง จะหังสวาหะ  อุปะสัมปะสุนะโมโล

ปล. ปลัดขิกของพ่อท่านเขียว ตั้งแต่ผมได้มาไม่ว่า พ่อท่านเขียวเมตตาให้มา  หรือ  บูชามาจากวัด (ราคา 150 เนื้อไม้จารมือทุกดอก)  ยันต์ที่ใช้กำกับตัวปลัดขิก แต่ละรุ่นจะไม่เหมือนกัน  จะแตกต่างกันเล็กน้อย

  หลวงพ่อเปิ่น ท่านเคยสร้างเลสข้อมือหรือป่าวครับ  ถ้าใครมือรบกวนลงให้ดูหน่อยน่ะครับ   ขอบคุณครับ

  จากคติความเชื่อชาวฮินดู  เทพเจ้าในศาสนาฮินดูนั้นจะมีพาหนะเฉพาะองค์ต่าง ๆ กันไป เช่น  พระศิวะ ทรงโค หรือ วัว ที่มีนามว่า อุศุภราช หรือ โคนนทิ  พระพรหม  ทรงหงส์ นามว่า สวาหน  พระพิฆเณศวร  ทรงหนู นามว่า มุสิกะ  พระอินทร์ ทรงช้างเอราวัณ เป็นต้น
  จากตำนานของชาวฮินดู
  เรื่องมีอยู่ว่าในการ กวนเกษียรสมุทร ครั้งยิ่งใหญ่ของทวยเทพทั้งปวงนั้น ก็ได้มีสิ่งวิเศษเกิดขึ้นมากมายหลายสิ่งด้วยกัน และ นางโคสุรภี ก็เป็นของของวิเศษอีกสิ่งหนึ่ง ที่ได้จุติขึ้นมาจากการกวนเกษียรสมุทรครั้งนั้น (รวมถึง พระแม่ลักษมี ก็ถือกำเนิดมาจากเหตุการณ์การกวนเกษียรสมุทรครั้งนี้นี่เอง)

พระกัศยปะ นั้นก็มีความต้องการที่จะได้นางโคสุรภีเอาไว้เป็นพาหนะประจำองค์ แต่ทรงติดอยู่เล็กน้อยที่ว่านางโคสุรภีนั้นเป็นโคเพศเมีย หากนำมาเป็นพาหนะประจำองค์นั้น ก็ทรงอยากจะได้โคเพศผู้เสียมากกว่า

ดังนั้น พระกัศยปะจึงได้นิรมิตกายเป็นพ่อโคตัวผู้ แล้วก็ไปผสมพันธุ์สมสู่กับนางโคสุรภี จนกระทั่งแม่โคตั้งครรภ์และ ให้กำเนิดลูกออกมาเป็นโคเพศผู้สีขาวบริสุทธิ์ และมีลักษณะดีตั้งตรงตำราเป็นพิเศษ พระกัศยปะจึงได้ประทานนามให้กับโคเผือกที่เป็นโอรสนั้นว่า นนทิ หรือ นันทิ และได้ถวายให้เป็น พาหนะประจำองค์ คอยติดตามรับใช้พระศิวะมหาเทพสืบต่อมา
     
  แต่ในบางคัมภีร์นั้น ก็กล่าวถึงประวัติการกำเนิดของโคนนทินี้ แตกต่างออกไป ด้วยกล่าวว่าแต่เดิมนั้น โคนนทิราช หรือ โคอุศุภราช นี้ เป็นเทพบุตรองค์หนึ่งบนสรวงสวรรค์ชั้นฟ้า ซึ่งเทพบุตรองค์นี้ก็มีนามว่า นนทิ มีหน้าที่เป็นเทพที่คอยคุ้มครองดูแลบรรดาสัตว์สี่เท้าทั้งปวง ที่อาศัยอยู่ในป่าใกล้ๆกับ เขาไกรลาส

และ เทพนนทิ ที่เป็นเทพที่ครองสัตว์จัตุบาททั้งปวงนั้น ก็มักจะนิรมิตองค์เองให้กลายเป็น โคเผือก เพื่อให้ พระศิวะ ได้เสด็จประทับไปยังแห่งหนต่างๆ จนเป็นเสมือนพาหนะประจำพระองค์ไปโดยปริยาย

ซึ่งในคัมภีร์โบราณนั้นยังบันทึกไว้ด้วยว่า เทพบุตรนนทิองค์นี้ ไม่ได้เป็นคู่เทพที่จะมาแปลงกายเป็นโค ให้พระศิวะได้เสด็จประทับเป็นพาหนะเท่านั้น แต่พระนนทิ ก็ยังเป็นหัวหน้าแห่งเทพบริวารทั้งหลายทั้งปวง ของเทพพระศิวะอีกด้วย

   บางคัมภีร์กล่าวว่า พระโคนนทิ นอกจากจะเป็นเทพผู้ครองสัตว์จัตตุบาทหรือสัตว์สี่เท้าทั้งมวลแล้ว ยังเป็นเทพที่เป็นนักดนตรีอีกด้วย ยังปรากฏว่าได้เคยร่วมนาฏกรรมรำฟ้อนกับองค์พระศิวะบ่อยๆ โดยรับหน้าที่ตีตะโพนคอยให้จังหวะ ในขณะที่องค์พระศิวะร่ายรำระบำฟ้อน ในวโรกาสสำคัญต่างๆ

พระโคนนทิ ยังมีความสำคัญอีกมากมายที่ทำให้บรรดามวลมนุษย์ที่บวงสรวงบูชาพระศิวะนั้น นิยมบวงสรวงบูชาโคนนทิด้วย โดยยกย่องให้เป็นโคพิเศษ เป็นโคศักดิ์สิทธิ์ที่เปรียบเสมือนกับเป็นสัญลักษณ์แห่งพระศิวะมหาเทพ
   
    ดังนั้นการที่ชาวฮินดูไม่นิยมฆ่าวัวและบริโภคเนื้อวัวก็เป็นเพราะเคารพยกย่องและบูชาโคนนทิ ซึ่งเป็นโคศักดิ์สิทธิ์สำหรับมวลมนุษย์นั่นเอง ตามเทวาลัยหลายๆ แห่งของลัทธิไศวนิกาย (นับถือพระศิวะเป็นใหญ่สูงสุด) ก็จะปรากฏว่ามีการสร้างรูปเคารพของวัวนนทิไว้ให้ชาวบ้านชาวเมืองได้มาสักการะบูชาด้วย  ส่วนพระพิฆเณศวร ถือเป็นเทพองค์สำคัญของฝ่าย ไศวนิกาย

ไหนครับ   

 แง่ว .....    มาช้าไปตอบไม่ทัน

เสียดายหลวงพ่อโสธรน่ะครับพระสึกไปหน่อย แต่พุทธคุณสุดยอดครับ

ไปวัดท่านไม่ถูกครับพี่เอ

สายตรงหลวงพ่อเปิ่น พันธ์แท้เลยน่ะครับเนี๊ยะ
ผมเองก็ชอบสะสมเหมือนกันแต่จะหนักไปทางสายใต้
 

...โดยปกติสายเขาอ้อจะไม่ถักเชือกไว้เฉย ๆ หรือ เอาไว้ดูเล่นแน่นอน เชือกที่เขาถักไว้ "บางที่ก็ลงกันคัดกันถอนกันเสื่อม"
 :058:คุณก็มีคำตอบของคุณอยู่แล้วนี้ครับ ผมไม่ทราบหรอกว่าเสื่อมหรือไม่เสื่อม แต่หากเป็นของวัดบางพระอาจจะทราบบ้างครับ ผิดถูกขออภัย

ครับผม ... ผมชี้แจงไว้ชัดเจนแล้วว่า ตะกรุดแผ่นจารยันต์มันหลุดออกมา อุปมาดั่งเช่น เบื้ยแก้ที่ปรอทรั่ว ถ้าตะกรุดอยู่เป็นสุขดีนะไม่ตะขิดตะขวงใจหรอกครับ  และผมก้อชี้แจงถึงวิธีการแก้ปัญหาไว้ชัดเจนแล้ว  ขอบคุณครับ   

ไปแช่น้ำว่านวัดเขาอ้อเลยครับแช่ที่เดียวได้ทุกอย่างได้ทั้งตัว 

ไปวัดเขาอ้อ เลยครับเห็นที่วัดมีบูชาตัวละ 199

ถ้าเกิดว่าคุณเห็นอยู่แล้วว่า เขาเอามือท้าวประตูอยู่ คุณรู้ทุกอย่างแล้วคุณยังจะไปลอด อย่างงี้เรียกว่าหลบหลู่ ครูบาอาจารย์ที่ปลุกเสกตะกรุด แต่ถ้าคุณไม่รู้หรือลืมตัวอย่างงี้ไม่เป็นอะไรครับไม่สื่อมครับสบายใจได้ (จงจำไว้ว่าศรัทธาอย่างมีปัญญา)

   ผมไม่ได้ลอดน่ะครับ ที่ผมถามไว้คือตะกรุดที่จารมันเลื่อนออกมาจากเชือกที่ถักหุ้มไว้ ถึงโดยปกติสายเขาอ้อจะไม่ถักเชือกไว้เฉย ๆ หรือ เอาไว้ดูเล่นแน่นอน เชือกที่เขาถักไว้บางที่ก็ลงกันคัดกันถอนกันเสื่อม  ส่วนเรื่องลอดราวมือนั้น  ประโยค 2 ประโยคนี้ "มันแยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง"  ลองอ่านอีกที่สิครับ    เด่วผมไปสอบถามกับ พ่อท่านห้อง หรือไม่ก็ ท่านไพรัตน์  วัดเขาอ้อ  เพื่อคำถามที่แน่นอนดีกว่าครับ   เสียดายครับเพราะเป็นตะกรุดโทนตำรับ อ.ปาน วัดเขาอ้อ (อาจารย์ท่านขุนพันธ์)  หรือไม่นั้นก็ขอให้พ่อท่านห้อง หรือ ท่านไพรัตน์  เชิญตะกรุดเข้าไปก็ดีครับ   

คัดลอกจาก  หนังสือประวัติหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด และคุณอภินิหารพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ วัดช้างให้ ต้นฉบับ พ.ศ. ๒๕๐๔

  พระอุปัชฌาย์ดำ ดิสฺสโร สำนักวัดศิลาลอย อำเภอจะทิ้งพระ เป็นผู้เล่าตามนิยายต่อกันมา โดยท่านพระครูวิริยานุรักษ์ วัดตานีนรสโมสร บันทึก ความดังต่อไปนี้

ในสมัยสมเด็จเจ้าพะโคะ พำนักอยู่วัดพะโคะครั้งนั้น ยังมีสามเณรน้อยรูปหนึ่ง เข้าใจว่าคงอาศัยอยู่วัดใดวัดหนึ่งในท้องที่อำเภอหาดใหญ่เวลานี้ สามเณรรูปนี้ได้บวชมาแต่อายุน้อยๆ ได้ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดมีความขยันหมั่นเพียร ก่อแต่การกุศลในพระพุทธศาสนา และตั้งจิตอธิษฐานจะขอพบพระศรีอริยะอย่างแรงกล้า อยู่มาคืนวันหนึ่งมีคนแก่ถือดอกไม้เดินเข้ามาหา แล้วประเคนดอกไม้ส่งให้แล้วบอกว่า นี่เป็นดอกไม้ทิพย์ไม่รู้จักร่วงโรย พร้อมกับกล่าวว่า พระศรีอริยะโพธิสัตว์นั้น ขณะนี้ได้จุติลงมาเกิดในเมืองมนุษย์เพื่อโปรดสัตว์ในพระพุทธศาสนา สามเณรเจ้าจงถือดอกไม้ทิพย์นี้ออกค้นหาเถิด หากผู้ใดรู้จักกำเนิดของดอกไม้นี้แล้ว ผู้นั้นแหละเป็นองค์พระศรีอริยะที่จุติมา เจ้าจงพยายามเที่ยวค้นหาคงจะพบ เมื่อกล่าวจบแล้วคนแก่นั้นก็อันตรธานหายไปทันที

สามเณรน้อยมีความปิติยินดีเป็นยิ่งนัก วันรุ่งเช้าจึงเข้ากราบลาสมภารเจ้าอาวาส ถือดอกไม้ทิพย์เดินออกจากวัดไป สามเณรเดินทางตรากตรำลำบากไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ก็ไม่มีใครทักถามถึงดอกไม้ทิพย์ที่ตนถืออยู่นั้นเลย แต่สามเณรก็พยายามอดทนต่อความเหนื่อยยาก ต้องตากแดดกรำฝนไปเป็นเวลาช้านาน

วันหนึ่งต่อมา สามเณรน้อยเดินทางเข้าเขตวัดพัทธสิงห์บรรพตพะโคะ ในเวลาใกล้จะมืดค่ำเป็นวันขึ้น ๑๕ ค่ำ พระจันทร์เต็มดวงส่องรัศมีจ้าไปทั่วท้องฟ้า และเป็นวันที่พระภิกษุสงฆ์ลงทำสังฆกรรมในโบสถ์ สามเณรถือดอกไม้ทิพย์ เดินเข้าไปยืนอยู่ริมประตูโบสถ์ รอคอยพระสงฆ์ที่จะมาลงอุโบสถ พอถึงเวลา พระภิกษุทั้งหลายก็เดินทะยอยกันเข้าโบสถ์ ผ่านหน้าสามเณรไปจนหมด ไม่มีพระภิกษุองค์ใดทักถามสามเณรเลย

เมื่อพระสงฆ์เข้านั่งที่ในโบสถ์เรียบร้อยแล้ว สามเณรจึงเดินเข้าไปนมัสการถามพระสงฆ์เหล่านั้นว่า วันนี้พระมาลงอุโบสถหมดทุกองค์แล้วหรือ พระภิกษุตอบว่ายังมีสมเด็จอยู่อีกองค์วันนี้ไม่มาลงอุโบสถ สามเณรทราบดังนั้น ก็กราบลาพระสงฆ์เหล่านั้น เดินออกจากโบสถ์มุ่งตรงไปยังกุฏิของสมเด็จเจ้าฯ ทันที ครั้นถึง สามเณรก็คลานเข้าไปใกล้ก้มกราบนมัสการท่านอยู่ตรงหน้าสมเด็จเจ้าฯ ได้ประสพดอกไม้ในมือของสามเณรถืออยู่ จึงถามว่า สามเณร นั่นดอกมณฑาทิพย์ เป็นดอกไม้เมืองสวรรค์ ผู้ใดให้เจ้ามา สามเณรรู้แจ้งใจตามที่นิมิต จึงคลานเข้าไปใกล้ก้มลงกราบที่ฝ่าเท้า แล้วประเคนถวายดอกไม้ทิพย์นั้นแก่สมเด็จฯ ทันที เมื่อสมเด็จเจ้าฯ รับประเคนดอกไม้ทิพย์จากสามเณรน้อยแล้ว ท่านได้สงบอารมณ์อยู่ชั่วครู่ มิได้พูดจาประการใด แล้วลุกขึ้นเรียกสามเณรเดินตรงเข้าในกุฏิปิดประตูลงกลอน และเงียบหายไปในคืนนั้น มิได้ร่องรอยแต่อย่างใดเหลือไว้ให้พิสูจน์ จนเวลาล่วงเลยมาถึงบัดนี้ ประมาณสามร้อยปีแล้ว

การหายตัวไปของสมเด็จเจ้าพะโคะครั้งนั้น ประชาชนเล่าลือกันว่า ท่านได้สำเร็จสู่สวรรค์ไปเสียแล้ว ด้วยอำนาจบุญบารมีอภินิหารท่านแรงกล้า ตามที่กล่าวเล่าลือกันเช่นนั้น เพราะมีเหตุอัศจรรย์ปรากฏขึ้นในคืนนั้นว่า บนอากาศบริเวณวัดพะโคะ ได้มีดวงไฟโตขนาดเท่าดวงไต้ ส่องรัศมีสีต่างๆ เป็นปริมณฑล ดังพระจันทร์ทรงกลดลอยวนเวียนรอบบริเวณวัดพะโคะ ส่องรัศมีสว่างจ้าไปทั่วบริเวณวัด เมื่อดวงไฟดวงนั้นลอยวนเวียนอยู่ครบสามรอบแล้ว ลอยเคลื่อนไปทางทิศอาคเนย์ เงียบหายมาจนกระทั่งบัดนี้

วันรุ่งเช้าประชาชนมาร่วมประชุมกันที่วัด และต่างคนต่างก็เข้าใจว่าสมเด็จเจ้าฯ ท่านสำเร็จสู่สวรรค์ไป จึงได้พากันพนมมือขึ้นเหนือศีรษะพร้อมกับเปล่งเสียงว่า สมเด็จเจ้าพะโคะโล่ไปเสียแล้วเจ้าข้าเอย

เมื่อสมเด็จเจ้าพะโคะโล่หายไปจากวัดพะโคะครั้งนั้น สมเด็จเจ้าฯ ท่านได้ทิ้งของสำคัญไว้ให้เป็นที่สักการะบูชาของประชาชนตลอดมาคือ


๑. ดวงแก้วที่พระยางูใหญ่ให้ ครั้งเป็นทารกอยู่ในเปล ๑ ดวง และสมภารทุกๆ องค์ของวัดพะโคะได้เก็บรักษาไว้จนถึงบัดนี้ ปรากฏว่าแก้วดวงนี้ไม่มีใครกล้านำออกจากบริเวณวัดพะโคะ เพราะเกรงจะเกิดภัย

๒. ก่อนที่สมเด็จเจ้าฯ จะโล่หายไป ปรากฏว่าท่านได้ขึ้นไปทำสมาธิอยู่บนชะง่อนผาบนภูเขาบาท ได้เอาเท้าซ้ายเหยียบลงบนลาดผาลึกเป็นรอยเท้า เป็นที่สักการะบูชาของประชาชนมาจนกระทั่งบัดนี้ (ท่านพระครูวิสัยโสภณ วัดช้างให้ ได้ไปนมัสการมาแล้ว)

 

เมื่อหลายร้อยปีมาแล้วหัวเมืองทางภาคใต้ของประเทศไทย เล่าลือกันมาว่าทุกๆ สมัย เกิดมีพระภิกษุสงฆ์ทรงสมณศักดิ์ชั้นสมเด็จมาถึง ๔ องค์ด้วยกันคือ

๑. สมเด็จเจ้าเกาะยอ
๒. สมเด็จเจ้าเกาะใหญ่
๓. สมเด็จเจ้าจอมทอง
๔. สมเด็จเจ้าพะโคะ

  ตามตำนานกล่าวไว้ว่าสมเด็จเจ้าพะโคะองค์นี้ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นพระราชมุณีสามีรามคุณูปมาจารย์ จากสมเด็จพระมหาธรรมราชาสมัยพระองค์ครองกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี และกล่าวไว้ว่าสมเด็จเจ้าพะโคะ ชาตะ วันศุกร์ เดือน ๔ ปีมะโรง ตรงกับ พ.ศ. ๒๑๒๕ บิดาชื่อหู มารดาชื่อนางจันทร์ มีอายุมากแล้วจึงคลอดบุตรเป็นชายชื่อเจ้าปู่ และได้คลอดบุตรคนนี้ที่บ้านสวนจันทร์ ตำบลชุมพล เมืองจะทิ้งพระ (อ. จะทิ้งพระ จ. สงขลา เวลานี้)

ตาหู นางจันทร์ เป็นคนยากจน ได้อาศัยอยู่กับคฤหบดีผู้หนึ่งไม่ปรากฏนาม สองสามีภริยาเป็นผู้มั่นอยู่ในศีลธรรม เมื่อนางจันทร์ออกจากการอยู่ไฟ เนื่องในการคลอดบุตรแล้ว วันหนึ่งนางจันทร์อุ้มลูกน้อยพร้อมด้วยสามีออกไปทุ่งนา เพื่อช่วยเก็บเกี่ยวข้าวให้แก่เจ้าของบ้านที่พลอยอาศัย ครั้นถึงทุ่งนาได้เอาผ้าผูกกับต้นเหม้าและต้นหว้าซึ่งขึ้นอยู่ใกล้กัน ทำเป็นเปลให้ลูกนอน แล้วพากันลงนาเก็บเกี่ยวข้าวต่อไป

ขณะสองสามีภริยาเก็บเกี่ยวข้าวอยู่ชั่วครู่ นางจันทร์เป็นห่วงลูก ได้เหลียวมามองที่เปล ปรากฏว่ามีงูบองตัวโตผิดปกติ ได้ขดตัวรวบรัดเปลที่เจ้าปู่นอน สองสามีภริยาตกใจร้องหวีดโวยวายขึ้น เพื่อนชาวนาที่เกี่ยวข้าวอยู่ใกล้เคียงก็รีบพากันวิ่งมาดู แต่ก็ไม่มีใครสามารถช่วยอะไรได้ งูใหญ่ตัวนั้นเห็นคนเข้าใกล้ก็ชูศีรษะสูงขึ้นส่งเสียงขู่คำรามดังอย่างน่ากลัว จึงไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้เปลนั้นเลย

ฝ่ายนายหูนางจันทร์ผู้มั่นอยู่ในบุญกุศล ยืนนิ่งพินิจพิจารณาอยู่ ปรากฏว่างูใหญ่ตัวนั้นมิได้ทำอันตรายแก่เด็กบุตรน้อยของตนเลย จึงเกิดความสงสัยว่างูบองใหญ่ตัวนี้น่าจะเกิดจากเทพนิมิตบันดาล คิดดังนั้นแล้วก็พากันหาดอกไม้ และเก็บรวงข้าวเผาเป็นข้าวตอกนำมาบูชา และกราบไหว้งูใหญ่ พร้อมด้วยกล่าวคำสัตย์อธิษฐาน ขอให้ลูกน้อยปลอดภัย ในชั่วครู่นั้นงูใหญ่ก็คลายขนดลำตัวออกจากเปล อันตรธานหายไปทันที

นายหูนางจันทร์และเพื่อนพากันเข้าไปดูทารกที่ในเปล ปรากฏว่าเจ้าปู่ยังนอนหลับเป็นปกติอยู่ แต่มีแก้วดวงหนึ่งวางอยู่ที่คอในที่ลุ่มใต้ลูกกระเดือก แก้วดวงนั้นมีสีแสงรุ่งเรืองเป็นรัศมีหลากสี สองสามีภริยาจึงเก็บรักษาไว้ คหบดีเจ้าของบ้านทราบความ จึงขอแก้วดวงนี้ไว้เป็นกรรมสิทธิ์ ตาหูนางจันทร์ก็จำใจมอบให้คหบดีผู้นั้น เมื่อได้แก้วพระยางูมาไว้เป็นสมบัติของตนแล้วก็รู้สึกพอใจ

ต่อมาไม่นานได้เกิดการวิปริต ให้ความเจ็บไข้ได้ทุกข์แก่คหบดี และครอบครัวขึ้นอย่างรุนแรงผิดปกติจะไม่มีทางแก้ไขได้ จนถึงที่สุด คหบดีเจ้าของบ้านจึงคิดว่าเหตุร้ายที่เกิดขึ้นครั้งนี้ คงจะเป็นเพราะยึดเอาดวงแก้วพระยางูนั้นไว้จึงให้โทษ และเกรงเหตุร้ายจะลุกลามยิ่งๆ ขึ้น จึงตัดสินใจคืนแก้วดวงนั้นให้สองสามีภริยากลับคืนไป ต่อมาภายในบ้านและครอบครัวของคฤหบดีผู้นั้นก็ได้อยู่เย็นเป็นสุขตามปกติ ขณะที่นายหูนางจันทร์ได้ครอบครองแก้ววิเศษอยู่นั้น ปรากฏว่าเจ้าของบ้านก็มีความเมตตาสงสาร ไม่ใช้งานหนัก การทำมาหากินเลี้ยงชีพก็จำเริญรุ่งเรืองขึ้นเป็นลำดับ อยู่สุขสบายตลอดมา

เมื่อกาลล่วงนานมาจนเจ้าปู่อายุ ๗ ปี บิดามารดาได้นำไปถวายสมภารจวงให้เรียนหนังสือ ณ วัดดีหลวง เด็กชายปู่ศึกษาเล่าเรียนมีความเฉลียวฉลาดยิ่งกว่าเพื่อนคนใดๆ เมื่อเด็กชายปู่มีอายุ ๑๕ ปี สมภารจวงผู้เป็นอาจารย์ได้บวชให้เป็นสามเณร ต่อมาท่านอาจารย์ได้นำไปฝากท่านพระครูสัทธรรมรังษี ให้เรียนหนังสือมูลกัจจายน์ ณ วัดสีหยัง (วัดสีคูยัง อ.ระโนต เวลานี้)

สามเณรปู่เรียนมูลกัจจายน์ อยู่กับท่านพระครูสัทธรรมรังษี ซึ่งคณะสงฆ์ส่งท่านมาจากกรุงศรีอยุทธยา ให้เป็นครูสอนวิชามูลฯ ทางหัวเมืองฝ่ายใต้ในสมัยนั้น มีพระภิกษุสามเณรได้ศึกษาเล่าเรียนกันมา สามเณรปู่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาดส่อนิสัยปราชญ์มาแต่กำเนิด ได้ศึกษาเล่าเรียนวิชามูลฯ อยู่ไม่นานก็สำเร็จ เป็นที่ชื่นชมของพระอาจารย์เป็นอย่างมาก

เมื่อสามเณรปู่เรียนจบวิชามูลฯ แล้ว ได้กราบลาพระอาจารย์ไปเรียนต่อยังสำนักพระครูกาเดิม ณ วัดสีมาเมือง เมืองนครศรีธรรมราช เมื่อครบอายุบวช พระครูกาเดิมผู้เป็นอาจารย์ จัดการอุปสมบทให้เป็นภิกษุในพุทธศาสนา ทำญัติอุปสมบทให้ ฉายาว่า "สามีราโม" ณ สถานที่คลองแห่งหนึ่ง โดยเอาเรือ ๔ ลำ มาเทียบขนานเข้าเป็นแพทำญัติ ต่อมาคลองแห่งนั้น มีชื่อเรียกกันว่าคลองท่าแพจนบัดนี้

พระภิกษุปู่ เรียนธรรมอยู่สำนักพระครูกาเดิม ๓ ปี ก็เรียนจบชั้นธรรมบทบริบูรณ์ พระภิกษุปู่ได้กราบลาพระครูกาเดิมจากวัดสีมาเมืองกลับภูมิลำเนาเดิม ต่อมาได้ขอจะโดยสารเรือสำเภาของนายอินทร์ ลงเรือที่ท่าเมืองจะทิ้งพระไปกรุงศรีอยุทธยาพระนครหลวง เพื่อศึกษาเล่าเรียนธรรมเพิ่มเติมอีก เรือสำเภาใช้ใบแล่นถึงเมืองนครศรีธรรมราช นายอินทร์เจ้าของเรือได้นิมนต์ขึ้นบก ไปนมัสการพระบรมธาตุตามประเพณีของชาวเรือเดินทางไกล ซึ่งได้ปฏิบัติกันมาแต่กาลก่อนๆ เพื่อขอความสวัสดีต่อการเดินทางทางทะเล แล้วพากันมาลงเรือสำเภาที่คลองท่าแพ เรือสำเภาใช้ใบออกสู่ทะเลหลวงเรียบร้อยตลอดมาเป็นระยะทาง ๓ วัน ๓ คืน

วันหนึ่งท้องทะเลฟ้าวิปริต เกิดพายุฝนตกมืดฟ้ามัวดินคลื่นคนองเป็นบ้าคลั่ง เรือจะแล่นต่อไปไม่ได้ จึงลดใบทอดสมอสู้คลื่นลมอยู่ ๓ วัน ๓ คืน จนพายุร้ายสงบเงียบลงเป็นปกติ แต่เหตุการณ์บนเรือสำเภาเกิดความเดือนร้อนมาก เพราะน้ำจืดที่ลำเลียงมาหมดลง คนเรือไม่มีน้ำจืดดื่มและหุงต้มอาหาร นายอินทร์เจ้าของเรือเป็นเดือดเป็นแค้นในเหตุการณ์ครั้งนั้น หาว่าเป็นเพราะพระภิกษุปู่พลอยอาศัยมาจึงทำให้เกิดเหตุร้าย ซึ่งตนไม่เคยประสบเช่นนี้มาแต่ก่อนเลย

ผู้บันดาลโทษะย่อมไม่รู้จักผิดชอบฉันใด นายเรือคนนี้ก็ฉันนั้น เขาจึงได้ไล่พระภิกษุปู่ลงเรือใช้ให้ลูกเรือนำไปขึ้นฝั่ง หมายจะปล่อยท่านไปตามยะถากรรม ขณะที่พระภิกษุปู่ลงนั่งอยู่ในเรือเล็ก ท่านได้ยื่นเท้าลงเหยียบน้ำทะเลแล้วบอกให้ลูกเรือคนนั้นตักน้ำขึ้นดื่มกินดู ปรากฏว่าน้ำทะเลที่เค็มจัดตรงนั้นแปรสภาพเป็นน้ำที่มีรสจืดสนิท ลูกเรือคนนั้นจึงขึ้นไปบอกบนเรือใหญ่ให้เพื่อนทราบ พวกกะลาสีบนเรือใหญ่ จึงชวนกันตักน้ำทะเลตรงนั้นขึ้นไปดื่มแก้กระหาย พากันอัศจรรย์ในอภินิหารของพระภิกษุหนุ่มองค์นี้ยิ่งนัก

ความทราบถึงนายอินทร์เจ้าของเรือ จึงได้ดื่มน้ำนั้นพิสูจน์ดู ปรากฏว่าน้ำทะเลที่จืดนั้น มีบริเวณอยู่จำกัดเป็นวงกลมประมาณเท่าล้อเกวียน นอกนั้นเป็นน้ำเค็มตามธรรมชาติของน้ำทะเลจึงสั่งให้ลูกเรือตักน้ำในบริเวณนั้น ขึ้นบรรจุภาชนะไว้บนเรือจนเต็ม นายอินทร์และลูกเรือได้ประจักษ์ในอภินิหารของท่านเป็นที่อัศจรรย์เช่นนั้น ก็เกิดความหวาดวิตกภัยพิบัติที่ตนได้กระทำไว้ต่อท่าน จึงได้นิมนต์ให้ท่านขึ้นบนเรือใหญ่ แล้วพากันกราบไหว้ขอขมาโทษตามที่ตนได้กล่าวคำหยาบต่อท่านมาแล้ว และถอนสมอใช้ใบแล่นเรือต่อไปเป็นเวลาหลายวันหลายคืนโดยเรียบร้อย

ขณะเรือสำเภาถึงกรุงศรีอยุทธยา เข้าจอดเทียบท่าเรียบร้อยแล้ว นายอินทร์ได้นิมนต์ท่าน ให้ท่านเข้าไปในเมืองแต่ท่านไม่ยอมเข้าเมือง ท่านปรารถนาจะอยู่ ณ วัดนอกเมือง เพราะเห็นว่าเป็นที่เงียบสงบดี และได้ไปอาศัยอยู่ ณ วัดราชานุวาส ซึ่งตั้งอยู่นอกกำแพงเมือง ขณะนั้นพระมหาธรรมราชาครองกรุงศรีอยุทธยา

ในสมัยนั้น ประเทศลังกาอันมีพระเจ้าวัฏฏะคามินีครองราชเป็นแผ่นดิน มีพระประสงค์จะได้กรุงศรีอยุทธยาไว้ใต้พระบรมเดชานุภาพ แต่พระองค์ไม่มีพระประสงค์จะก่อสงครามให้เกิดรบราฆ่าฟันกันและกัน ให้ประชาชนข้าแผ่นดินเดือดร้อน จึงมีนโยบายอีกอย่างหนึ่งที่สามารถจะเอาชนะประเทศอื่นโดยการท้าพนัน พระองค์จึงตรัสสั่งให้พนักงานพระคลังเบิกจ่ายทองคำในท้องพระคลังหลวง มอบให้แก่นายช่างทองไปจัดการหลอมหล่อเป็นตัวอักษรเท่าใบมะขามจำนวน ๘๔,๐๐๐ เมล็ด แล้วมอบให้แก่พราหมณ์ผู้เฒ่า ๗ คน พร้อมด้วยข้าวของอันมีค่าบรรทุกลงเรือสำเภา ๗ ลำ พร้อมด้วยพระราชสาสน์ให้แก่พราหมณ์ทั้ง ๗ นำลงเรือสำเภาใช้ใบแล่นไปยังกรุงศรีอยุธยา เมื่อเรือสำเภาจอดท่ากรุงศรีอยุทธยาเรียบร้อยแล้ว พราหมณ์ทั้ง ๗ ได้พากันเข้าเฝ้าสมเด็จพระมหาธรรมราชาถวายสาสน์

สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแห่งกรุงไทยทรงอ่านพระราชสาสน์ความว่า พระเจ้ากรุงลังกาขอท้าพระเจ้ากรุงไทยให้ทรงแปลพระธรรมในเมล็ดทองคำและเรียบเรียงตามลำดับให้เสร็จภายใน ๗ วัน ถ้าแปลและเรียบเรียงได้ทันกำหนด พระเจ้ากรุงลังกาขอถวายข้าวของอันมีค่าทั้ง ๗ ลำเรือสำเภาเป็นบรรณาการแก่พระเจ้ากรุงไทย แต่ถ้าพระเจ้ากรุงไทยแปลเรียงเมล็ดทองคำไม่ได้ตามกำหนด ให้พระเจ้ากรุงไทยจัดการถวายดอกไม้เงินและทองส่งเป็นราชบรรณาการแก่กรุงลังกาทุกๆ ปี ตลอดไป

เมื่อพระองค์ทรงทราบพระราชสาสน์อันมีข้อความดังนั้น จึงทรงจัดสั่งนายศรีธนญชัยสังฆการี เขียนประกาศนิมนต์พระราชาคณะ และพระภิกษุสงฆ์ผู้ทรงคุณวุฒิทั่วประเทศให้เข้ามาแปลธรรมในพระมหานครทันกำหนด เมื่อได้ประกาศไปแล้ว ๖ วัน ก็ไม่มีใครสามารถแปลเรียบเรียงเมล็ดทองคำนั้นได้ พระองค์ทรงปริวิตกเป็นยิ่งนัก และในคืนวันนั้นพระองค์ทรงสุบินนิมิตว่า มีพระยาช้างเผือกผู้มาจากทิศตะวันตก ขึ้นยืนอยู่บนพระแท่นในพระบรมมหาราชวัง ได้เปล่งเสียงร้องก้องดังได้ยินไปทั่วทั้งสี่ทิศ ทรงตกพระทัยตื่นบรรทมในยามนั้น และทรงพระปริวิตกในพระสุบินนิมิตเกรงว่าประเทศชาติจะเสียอธิปไตย และเสื่อมเสียพระบรมเดชานุภาพ ทรงพระวิตกกังวลไม่เป็นอันจะบรรทมจนรุ่งสาง

เมื่อได้เสด็จออกยังท้องพระโรง สั่งให้โหรหลวงเข้าเฝ้าโดยด่วน และทรงเล่าพระสุบินนิมิตให้โหรหลวงทำนาย เพื่อจะได้ทรงทราบว่าร้ายดีประการใด เมื่อโหรหลวงทั้งคณะได้พิจารณาดูยามในพระสุบินนิมิตนั้นละเอียดถี่ถ้วนดีแล้ว ก็พร้อมกันกราบถวายบังคมทูลว่า ตามพระสุบินนิมิตนี้ จะมีพระภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งมาจากทิศตะวันตกอาสาเรียงและแปลพระธรรมได้สำเร็จ พระบรมเดชานุภาพของพระองค์จะยั่งยืนแผ่ไพศาลไปทั่วทั้งสี่ทิศ เมื่อพระองค์ทรงทราบแล้วก็คลายพระปริวิตกลงได้บ้าง

ด้วยเดชะบุญบันดาลในเช้าวันนั้น บังเอิญศรีธนญชัยไปพบพระภิกษุปู่ที่วัดราชานุวาส ได้สนทนาปราศัยกันแล้วก็ทราบว่าท่านมาจากเมืองตะลุง (พัทลุงเวลานี้) เพื่อศึกษาธรรม ศรีธนญชัยเล่าเรื่องพระเจ้ากรุงลังกาท้าพนันให้แปลธรรม แล้วถามว่าท่านยังจะช่วยแปลได้หรือ พระภิกษุปู่ตอบว่า ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ ศรีธนญชัยจึงนิมนต์ท่านเข้าเฝ้า ณ ที่ประชุมสงฆ์ ขณะที่พระภิกษุปู่ถึงประตูหน้าพระวิหาร ท่านย่างเท้าก้าวขึ้นไปยืนเหยียบบนก้อนหินศิลาแลง ทันทีนั้นศิลาแลงได้หักออกเป็นสองท่อนด้วยอำนาจอภินิหารเป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนัก

เมื่อเข้าไปในพระวิหาร พระมหากษัตริย์ตรัสสั่งพนักงานปูพรมให้ท่านนั่งในที่อันสมควร แต่ก่อนท่านจะเข้านั่งที่แปลพระธรรมนั้น ท่านได้แสดงกิริยาอาการเป็นปัญหาธรรมต่อหน้าพราหมณ์ทั้ง ๗ กล่าวคือ ท่าแรกท่านนอนลงในท่าสีหะไสยาสน์ แล้วลุกขึ้นนั่งทรงกายตรง แล้วกะเถิบไปข้างหน้า ๕ ที แล้วลุกขึ้นเดินเข้าไปนั่งในที่อันสมควร

พราหมณ์ผู้เฒ่าทั้ง ๗ เห็นท่านแสดงกิริยาเช่นนั้นเป็นการขบขันก็พากันหัวเราะ และพูดว่า นี่หรือพระภิกษุที่จะแปลธรรมของพระบรมศาสดา อะไรจึงแสดงกิริยาอย่างเด็กไร้เดียงสา พราหมณ์พูดดูหมิ่นท่านหลายครั้ง ท่านจึงหัวเราะ แล้วถามพราหมณ์ว่า ประเทศชาติบ้านเกิดเมืองนอนของท่าน ท่านไม่เคยพบเห็นกิริยาอาการเช่นนี้บ้างหรือ? พราหมณ์เฒ่าฉงนใจก็นิ่งอยู่ต่างนำบาตรใส่เมล็ดทองคำเข้าประเคนท่านทันที

เมื่อพระภิกษุปู่รับประเคนบาตรจากมือพราหมณ์มาแล้ว ท่านก็นั่งสงบจิตอธิษฐานแต่ในใจว่า ขออำนาจคุณบิดามารดาครูบาอาจารย์ และอำนาจผลบุญกุศลที่ได้สร้างมาแต่ปางก่อน และอำนนาจเทพยดาอันรักษาพระนครตลอดถึงเทวดาอารักษ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ครั้งนี้อาตมาจะแปลพระธรรมช่วยกู้บ้านกู้เมือง ขอให้ช่วยดลบันดาลจิตใจให้สว่างแจ้ง ขจัดอุปสรรคที่จะมาขัดขวาง ขอให้แปลพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์สำเร็จสมปรารถนาเถิด ครั้นแล้วท่านคว่ำบาตรเททองเรี่ยราดลงบนพรม และนั่งคุยกับพราหมณ์ตามปกติ

ด้วยอำนาจบารมีอภินิหารของท่าน ที่ได้จุติลงมาโปรดสัตว์ในพระพุทธศาสนา ประกอบกับโชคชะตาของประเทศชาติที่จะไม่เสื่อมเสียอธิปไตย เทพยเจ้าทั้งหลายจึงดลบันดาล เรียบเรียงเมล็ดทองคำตามลำดับตัวอักษรโดยเรียบร้อยในเวลานั้น ชั่วครู่นั้นท่านก็ได้เหลียวกลับมาลงมือเรียบเรียง และแปลอักษรในเมล็ดทองคำจำนวน ๘๔,๐๐๐ เมล็ด เป็นลำดับโดยสะดวกและไม่ติดขัดประการใดเลย นับว่าโชคชะตาของประเทศชาติยังคงรุ่งเรืองสืบไป

ขณะที่พระภิกษุปู่เรียงและแปลอักษรไปได้มากแล้ว ปรากฎว่าเมล็ดทองคำตัวอักษรขาดหายไป ๗ ตัว ตือตัว สํ วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ ท่านจึงทวงถามเอาที่พราหมณ์ พราหมณ์ทั้ง ๗ คนยอมจำนน จึงประเคนเมล็ดทองคำที่ตนซ่อนไว้นั้นให้ท่านแต่โดยดี ปรากฎว่าพระภิกษุปู่แปลพระไตรปิฎกในเมล็ดทองคำสำเร็จบริบูรณ์ เป็นการชนะพราหมณ์ในเวลาเย็นของวันนั้น และทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดนตรีปี่พาทย์ประโคม พร้อมเสียงประชาชนโห่ร้องต้อนรับชัยชนะเสียงดังสนั่นหวั่นไหวทั่วพระนครศรีอยุทธยาป็นการฉลองชัย

สมเด็จพระมหาธรรมราชาทรงพระโสมนัสยินดีเป็นที่ยิ่ง จึงทรงตรัสสั่งถวายราชสมบัติให้พระภิษุปู่ครอง ๗ วัน แต่ท่านไม่ยอมรับ โดยให้เหตุผลว่าท่านเป็นสมณเพศ ไม่สมควรที่จะครองราชสมบัติ อันผิดกิจของสมณควรประพฤติ พระองค์ก็จนพระทัย แต่พระประสงค์อันแรงกล้าที่จะสนองคุณความดีและความชอบอันใหญ่ยิ่งให้แก่ท่านในครั้งนี้ จึงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ทรงแต่งตั้งให้พระภิกษุปู่ดำรงสมณศักดิ์ ทรงพระราชทานนามว่า "พระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์" ในเวลานั้น

พระภิกษุปู่ หรือพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์ ได้ประจำพรรษาอยู่ ณ วัดราชานุวาส ศึกษาและปฏิบัติธรรมอยู่เป็นเวลาหลายปีด้วยความสงบร่มเย็นเป็นสุขตลอดมา   

 

บ่อน้ำที่สมเด็จเจ้าพะโค๊ะ หรือหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด  ท่านใช้ซักจีวรครับ

  เจดีย์องค์เล็ก ๆ กับพระพุทธรูปองค์งามแต่ชำรุดทำให้นึกถึงพระโพธิสัตว์ปัทมปาละแห่งเมืองไชยาเลยครับ

โพสรูปไม่ยอมขึ้นอ่ะครับ  ทำไงดีอ่า

สวยครับ เงินทองเทียบไม่ได้กับ  "พุทธคุณ"

    อันนี้ผมเอามาจากเพชรพระอุมา อ่ะครับคนแต่ง คุณพนมเทียน ท่านเป็นคนพื้นเพเดิม อ.สายบุรี จ.ปัตตานี  ส่วนตัวเองผมก็เป็นคน           อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี    ครับ

  ในเรื่องเพชรพระอุมานั้นกล่าวถึงพระเครื่องของวัดนี้ค่อนข้างมาก อาจเป็นเพราะผู้เขียนคือคุณลุงพนมเทียนเป็นคนพื้นเพเดิมกับสถานที่ตั้งของวัดนี้ นั่นคือ จังหวัดปัตตานี ซึ่งในเรื่องนั้นกล่าวถึงพระเครื่องชุดนี้ 2 องค์ ดังนี้
1. องค์แรกเจ้าของก็คือ รพินทร์ ไพรวัลย์ ซึ่งเป็นพระเครื่อง หนึ่งในสามที่มอบให้กับดาริน สำหรับพระเครื่ององค์นี้นั้นดารินได้ตัดสินใจ นำไปคล้องให้กับเจ้าด้วน หลังจากที่มหาฤาษีโกณฑัญญะมาบอกให้ดารินระวังเจ้าด้วนจะถูกมนต์คชสารเข้าครอบงำ และพระองค์นี้ก็ติดอยู่กับคอเจ้าด้วนจนจบเรื่อง
2. องค์สุดท้าย เจ้าของก็คือเชิดวุธ ไกรรณยุทธ นายทหารหนุ่มแห่งกองทัพไทย ซึ่งเชิดวุธได้เล่าให้รพินทร์ฟังว่า ได้มาจากมือ หลวงพ่อทิม(ผู้สร้างพระองค์นี้)ในคราวที่ไปราชการที่ภาคใต้

นอกจากนี้เชิดวุธยังได้เล่าถึงประสบการณ์ปาฎิหารย์ที่ตัวเองเจอมาให้รพินทร์ฟัง ดังนี้
- หลังจากรับพระและขับรถจี๊ปออกจากวัด แล้วเกิดรถคว่ำหลายตลบแต่เจ้าตัวไม่เป็นไร
- ในสงครามเวียดนามขณะเดินลาดตระเวณ เชิดวุธเดินเหยียบกับระเบิด แต่ไม่ระเบิด ส่วนทหารอเมริกันที่เดินตามมาข้างหลังตายเรียบทั้ง4คน
- ในสงครามเวียดนามเหมือนกัน ถูกเวียดกงกดด้วยอาการ์(AK47)ทั้งหลายชุด แต่ไม่เข้ามีแต่รอยกระสุนบนเสื้อ
- ขับเครื่องบินตรวจการณ์ แต่ตอนจะนำเครื่องลงล้อไม่กาง ต้องลงแบบเอาท้องเครื่องบินครูดกับท้องนา แต่เครื่องไม่ระเบิดจึงรอดมาได้อีกครั้ง
และสุดท้ายรพินทร์ก็ได้บอกคาถาอาราธนาพระเครื่องหลวงปู่ทวดให้กับเชิดวุธว่า “ นะโม โพธิสัตโต อาคันติ มายะ อิติ ภควา ...” และบอกข้อห้ามในขณะที่ใช้พระองค์นี้ว่า ห้ามยิงสัตว์อย่างพร่ำเพรื่อ และห้ามเล่นการพนัน พร้อมทั้งบอกว่าที่รู้มาเพราะสมัยเด็กๆเคยบวชเณรอยู่วัดนี้

ชอบมากมายเลยครับ

อ้างจาก: อภิรัตน์ ที่ 14 ก.ค. 2553, 08:16:23

พระอาจารย์ท่านเคยลงกรณีอย่างนี้ไว้ในเว็บบางพระนี้บางแล้วครับ เลยก๊อบมาให้อ่าน (กราบขออนุญาตพระอาจารย์ รวี สัจจะ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ ) น่าจะคล้ายกันครับ
กรณีนี้อาจเกิดขึ้นได้จาก....
๑.เหรียญหลวงปู่ทวดนั้น ผ่านการอธิษฐานจิตโดยเกจิอาจารย์ที่ท่านได้กสินไฟ
๒.ตัวผู้จับเหรียญหลวงปู่ทวดนั้น มีสมาธิพื้นฐานอยู่บ้่าง จึงสัมผัสพลังงานได้
๓.ผู้จับเหรียญหลวงปู่ทวดนั้น มีความสนใจในเหรียญสูง จิตเลยมุ่งตรงไปที่เหรียญ
   จึงมีพลังงานสะท้อนกลับมา
๔.ผู้จับเหรียญอาจจะไม่มั่นใจและศรัทธาไม่เต็มที่ในเหรียญหลวงปู่ที่จับ เทวดาที่รักษาจึงแสดงอภินิหารให้เห็น
   เพื่อให้ผู้จับนั้นเกิดศรัทธาเพิ่มขึ้น

อย่างนี้นี่เอง 
ผมเพิ่งบูชาพระปิดตายันต์ยุ่ง ปี36 ลพ.เปิ่น มาจากศูนย์พระเครื่อง ...ตามรูปที่ผมแนบมา (รูปเดิมจากในเว็ป แต่ตอนนี้พระเป็นของผมแล้ว  )
ตอนจับก็รู้สึกว่านิ้วมือ (นิ้วชี้ แล้ว นิ้งโป้ง) ที่จับพระ มันตึ๊บๆ ไม่ถึงกับช๊อต
ก็ยังมองมือตัวเองอยู่เลยว่า เป็นอะไร ขาดวิตามินรึไง ถึงได้มีอาการคล้ายโรคเหน็บชา (ที่นิ้ว)

อย่างนั้นแหละครับแต่ของผมเหมือนโดยไฟช็อตนิ้วมันชา ๆ

 จะแขวนสร้อย 2 เส้น
 
เส้นที่ 1 แขวนพระคณาจารย์แบบทั้วไป ( สายหลวงปู่ทวด กับ เขาอ้อ )
เส้นที่ 2 เป็นตะกรุด 9 นางนอน ครูบาเลิศ

ผมคิดว่าน่าจะได้น่ะครับก็เหมือนแขวนนางพิมพ์แยกเส้นกับแขวนพระ
อยากฟังความเห็นของสมาชิกท่านอื่นด้วยครับ  ขอบคุณครับ 

ปกติก็ใส่ได้นะครับ แต่ไม่ค่อยมีใครใส่ลงกัน
เพราะ มันเกะกะถ้าว่ายน้ำ แถมอาจจะพันคอได้ แต่ถ้าเล่นน้ำ หรือแช่น้ำ ว่ากันไป
แล้วอาจจะน้ำเข้าได้อีก หลายตลับมีรอย
แล้วอาจจะหลุดหาย อย่างที่คนอื่นๆ บอกมา

วันนี้จัดไปแล้วครับ พระลอยมาเข้าปากตอนว่ายท่าฟรีสไตร์ สำลักน้ำ น้ำหูน้ำตาไหล   

ขอบคุณคร้าบบบบบ

 

ตามหัวข้อเลยน่ะครับ แขวนพระลงสระว่ายน้ำได้รึป่าวครับ

 พอดีผมได้มาอ่าครับแต่ไม่รู้คาถาและวิธีใช้  ถ้าสมาชิกท่านใดมีคาถาและวิธีใช้ ปลัดขิกหลวงปู่แย้ม วัดตะเคียน จ.นนทบุรี ก็ขอความกรุณาหน่อยน่ะครับ  ขอบคุณครับ

งามวิวัฒน์รัตนโกสินทร์ งามแดนดินถิ่นเมืองทอง

งามศิลป งามศาสตร์ผองงามผ่องถ้วน ล้วนประเพณี

งามชาติ งามศาสนา งามมหากษัตริย์ศรี

งามประชา ค่าคุณทวี งามความดีนิรันดร์

พระสีสะแลงแงง คงแขวนคอไม่เหมาะมังครับ 

ไม่ได้จะแขวนคออ่ะคับ จะพกแยกไว้ในกระเป๋ากางเกง

ว้าย ! ผู้ชายแก้ผ้า (ล้อเล่น ๆ ครับ) 

ผมคาดตะกรุดหลวงแดง วัดไร่ และ ตะกรุด หลวงพ่อเกตุ วัดเกาะหลัก และ ปลัดขิก พ่อท่านเขียว ผมก้อใช้เชือกครับมัดเงื่อนพิรอด ต้องขอบคุณวิชาลูกเสือป.5 มากเลยครับ

 ผมเองใส่วัตถุมงคลที่เป็นพวกดินป่าช้าหรือพวกสายพรายไม่ได้เลยครับ  ผมเคยลองมาหลายอย่างแล้ว  กล่าวคือถ้าผมใส่วัตถุมงคลที่เป็นสายพรายแล้วมันจะมีอาการแปลก ๆ คือ ผมจะมีอาการเวียนหัว  ใจสั่น  พะอืดพะอมแบบแปลก  แล้วมักจะร้อนบริเวณหน้าผาก  เหงื่อแตก (ขนาดอยู่ในห้องแอร์)  ต้องรีบถอดออกแล้วก็เป็นทุกครั้งเลยครับ  แต่ผมจะถูกกับพระเครื่องและวัตถุมงคลครูบาอาจารย์สายหลวงปู่ทวด สายเขาอ้อ และสายพระป่า เป็นอย่างมากครับแบบว่าใส่แล้วดีทุกเรื่องเลยครับ  ประสบการณ์การแบบจัง ๆ  ไม่เคยเจอครับ   เคยเจอแต่แบบนิรันดร์อันตรายโดยไม่เจ็บครับ

ผ้ายันต์รับทรัพย์ หลวงปู่เขียว วัดห้วยเงาะ

หน้ากากพรานบุญ หลวงปู่เขียว วัดห้วยเงาะ

แมลงปอรับทรัพย์ หลวงปู่ทอง วัดสำเภาเชย

ปลัดขิก พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ

 ตอนขุนพันธ์ไปปราบเสืออะแวสะดอ ตาและ ขุนโจรผู้เรืองเวย์และโหดเหี้ยมที่สุดที่ท้องถิ่นภาคใต้ตอนล่างสมัยนั้น ท่านขุนพันธ์ต้องการถอนของขุนโจรอะแวสะดอ ตาและ ได้เอาเท้าของมารดาท่านมาลูบหัวของท่านเอง  และตอนขุนโจรอะแวสะดอ ตาและ เจอกับท่านขุนพันธ์ถึงกับหมดเรี่ยวหมดแรงเลยหล่ะครับ ฝากเอาไว้ให้คิดกัน ^^

ใครพอมีคาถาตะกรุดนิมิตนิสพร หลวงปู่ทวด 50 ของ พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ บ้างขอรับรบกวนขอหน่อยครับพอดีใบฝอยของทางวัดหมดครับใครมีช่วยลงให้ผมด้วยน่ะครับ
  
  

  วันนี้ผมได้เดินทางไปวัดห้วยเงาะ ครับ แวะไปกราบ พ่อท่านเขียว และบูชาวัตถุมงคลของทางวัดมาครับได้บูชาวัตถุมงคลรุ่นเก่า ๆ ของท่านมาหลายรายการ ราคาไม่แพงครับเริ่มต้นที่องค์ละ 50 บาท เท่านั้นเอง ที่น่าสนใจคือหลวงปู่ทวดรุ่นเก่า ๆ ของพ่อท่านเขียว
ในสมัยทีพระอาจารย์ทิม วัดช้างให้ ได้พระเครื่องหลวงปู่ทวด 2497 พ่อท่านเขียว ได้ไปช่วยพระอาจารย์ทิม ในครั้งนั้นด้วย ในแถบถิ่นกล่าวกันว่า มีมวลสารเพียง 1 ชนิด ทีพระอาจารย์ทิม วัดช้างให้  ได้ผสมลงไปในหลวงปู่ทวด 2497 ที่ไม่มีใครเคยรู้ว่าคืออะไร  นั้นคือผงที่พระอาจารย์ทิม เขียนเลขยันต์ในแผ่นกระดานชนวนแล้วลบผงออกเป็นผงมงคล  แต่พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ ท่านทำได้
ตอนนี้พ่อท่านเขียว ท่านชราภาพลงไปมากเลยครับ ปกติหลังจากผมปิดเทอมแล้วกลับบ้านที่ใต้แล้ว ผมจะไปกราบท่านทุกปี ปีละ 2-3 ครั้ง ปีที่แล้วท่านยังแข็งแรงมากกว่านี้อยู่เลยครับ

คือผมมีข้อสงสัยในวิธีใช้อ่ะครับ

ตอนท่องคาถา "เมตตาคุณัง อรหังเมตตา" ในใบฝอยเขียนว่าให้เอาด้านที่มีห่วงลง

คือให้เอาด้านที่มีห่วงที่ใช้ใส่กับสร้อยลงด้านล่างแล้วเอาด้านที่ไม่มีห่วงขึ้นด้านบนหรอครับ

ขอบคุณครับ 

คุณphattharaphong ครับ วัดหัวควาย อยู่ ต.คูเต่า อ.หาดใหญ่ครับ...ไปทางถนนที่ไปแหลมโพธิ์ผ่าน อบต.คูเต่าไปเรื่อยๆข้ามคลองไปอีกนิดนึงจะเจอป้ายบอกทางเข้าวัดเป็นป้ายปูนทางซ้ายมือครับ..แต่น่าเสียดายว่าหลวงพ่อดำท่านเพิ่งมรณภาพเมื่อเดือนกุมภาที่ผ่านมานี้เองครับ..อย่างไรก็ตามเชื่อว่ายังมีวัตถุมงคลของท่านอยู่ที่วัดแน่นอน..ลองไปกราบศพท่านดู(รอพระราชทานเพลิงอยู่)และถามหาวัตถุมงคลจากหลวงพ่อหลวงพี่ในวัดเชื่อวัดต้องได้อย่างแน่นอนครับ..สมัยผมไปเอาไม่มีการตั้งราคาครับ..ทำบุญตามศรัทธา..แต่หลังจากท่านมรณภาพแล้วไม่ทราบทางวัดจะจัดระเบียบกันอย่างไรครับ...อ้อผมก็ศิษย์เก่าญ.ว.ครับ

 ขอบคุณ คุณพี่A_hatyai มากน่ะครับสำหรับข้อมูลดี ๆ ตอนนี้พระเกจิอาจารย์ที่ผมเข้าหาท่านอยู่ ที่ไปกราบท่านเป็นประจำก็มี
 
1.พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ จ.ปัตตานี
2.พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย จ.สงขลา
3.พ่อท่านห้อง วัดเขาอ้อ จ.พัทลุง
4.พ่อท่านจ่าง วัดศรีมหาโพธิ์ จ.ปัตตานี
5.พระอาจารย์อุทัย วัดวิหารสูง จ.พัทลุง
6.พระอาจารย์แดง วัดไร่ จ.ปัตตานี

  สำหรับ พ่อท่านเขียว พระเครื่องรุ่นเก่า ๆ ของท่านที่วัดห้วยเงาะ ยังเหลืออยู่ครับราคาถูกและทางวัดห้วยเงาะสร้างเองแล้วทำดีด้วยครับ
ครบครันด้วยพระเกจิสายหลวงปู่ทวด มวลสารดีพิธีดี แต่ถ้าไปกราบ พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ อย่าถวายปัจจัยท่านน่ะครับเดี่ยวจะโดนท่านจะดุเอาครับ   

  ผม ญว. รุ่น 59 ครับ ตอนนี้กำลังเรียน ป.ตรี อยู่เลยครับ 

 สงสัย...เรื่องข้อห้ามพระเครื่องของพระอาจารย์แต่ละสำนักครับ เช่น

พระเครื่องของพ่อท่านเส้ง วัดแหลมทราย จ.สงขลา เป็นที่รู้ ๆ กันอยู่ครับว่าพ่อท่านเส้ง วัดแหลมทราย ท่านเก่งกาจเพียงไรโดยเฉพาะในสมัยสงครามอินโดจีนและสงครามโลกครั้งที่ 2 วัตถุมงคลของพ่อท่านเส้ง ได้แสดงอิทธิฤทธิ์ในด้านแคล้วคลาด มหาอุต คงกระพันชาตรี เพียงไรประสบการณ์จากสงครามต่าง ๆ เป็น เครื่องยืนยันได้ โดยเฉพาะในสงครามโลกครั้งที่ 2 เครื่องบินรบได้มาทิ้งระเบิดในเมืองสงขลาแต่ไม่มีระเบิดลูกใดเลยที่จะทำอันตรายวัดแหลมทรายได้ .....ถ้าตกในบริเวณวัดและรอบ ๆ วัด    "ด้านทุกลูก"    ในสมัยสงครามอินโดจีนและสงครามโลกครั้งที่ 2 นั้น พ่อท่านเส้งได้สร้างพระเครื่องขึ้นเพื่อนแจกจ่ายทหารหาญติดตัวออกรบ ในการใช้พระเครื่องของท่านนั้นให้ภาวนา
"พุทธังอารธนานัง ธรรมังอารธนานัง สังฆังอารธนานัง พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด พระพุทธเจ้าย่างบาท อิติปิโสภควา” แล้วเอาพระแขวนคอ หรืออม เดินภาวนา นอนภาวนา เข้าศึกสงคราม ท่านภาวนาพระคาถานั้นไปต้องกลัว

แต่ท่านจะมีข้อห้ามเด็ดขาดอยู่ 3 ข้อ

1.ห้ามสังวาลย์กับมาตุคาม
2.ห้ามด่าแม่ผู้ใดเด็ดขาด
3.ห้ามนำพระผูกคอสัตว์หรือต้นไม้และทดลอง

ที่ผมสงสัยคือ ถ้าเรากระทำในสิ่งที่ส่วนใหญ่เขาไม่ทำกันในการแขวนพระเครื่องเช่น รอดใต้ราวผ้า เป็นต้น แต่ไม่ได้มีระบุในข้อห้ามของสำนักนั้น พระเครื่องจะยังคงขลังอยู่หรือเปล่าครับ

                                                                                 ขอบคุณครับ 

 ครับผม(ตอบกระทู้แบบนี้ใช่ป่าวครับ...น่ะจะถูกน่ะ)

 ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่นับถือในองค์หลวงปู่หวาน วัดสะบ้าย้อย จ.สงขลา  อาจจะเนื่องจากผมเป็นคนใต้ จึงนับถือในองค์หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด และเกจิอาจารย์ในสายนี้
หลวงปู่หวาน วัดสะบ้าย้อย ปัจจุบันท่านมีอายุ 94 พรรษา แล้วครับ  ท่านเป็นพระเถระสำคัญในสายหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด  สืบสายพระเวทย์มาจากองค์หลวงปู่ทวดสีพุฒ วัดกาโผ๊ะ
หลวงปู่ทวดสีพุฒ องค์ท่านเป็นพระเถระจารย์ในภาคใต้ในยุคก่อนสงครามอินโดจีน ในแถบถิ่นทางใต้แล้วในยุคนั้นนับจากพ่อท่านทองเฒ่า วัดเขาอ้อ แล้วองค์หลวงปู่ทวดสีพุฒ ไม่เป็นสองรองใคร
หลวงปู่หวาน องค์นี้ในสภาวะภิกษุหนุ่มท่านได้เดินทางมาศึกษาที่กรรมฐานที่วัดพระมหาธาตุ(วังหน้า) กรุงเทพ  ในตอนนั้นท่านรู้จักกับ เจ้าคุณโชดก วัดมหาธาตุ โดยต่างคนต่างผลัดกับกราบซึ่งกันและกัน 

ขอโทดคับ ทดลองตั้งกระทู้