แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่ง ซึ่งเป็นที่รำคาญใจของลูกชายเหลือเกิน
สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่าจะเอาแม่ไปฝากให้ใครเลี้ยงแทน
ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเอาแม่ไปปล่อยในป่าให้อยู่ตามยถากรรม
....ระหว่างทาง แม่ไม่วอนขอ ไม่ถาม ไม่ว่าอะไรทั้งสิ้น
ตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทาง เรื่อยไป เข้าไปในป่าลึก....
ไกลมากแล้ว ลูกชายจึงวางแม่ลงบนโขดหิน แล้วรีบหันหลังเดินกลับทางเดิมไป....
ตอนนี้เอง ที่แม่ตะโกนบอกลูกชายไปว่า....
"ลูกเอ๋ย" เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้น๊ะจะได้ไม่หลงทาง....
แปลกมั้ย... ที่วันเกิดของเราพ่อแม่เราดีใจที่สุด แต่...เรากับไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ
แปลกมั้ย... ที่คุณเลี้ยงข้าวเพื่อนๆตอนรับปริญญา แต่...คุณไม่เคยเลี้ยงข้าวคนที่ส่งคุณจนจบปริญญา
แปลกมั้ย... ที่เรารักใครบางคนที่ไม่กล้าแม้จะจับกางเกงในของเรา แต่...เรากลับเบื่อเสียงเตือนของคนที่ล้างก้นเรามากว่า3ปี
แปลกมั้ย... ที่คุณทำอะไรได้ทุกอย่างเพื่อใครบางคน แต่...คุณไม่เคยทำสิ่งที่พ่อแม่ดีใจเลย
แปลกมั้ย... ทำไมคุณต้องให้เวลาและโอกาสพิเศษกับพ่อแม่เฉพาะแค่วันพ่อ วันแม่
รีบกลับไปบอกรักท่านตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่เถอะ