เป็นคนดี..ยังไม่พ้นนรก
การที่คิดว่าเราเองก็เป็นคนดีคนหนึ่งนั้น ยังไม่ขึ้นชื่อว่าพ้นนรกเรื่องนี้มีประเด็นให้เรา พิจารณาดังนี้ครับ
1. บุคคล ที่ถือว่าพ้นนรกแน่แล้ว มีเพียงพระอริยบุคคลตั้งแต่พระโสดาบันเป็นต้นไปเท่านั้นครับ ไม่ว่าท่านเหล่านั้นจะเคยทำบาปกรรมอะไรไว้มากแค่ไหนบาปกรรมเหล่านั้นก็ไม่ สามารถดึงลงนรกได้ และพระโสดาบันนี้จะเกิดได้เฉพาะในภูมิมนุษย์ สวรรค์ พรหม อีกไม่เกิน 7 ชาติก็จะถึงซึ่งพระนิพพานครับ ส่วนจะกี่ชาตินั้นก็แล้วแต่ประเภทของพระโสดาบันด้วยครับ ดังนั้น ทางที่เราจะปิดอบายภูมิได้ 100% คือบรรลุโสดาบันให้ได้ก่อนตายครับ
2. ตัวอย่างบุคคลที่พ้นนรกได้แม้จะทำ ชั่วไว้มาก ที่เห็นได้ชัดคือ เรื่องเพชรฆาตเคราแดง ที่ผมเคยนำมาเล่าให้ฟัง และอีกตัวอย่างคือ องคุลีมาล ที่ท่านฆ่าคนมาถึง 999 คนแต่ก็พ้นนรกได้เพราะสำเร็จอรหันต์ สำหรับตัวอย่างเรื่องคนดีที่ต้องลงนรกที่เห็นได้ชัดเจนคือ พระนาง มัลลิกาเทวี พระมเหสีของพระเจ้าปเสนทิโกศล ที่พระนางทำดีตลอดชีวิต เรียกได้ว่าเป็นผ้าขาวที่บริสุทธิ์ ในชีวิตไม่เคยทำกรรมชั่วเลย แต่พระนางมีเรื่องที่เป็นเหมือนรอยด่างพร้อยในชีวิตพระนางเรื่องเดียว คือ พระนางทรงยินดีในสันถวะกับสุนัขและโกหกพระสวามีแค่ครั้งเดียวในชีวิต (อ่านรายละเอียดเรื่องพระนางมัลลิกา) ด้วยเหตุนี้เองเมื่อพระนางเสียชีวิต พระนางทรงคิดว่าตัวเองเลวนักที่ได้ทำความชั่วนั้นไว้ จิตใจเป็นทุกข์ก่อนตาย ด้วยเหตุนี้จึงตกอเวจีมหานรก เป็นเวลานาน 7 วันแล้วค่อยได้ไปอยู่สวรรค์ชั้นดุสิต ทั้งๆ ที่พระนางควรจะได้ไปสวรรค์ตั้งแต่แรก เพราะได้ทำบุญใหญ่อย่าง อสติ สทาน ซึ่งเป็นทานใหญ่ที่พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นแต่ละพระองค์จะมีคนทำทานนี้ได้แค่ หนึ่งครั้งเท่านั้น
3. ทีนี้ก็คงมีบางท่านอาจสงสัยว่า การบรรลุธรรมเป็นอริยบุคคลนี่ สามารถปิดกรรมชั่วได้ทุกอย่างเลยมั้ย แล้วคนที่ทำบาปหนักที่เรียกว่า อนันตริยกรรม (ฆ่าพ่อ ฆ่าแม่ ฆ่าพระอรหันต์ ทำร้ายพระพุทธเจ้าจนถึงห้อพระโลหิต และทำสังฆเภทคือ ทำสงฆ์ให้แตกแยก) จะปิดอบายได้มั้ย… ก็คงต้องตอบว่า กรรมหนักพวกนี้จะเป็นตัวปิดกั้นมรรคผลครับ คือ คนที่ทำอนันตริยกรรม จะไม่สามารถบรรลุธรรมได้แม้แต่เป็นพระโสดาบันก็ไม่ได้ และไม่ว่าจะกลับตัวมาทำดีแค่ไหนก็ต้องลงนรก 100% ครับ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็คือ พระเจ้าอชาตศัตรู บุตรของพระเจ้าพิมพิสาร ที่ถูกพระเทวทัตหลอกให้เป็นมิจฉาทิฏฐิ จนทำ อนันตริยกรรม คือ ฆ่าพ่อตัวเอง… เรื่องพระเจ้าอชาตศัตรูนี้ พระพุทธองค์เคยทรงตรัสกับพระอานนท์ว่า ถ้าพระเจ้าอชาตศัตรูไม่ได้ทำอนันตริยกรรมแล้ว หากได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าจะบรรลุอรหันต์ทันที แต่ก็สายไป แต่เมื่อพระองค์สำนึกผิดก็ได้เร่งทำกรรมดี ทรงเป็นศาสนูปถัมภก ค้ำจุนพระพุทธศาสนา ทั้งยังเป็นประธานในการทำสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ 1 ด้วย ด้วยกรรมดีเหล่านี้ส่งผลให้พระองค์ไม่ต้องไปอยู่อเวจีมหานรก แต่ก็ต้องเสวยผลแห่ง อนันตริยกรรม ไปบังเกิดในพื้นเบื้องล่างของนรกขุมบริวารชื่อ โลหกุมภี (ซึ่ง เป็นนรกที่โทษเบา ที่สุดแล้ว) ถึง ๓ หมื่นปีนรก แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสพยากรณ์ไว้ว่า เมื่อพ้นทัณฑกรรมในเบื้องล่างของโลหกุมภีนั้นแล้ว พระเจ้าอชาตศัตรูจะไปบังเกิดในพื้นเบื้องบนของโลหกุมภี อีก ๓ หมื่นปีนรก หลังจากนั้นแล้วจะได้ตรัสรู้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า พระนามว่า “ชีวิต วิเสส” แล้วบรรลุนิพพานในที่สุด นี่ละครับคือตัวอย่างบุคคล ในสมัยพุทธกาลที่สอนให้เรารู้ว่าชีวิตไม่แน่ไม่นอน คนชั่วก็ไปสวรรค์ได้หากกลับตัวทันแม้ช่วงเสี้ยวเวลาสุดท้ายของชีวิต ส่วนคนที่ดีมากๆ ก็ใช่ว่าจะพ้นนรกได้
4. ว่าด้วยเรื่องการให้ผลของกรรม กฎ แห่งกรรม ก็คือ บุคคลทำกรรมอันใดไว้(กรรมต้องเกิดจากเจตนา ดังนั้นแม้คิดชั่วก็ถือว่าเป็นกรรมชั่วแล้ว) ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่ว ย่อมได้รับผลแห่งกรรมนั้น แต่ลำดับแห่งการให้ผลของกรรมนั้น เราไม่อาจรู้ได้ และไม่อาจใช้หลักตรรกะมาอธิบายได้ว่า กรรมใดจะให้ผลก่อนหลัง สำหรับปุถุชนธรรมดา การพยายามทำความเข้าใจเรื่องกรรมให้เข้าใจทั้งหมด อาจทำให้บ้าได้ เพราะพระพุทธองค์ตรัสว่า เรื่องกรรม เป็นหนึ่งในสี่ อจินไตย คือ เรื่องที่ไม่ควรไปทำความเข้าใจเพราะเกินปัญญาของปุถุชน
อจินไตย ประกอบไปด้วย
1. พุทธวิสัย วิสัยของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
2. ฌาน วิสัย วิสัยแห่ง อิทธิฤทธิ์ของฌาน
3. โลกวิสัย วิสัยการมีอยู่ ของโลก
4. กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม ที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ รวมถึงการให้ผล และการรับวิบากกรรม อ่านเพิ่มเติมเรื่องของกรรมประเภทต่างๆ
เรื่องลำดับของการให้ผลของกรรม
มีคนอุปมาอุปไมยไว้ เข้าใจได้ง่ายดีมากครับ ผมเลยอยากนำมาเล่าสู่ทุกท่านฟังครับ
ท่านให้เปรียบว่า ตัวเรานี้เปรียบเสมือนคอกวัวขนาดใหญ่ ข้างในบรรจุวัวคือกรรมไว้ โดยกรรมดีเปรียบเสมือนวัวขาว ส่วนกรรมชั่วเปรียบเสมือนวัวดำ เวลาทำกรรมดีก็คือเรามีวัวขาวเพิ่มมากขึ้น จะมากน้อยก็แล้วแต่อานิสงส์ของบุญนั้น ส่วนเวลาทำชั่วก็เหมือนเป็นการเติมวัวดำเพิ่มเข้าไปในคอกวัว ทีนี้คนเราก็มีทั้งทำดีทำชั่ว ในคอกวัวก็มีทั้งวัวดำวัวขาวปนกันมั่วไปหมด ไม่เพียงเท่านั้น เราเวียนตายเวียนเกิดกันมานับชาติไม่ถ้วน ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้หรอกครับว่า วัวดำมีเท่าไหร่ วัวขาวมีเท่าไหร่ ทีนี้คอกวัวนี้มีลักษณะพิเศษอย่างนี้ครับ คือว่า ทางออกจะมีทางเดียว และเวลาจะออกวัวจะสามารถออกได้ทีละตัวครับเพราะทางออกแคบมาก และวัวที่อยากออกมาจะเข้าคิวได้ครั้งละไม่กี่ตัว วัวที่อยู่ใกล้ทางออกมากที่สุด ก็มีโอกาสได้ออกก่อน การที่วัวออกมาจากคอกก็คือ การที่กรรมส่งผลนั่นเองครับ ถ้าเป็นวัวขาวหรือกรรมดี ก็ทำให้เราได้รับสุขเวทนา แต่ถ้าเป็นวัวดำหรือกรรมชั่วออกมาเราก็ได้รับทุกขเวทนาตามแต่ผลกรรมนั้นๆจะ ให้ผล
จากตัวอย่างที่กล่าวไปแล้ว ก็คือ เราไม่รู้หรอกครับว่าลำดับต่อไปวัวดำหรือวัวขาวจะออกมาจากคอกกันแน่ วิธีที่เราพอทำได้ คือเติมวัวขาวเข้าไปให้มากๆๆๆ โดยการทำความดีให้มากๆ และเลิกใส่วัวดำหรือเลิกทำความชั่ว เพื่อเพิ่มโอกาสที่วัวขาวจะออกจากคอกมากกว่าวัวดำนั่นเอง หรือที่นิยมเรียกกันว่า การทำบุญหนีบาป หรือ การแก้กรรม ฯลฯ จะเรียกอะไรก็แล้วแต่ กรรมชั่วมันก็ไม่ได้หายไปหรอกครับ เพียงแต่กรรมดีเราทำไว้มาก กรรมชั่วเลยยังไม่มีโอกาสได้เล่นงานเรา จนสุดท้าย เราก็หนีไปนิพพานซะก่อน กรรมทั้งหลายที่เหลืออยู่และยังไม่ได้แสดงผล (วัวที่เหลืออยู่ในคอก) ก็ถือเป็น อโหสิกรรม คือ กรรมไม่ต้องให้ผลอีก เพราะเจ้าตัวไม่อยู่แล้ว…
5. บท สรุปนะครับ การเป็นคนดียังไม่พ้นนรก เว้นเสียแต่เราสามารถบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันให้ได้ หลวงพ่อท่านบอกว่าการเป็นพระโสดาบันไม่ใช่เรื่องยาก ใครอยากเป็นก็ลองไปอ่านหัวข้อนี้นะครับทาง ไปนิพพานที่ตรงและลัดสั้นที่สุด
ขอขอบคุณเว็บ เว็บพลังจิต
