ข้อความนี้ กระผมจะเขียนบทความถึงความคิดเห็นส่วนตัวนะครับอาจมีบางข้อความที่อาจทำให้ผู้เขียนหนังสือไม่พอใจซึ่งกระผมจะขอรับผิดชอบแต่ผู้เดียว
หนังสือชื่อ เกจิขมังเวท หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ
กระผมขอวิจารณ์แยกเป็นข้อดังนี้นะครับ
1.ในหน้าที่ 10 บรรทัดที่ 16 กล่าวว่า"หลวงพ่อเปิ่นเป็นบุตรคนที่3 ของครอบครัว "ที่จริง หลวงพ่อเป็นบุตรคนที่ 9
2.ในหน้าที่11บรรทัดที่ 2 กล่าวว่า "หลวงพ่อเปิ่น เกิดวันที่ 2 สิงหาคม พศ. 2466 "ที่จริงท่านเกิด วันที่ 12 สิงหาคม พศ.2466
3.ทางผู้เขียนได้ตั้งช่อเรื่องว่า หนังสือชื่อ เกจิขมังเวท หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ ซึ่งผมดูแล้วน่าจะเขียนถึงหลวงพ่อเปิ่นเป็นส่วนใหญ่ นี่ เป็นเรื่องหลวงพ่อ ไม่ถึง 40 หน้า จาก 130 หน้า รวมปก ซึ่งท่านเหมือนเอาชื่อหลวงพ่อท่านมาสร้างความสนใจ ท่านควรตั้งชื่อเรื่องเป็น รวม เกจิ หรือ อะไรก็ได้ที่บ่งบอกถึงเนื้อหาที่มีในเล่มตรงๆ และ 40 หน้านั้น ก็มีบางส่วนกล่าวถึง คนสักยันต์ที่ไม่ใช่มาจากสายบางพระ ไปก่อเหตุปล้น ฆ่าทำผิดกฏหมายมากมาย และท่านผู้เขียนกล่าวถึง ท่านหลวงพ่อมีใจนักเลง ซึ่งอันนี้ ไม่ว่ากัน แต่ที่สงสัยว่าผู้เขียน คิดยังไง ถึงกล่าวเช่นนี้ คือ "คนที่มีจิตใจเป็นนักเลงก็ต้องพยายามเสาะหาครูบาอาจารย์ผู้เรืองอาคมและไสยเวท เพื่อเรียนวิชาเอาไว้ป้องกันตัวบ้าง เพื่อเป็นบารมีเผื่อจะดังขึ้นมาเหมือนอย่างสี่เสือสุพรรณนั่นบ้าง" ผมอาจจะมองโลกไม่กว้างเหมือนท่านผู้เขียน แต่หากท่านลงบทความเช่นนี้ ผมไม่พอใจมาก ท่านยังแยก การกระทำของคนใจนักเลง กับ อันธพาล-อาชกร ไม่ออกเลย ผู้เขียนมีทัศนะคติกับคนสักยันต์ตามที่ท่านเขียนว่า "คนสักยันต์เป็น คนไม่ดี เป็นโจรดังที่มีวิชาแล้วกล้า ไม่กลัวตาย" ผมว่าคนสักยันต์ที่ดีมีเยอะมากจนผู้เขียนนึกไม่ถึงและเป็นข้าราชการใหญ่ๆก็เยอะหากอยากรู้กระผมจะบอกให้เป็นการส่วนตัว ตามที่ผมเคยฝากเบอร์ไว้ที่สำนักพิมพ์
หากทางเว็บบอร์ดวัดบางพระต้องการจะลบข้อความนี้ผมก็ยินดีและขออภัย
