บนเวทีการประกวดนางงามระดับประเทศ ต้องยองรับว่านางงามจากค่ายของ "ป้าชุลี ใจยงค์" มักจะติดอันดับเสมอ เช่น เนาวรัตน์ วัชรา, ธารทิพย์ พงษ์สุข นางสาวไทย ๒๕๒๘ "เอ้" ชุติมา นัยนา (นางสาวไทย ๒๕๓๐) "กบ" ปภัสรา เตชะไพบูลย์, ฟ้ารุ่ง ชารีรักษ์, "ลูกตาล" จริญญา หาญณรงค์ "หนิง" กมลา กำภู ณ อยุธยา ฯลฯ ด้วยเหตุนี้เอง "ป้าชุลี" จึงถูกขนานนามว่า "เจ้าแม่นางงาม"
สำหรับมุมมองของการส่งสาวงามเข้าประกวดบนเวทีต่างๆ นั้น "ป้าชุลี" บอกว่า การประกวดนางงามเป็นเรื่องดี ไม่มีอะไรเสียหาย ถ้าจะเสื่อมเสียก็คงอยู่ที่ตัวเด็กเองมากกว่า คืออาจเป็นเด็กใจแตกมาแต่เดิมแล้ว
เด็กที่มาประกวดยังบอกกับป้าเลยว่า คนจะเสีย อยู่ไหนก็เสีย อยู่บ้านก็เสีย ถ้ามันจะเสีย ไม่ใช่ว่ามาประกวดแล้วจะทำให้เด็กเสียคน เรื่องปัญหากับสถานศึกษาก็ไม่มี เพราะเด็กเข้าประกวดที่มาอยู่กับป้า จะมีใบรับรองจากโรงเรียนมา บางมหาวิทยาลัยเขาก็ประกวดกันเป็นหน้าเป็นตา เด็กของป้าส่วนมากที่เข้าประกวดจะรักดี รักการศึกษา รู้จักแบ่งเวลา ถึงเวลาเรียนก็เรียน ถึงเวลาสอบก็ต้องสอบ ถ้าจะประกวดก็ต้องรอให้สอบเสร็จก่อนแล้วถึงมา ไม่ให้เสียการเรียน เพราะป้าจะบอกก่อนเลยว่าให้คิดถึงเรื่องเรียนก่อน
"เมื่อได้หลายตำแหน่ง ก็ได้รางวัล ได้สปอนเซอร์ ทำให้มีเงินส่งทางบ้าน ส่งน้องเรียน ส่งตัวเองเรียนหนังสือ จนจบปริญญาตรี ปริญญาโท ส่งตัวเองประกวด รับจ้างประกวด ได้ทั้งเงิน ทั้งรถ และอะไรอีกหลายอย่าง ได้งานการดีๆ มีงานโฆษณา มีงานถ่ายแบบ เล่นละคร บางคนก็ได้เป็นลูกดีเด่น เพราะกตัญญูต่อครอบครัว ได้เป็นคุณหญิงคุณนาย มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันในสังคม ความรู้สึกคิดว่าเป็นการทำบุญอย่างหนึ่งที่ได้ช่วยเหลือให้มีชีวิตที่ดี วันเกิดทุกปีบุคลลเหล่านี้จะมาอวยพร บางคนมาไม่ได้ก็โทรศัพท์มาอวยพร เพียงแค่นี้เราก็ชื่นใจแล้ว" เจ้าแม่นางงาม กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
สำหรับพระเครื่องที่เจ้าแม่นางงามแขวนติดตัว คือ เหรียญหลวงพ่อแดง วัดเขาบันไดอิฐ จ.เพชรบุรี รุ่นฉลองอายุ ๘ รอบ เหรียญนี้ได้รับมาจากมือหลวงพ่อแดงโดยตรง สมัยที่มีโอกาสไปกราบท่าน
ป้าเล่าว่า ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านเกิดขึ้นเมื่อช่วง พ.ศ.๒๔๗๗-๒๔๘๐ เวลานั้นเกิดโรคระบาดสัตว์ ซึ่งเป็นโรคปากเท้าเปื่อยที่ติดต่อร้ายแรง สัตว์ต่างๆ พากันล้มตายเป็นเบือ สัตวแพทย์ก็ไม่มี ต้องขอให้ทางการมาช่วยฉีดยา ชาวบ้านจึงพากันไปหาหลวงพ่อแดง ให้ท่านช่วยปัดเป่าป้องกันโรคระบาดสัตว์ให้ด้วย
หลวงพ่อแดงจึงปลุกเสกลงเลขยันต์บนผืนผ้ารูปสี่เหลี่ยมเล็กๆ แจกให้ชาวบ้านที่เลี้ยงวัวควาย นำไปผูกปลายไม้ ปักไว้ที่คอกสัตว์ของตน ปรากฏผลว่า คอกสัตว์ที่ปักผ้ายันต์หลวงพ่อแดง ไม่มีสัตว์ตายเลย
กระทั่งเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ สงครามมหาเอเชียบูรพา มีทหารญี่ปุ่นมาขึ้นที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ เกิดการต่อสู้กับทหารอากาศของไทยที่นั่น ชาวเพชรบุรีชักชวนกันหาหลวงพ่อแดง ท่านก็ลงผ้าประเจียดยันต์แจกให้คุ้มครองป้องกันตัวเมืองเพชรบุรี เมื่อปี ๒๔๘๗ เกิดภัยสงครามชนิดร้ายแรง มีระเบิดลงทุกวัน ทำลายสถานีรถไฟ สะพานข้ามแม่น้ำ บ้านเรือน โรงเรียนต้องสั่งปิด ข้าราชการไม่ได้ไปทำงาน ทุกหน่วยราชการปิดหมด
ช่วงนั้นปรากฏเรื่องเป็นที่ฮือฮาว่า บ้านคนที่มีผ้ายันต์ หรือห้อยเหรียญหลวงพ่อแดง กลับไม่ได้รับอันตรายใดๆ เลย หลวงพ่อแดงจึงเป็นที่รู้จักของผู้คนโดยทั่วไป
นอกจากเหรียญหลวงพ่อแดงแล้ว "ป้าชุลี" ยังมีความศรัทธาใน องค์เจ้าแม่กวนอิม ที่บูชามานานกว่า ๔๐ ปี พร้อมกับนำองค์ท่านมาแขวนติดตัวอยู่เสมอ และทำให้ไม่รับประทานเนื้อสัตว์มาตั้งแต่บัดนั้นจนถึงทุกวันนี้
ส่วนเหตุการณ์เฉียดตายนั้น ป้าชุลี เล่าว่า ครั้งหนึ่งเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น เครื่องบินตกหลุมอากาศ ทำให้เครื่องบินสั่นไปทั้งลำ ช่วงเวลานั้นสิ่งที่ทำได้ คือ การสวดมนต์ นั่งสมาธิ เหตุการณ์ครั้งนั้นก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
อีกครั้งหนึ่ง ประมาณปี ๒๕๓๗ เดินสายส่งนางงามเข้าประกวด นางงามมิตรภาพไทย-ลาว ที่ จ.หนองคาย ระหว่างที่นั่งเครื่องบินไปถึงสนามบินแล้ว กลับลงจอดไม่ได้ เนื่องจากอากาศปิด ทำให้บางช่วงตัวลำของเครื่องบิน เด้งกระดอนอย่างแรง หลายคนเกิดอาการเมา อาเจียน หน้าซีดกันหมด แต่ตัวเองไม่มีอาการอะไรเลยเพราะนั่งสมาธิอยู่ตลอดเวลา ทำให้มีสติอยู่กับปัจจุบัน
กิจวัตรประจำวันที่จะต้องทำคือ ตี ๔ จะต้องลุกขึ้นมาสวดมนต์ ตักบาตรตอนเช้า โดยทุกวันพระจะทำสังฆทาน ปล่อยปลาไหล ปลาหมอ ปล่อยเต่า ปล่อยหอยขม ชีวิตเกิดมาเป็นคนชอบทำบุญ มีความรู้สึกว่า ทำให้อายุยืน อย่างน้อยการสวดมนต์ ทำให้เรามีสมาธิ จิตใจที่ร้อนก็จะเย็น สงบ เรื่องการทำบุญตรงนี้ เชื่อว่าเป็นผลบุญที่ช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างไม่อดอยาก เพราะมีบุญเกื้อกูล
"ยิ่งคนเราเกิดมาต้องตายเป็นสัจธรรมชีวิต ที่ไม่มีใครหนีได้พ้น ดังนั้น สิ่งที่ช่วยเหลือใครไว้มันก็คือผลบุญแห่งความดี จริงๆ เป็นคนเชื่อเรื่องของกฎแห่งกรรม เพราะสามีป่วย และลูกสาวที่ป่วยหนักก็มาจากกรรมพันธุ์ ป้าก็คิดว่าเป็นกรรมเก่าของพวกเขา ซึ่งไม่มีใครรู้ว่ากรรมเก่าที่ทำเป็นอะไร สิ่งที่ให้พวกเขาทำเพื่อลดวิบากกรรมตรงนั้น คือ การทำบุญ เพราะเป็นหนทางหนึ่ง ที่จะช่วยให้พ้นวิบากกรรมได้
http://www.komchadluek.net/2007/05/06/photo_19005.php
