กระดานสนทนาวัดบางพระ

สวยงามครับ

มาช้าไปนิดแต่ขอเล่าให้ฟังบ้างไม่ว่ากันนะครับเป็นเรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุนะครับ ปี29-30 ขึ้นไปผมห้อยพระองค์เดี่ยวมาตลอดคือ ระฆังแตกปี30(สร้างสะพานครับ)เพราะสมัยนั้นเราร่วมกันทอดผ้าป่ารุ่นสร้างสะพานกัน เรื่องประมาณว่าราวประมาณตี2-ตี3ผมไปทำงานดึกขับรถกลับบ้านแล้วเกิดหลับในตรงถนนรัชวิภาตัดกลับถนนวิภาวดีตอนนั้นกำลังก่อสร้างอยู่ ที่จำได้ผมขับตรงทะลุออกไปถนนวิภาวดีไปทางเกาะกลางถนนมีรถ10ล้อวิ่งมาทางบางเขน(วิภาวดี)ชนเข้ากับประตูคนขับตรงผมพอดี(จำได้ลางๆครับ)10ล้ออัดผมกระเด็นชนแผงกั้นเหล็กตกลงไปในคูข้างทางตรงก่อนถึงบ.โตชิบาครับผมมารู้สึกอีกทีตรงที่เหม็นน้ำคร้ำมากมากครับน้ำเกือบถึงอกเลยหยิบพระที่แขวนที่คอขึ้นอมในปากและพยายามเปิดประตูออกพอออกมาได้ก็ได้ยินเสียงข้างบนว่ามีคนอื่นในรถเปล่าผมบอกไม่เบาๆและเกาะขอบรถเดินมาคนข้างบนก็ดึงผมขึ้นไปบนฝั่งมองสภาพด้านท้ายที่โผล่มายังเหมือนเดิมก็นึกว่าคงไม่โดนมาก ตัวผมไม่เป็นอาไรเลยเลยเรียกน้อง เพื่อนมาช่วยเค้าเอารถโรงพักมาดึงขึ้นไปที่โรงพักแล้วเรียกผมไปดู เห็นสภาพรถตอนเช้าล้มทั้งยืน(น้อง เพื่อนพาผมส่งโรงบาลวิภาวดี)ทันทีด้านหน้าประตู เบาะคนขับ พวงมาลัย เป็นเลข8ไปรวมอยู่ตรงประตูด้านซ้ายคนนั่งครับกระจกทุก้านขอบกระจกที่เป็นสแตนเลส แทงเข้ามาในรถหมดไม่โดนผมเลย ไม่มีเลือดสักหยุด มีแต่เจ็บขา (ก็เลยบอกว่าผมไปกราบพระอาจารย์ดังหลายองค์)แต่หลวงพ่อเปิ่นท่านเป็นอาจารย์ที่อยู่ในใจในตัวผมตลอดเวลาครับ ขอบคุณครับยาวไปนิดครับผม