เรื่องเล่าย้อนหลังไป20ปีก่อนครับ ข้าพเจ้าจำได้ว่า ในตอนนั้นอยู่ที่รังสิต ด้วยวัย20ปีเป็นวัยรุ่นเต็มตัว เรื่องคึกคนอง
ไม่ต้องพูดถึง วันนี้ข้าพเจ้าเลิกขายของไวเป็นพิเศษ จึงได้ไปหารุ่นพี่วัย30บวก
บังเอิญโชคดีจริงๆ วันนี้รุ่นพี่ได้มีกลุ่มเพื่อนมาหาถึงที่บ้าน หน้าตาแต่ละท่านดุๆทั้งนั้น
ข้าพเจ้าก็สวัสดีตามปรกติ เพราะคุ้นเคยกันดี แต่ละท่านที่มาเป็นพวกคุมโรงน้ำชา คุมบ่อนการพนัน
ข้าพเจ้าชอบฟังรุ่นใหญ่ๆคุยกัน คุยกันไปคุยกันมา พี่ชัยก็เอ่ยขึ้นมาว่า พวกมึงรู้มั้ย
กูไปได้ตะกรุดดีมาหนึ่งอัน ตะกรุดอันนี้นะเว้ยทดลองยิงกันมาเยอะละ กระสุนไม่ออกวะ
พี่นกนี้ข้าพเจ้าจะสนิทมากครับ พี่นกบอกสงสัยจะโม้เกินไปรึเปล่า ตะกรุดอะไรวะ
ถึงยิงแล้วกระสุนไม่ออก ปืนไม่ลั่น อย่างงี้กูก็ต้องลองมังละเว้ย ไปหลังสวนกูเลย
ข้างหลังบ้านเป็นสวนมะพร้าวครับ หลายท่านได้เดินไปรอหลังสวนมะพร้าว ส่วนพี่นก
พี่นกใช้ลูกน้องให้ไปซื้อพวกเครื่องเซ่นมา ส่งกระดาษที่จดให้ไป ข้าพเจ้ายังยืนรอพี่นก
พี่นกบอกรอแปปนะเดียวพี่ไปเอาปืนก่อน พี่นกแกตะโกนขึ้นไปบนบ้านบอกเมียแกให้เอา
ปืนที่อยู่บนหัวนอน เอาลงมาให้พี่นก พอเอาลงมาข้าพเจ้าก็ถามปืนอะไรพี่นก สวยดีนะ
พี่นกแกก็ว่า ยิงตะกรุดดีๆยังงี้ต้องยิงด้วย .357 ในนี้ใส่เต็มโม่ ยิงไม่ออก3นัดถือว่าตะกรุดดีจริง
ข้าพเจ้าก็เดินตามพี่นกไปหลังสวนมะพร้าว ผ่านไปซักพักเครื่องเซ่นมาละ ข้าพเจ้าจึงถาม
พี่นกทดลองยิงตะกรุดทำไมพี่ต้องเซ่นด้วยละครับ พี่นกแกตอบกับมาว่า ไม่เซ่นไม่ได้เดี่ยวบ้า
เตรียมเครื่องเซ่นพร้อมแล้วหลายๆท่านก็ไปบอกกล่าว ขอขมาลาโทษกันยกใหญ่ พอทุกอย่าง
เสร็จพิธีขอขมาแล้ว พี่นกแกว่า ตั้งตะกรุดยิงเฉยๆคงจะไม่ให้เกียรติเท่าไร เลยตะโกน
สั่งลูกน้องให้ไปเอาไก่มาหนึ่งตัว แล้วสั่งให้ลูกน้องเอาตะกรุดที่ล่ำลือว่าสุดยอดนี้
เอาไปผูกติดกับตัวไก่ แล้วพี่นกแกก็บอกว่า ถ้ากูยิงไม่ออก3นัด กูว่าสุดยอดจริงๆวะ
ข้าพเจ้ายืนดูอย่างตั้งใจ มองไปที่ไก่ตัวนั้น อย่างใจจดใจจ่อ ซักพักเสียงปืนดังขึ้น ปัง!!
ผลที่ปรากฏออกมา คือ ขนไก่กระจุย แล้ว ตัวไก่กระเด็นไปไกลเลย แต่ตะกรุดยังคง
อยู่ดีไร้รอยขีดข่วน แต่ ไก่ตายสนิท แล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับ ข้าพเจ้าก็มาคิดว่า ตะกรุดไม่ศักดิ์สิทธิ์ หรือว่า ไก่ตัวนั้นถึงฆาต จบแล้วครับ โอกาสหน้าsaken6009จะมาเล่าประสบการณ์ให้อ่านอีกครับ (ขออนุญาตเข้ามาเล่าประสบการณ์ที่พบเจอ ขอบคุณมากครับ)