อุสุ มิตตัง มะกะฏัง ยันติ๚ะ๛
เป็นบทคาถาเกี่ยวกับความกัญญูเป็นปฐมบทครับ
"คน เราจะทำอะไรสำเร็จ อย่าลืมผู้มีพระคุณ วัวควายที่ช่วยให้เรามีข้าวรับประทาน
อย่าทำตัวเป็นคนพาล อย่าคบคนพาล ต้องมีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ รักเพื่อนมนุษย์ เหมือนกับรักตัวเอง
ให้ว่องไวเหมือนลิง ในการกระทำทุกอย่างด้วยปัญญา"
ตรงนี้น่าจะคือความหมาย ถ้าถอดบาลีเป็นแต่ละคำจะได้ถ้อยความน้อยกกว่านี้
