0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ตื่นจากฝัน - อีโบล่า Ebola* คิดเองชีวิตไม่รอให้ใครลิขิตชะตาฝันไกลสุดฟ้าเปิดตาและใจออกไปสักทีคิดเองให้รู้อยู่กับความจริงกับสิ่งที่มีครั้งหนึ่งชีวิตมันคืออะไรตอบใจสักทีลุกขึ้นจากฝัน ลืมตาตื่นสู่โลกที่ไร้คำตอบคงต้องตื่นจากฝันที่มันไม่อาจจริงที่เพ้อฝันนั้นพอกันที จะลงไปให้ไกลตรงนี้จะลืมตามองโลกที่มี ก่อนจะหมดเวลาหายใจ** ความจริงเท่านั้นทำให้คนแกร่งเรื่องใดหากยังมัวฝันมันคงจบไปจะเธอจะฉันมันต้องไป มันต้องไป(ชีวิตมันต้องผ่าน)(ซ้ำ *)ตื่นสู่โลกที่ต้องนับหนึ่งคงต้องตื่นสู่โลกที่บ้างก็โหดไป(ซ้ำ **,*)เวลามีไม่เคยพอ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายเพ้อฝันหากยังงมงาย ใจหยุดเมื่อไรโอกาสไหนก็ไกล ไป...มันสายไป.... ไม่เหลือเวลา...ฝันไว้สุดฟ้าจงตื่นขึ้นมาเหยียบมันว่าดี ลืมตาโหดร้ายเพียงไหนใจก็ต้องฝ่าตื่นคืนตื่นด้วยความหวังให้ใจโบกบินจะสิ้นใจแล้วก็ต้องไปไม่สนแม้หนามขวากเจ็บแม้เท่าไร โลกคงไม่หนักเกินหัวใจจะรับมัน ก่อนจบชีวิตที่ว่างเปล่าอย่าหลับให้ลึกจนสายไป ไม่มีใครตายถ้ายังตื่น พลังจะฟื้นคืนจากเหว...
