ต่อจากกระทู้เดิม ครับ
"บันทึกประวัติศาสตร์ 65 ปี ธรรมชัยในโซโลมอน ตอนที่ 6 ต้นทางสวรรค์" http://www.bp.or.th/webboard/index.php/topic,7885.0.html...............................................................................
"บันทึกประวัติศาสตร์การทำหน้าที่ ณ ดินแดนโซโลมอน ตอนที่ 7 ด. เด็กก้าวเดิน"
กราบคารวะแทบเท้าคุณครูไม่ใหญ่ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่งครับ
เด็กๆ ก็เหมือนกระดาษสีขาวที่รอการแต่งเสริมเติมสีจากผู้ใหญ่จากพ่อแม่ผู้เป็นครูคนแรกของลูกและจากคุณครูในโรงเรียน เราอยากให้พวกเขาเป็นอย่างไรก็สามารถทำได้ทั้งนั้น ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการต้นแบบที่ถูกต้องดีงาม เพื่อจะได้ก้าวเดินตามอย่างภาคภูมิและมั่นใจ
โรงเรียนเทนาวาตู แห่งนี้ก็เช่นกัน เมื่อกระกระผม พระสังเวียน อตฺตทโม ดวงตะวันแห่งโซโลมอนเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ จึงง่ายต่อการเดินทางไปเยี่ยมเยือนคุณครูและเด็กๆอย่างสม่ำเสมอ
ในเช้าวันจันทร์ที่ 16 มีนาคม 2552 กระผมไปโรงเรียนเหมือนเช่นเคย แล้วก็เจอภาพเด็กๆนั่งรวมกันทำกิจกรรมร้องเพลงในห้องเรียนอย่างเป็นหนึ่งเดียวกันคือไม่ได้แยกระดับชั้น
นั่งรวม ไม่ได้แยกระดับชั้น
ทำกิจกรรมนั่งร้องเพลง
หลังจากนั้นคุณครูก็ได้มาอบรมวินัยหน้าห้อง พูดถึงปัญหาเรื่องเครื่องแต่งกายบ้าง การกินบ้าง ทั้งครูและนักเรียนหมดเวลาไปสามสิบนาทีกับความเคร่งเครียด
คุณครูอบรมวินัยอย่างเคร่งเครียด
หลังจากนั้นก็ปล่อยเด็กเดินขึ้นห้องเรียนของตนแบบไม่ต้องตั้งแถว
เดินขึ้นชั้นเรียนแบบไม่เป็นแถว
กระผมคิดถึงคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง(หลวงพ่อธัมมชโย เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย และหลวงพ่อทัตตชีโว รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย)ที่พระอาจารย์สุธัมโม ประธานภาคพื้นโอเชียเนียเคยเมตตาทบทวนให้ว่า ?แม้สัตว์เดรัจฉาน (เช่น ปลาโลมาในโซโลมอน) ยังสามารถฝึกได้ แสดงว่าคนก็สามารถฝึกตัวได้ดีกว่าสัตว์เดรัจฉาน? พระอาจารย์สุธัมโม ทักทายโดลฟิน(ปลาโลมา)
เมื่อนึกถึงคำสอนแล้ว กระผมจึงขออนุญาตประชุมคุณครูทุกท่านในช่วงบ่ายหลังเลิกเรียน เพื่อแนะนำสิ่งดีๆให้เป็นประโยชน์ต่อไป เมื่อถึงเวลาประชุมกระผมและคุณครูก็ได้นั่งสมาธิร่วมกันก่อนประชุมครับ คุณครูเล่ากำหนดการของเด็กๆว่าเช้าวันจันทร์และวันศุกร์
ประชุมคุณครู
7:45-8:00 น. เด็ก ๆ จะมานั่งรวมกันร้องเพลง
8:00-8:30 น. ฟังคุณครูอบรมอบรมก่อนขึ้นห้องเรียน
กระผมจึงได้แนะนำเพิ่มเติมว่า ?ใครที่มีหน้าที่รับบุญทำความสะอาดประจำวันก็ให้มาก่อน และปรับปรุงกำหนดการให้ดังนี้
7:35-7:45 น. เมื่อถึงเวลารวมพลก็ให้คุณครูช่วยแยกแถวตามระดับชั้นเรียน
7.45-8:00 น. ร้องเพลง
8:00-8:15 น. คุณครูให้โอวาทยกใจ เพื่อให้เด็กมีกำลังใจเรียน ส่วนเรื่องร้อนๆ อย่านำมาเล่าให้เด็กฟัง
8:15-8:25 น. ให้คุณครูนำเด็กนั่งสมาธิก่อนเรียน
8:25-8:30 น. เด็ก ๆ เดินแถวขึ้นห้องเรียน กระผมบอกคุณครูว่า เด็กๆ ทั้งหมดจะเป็นกำลังสำคัญของประเทศโซโลมอนในอนาคต ถ้าเด็กๆ รุ่นนี้สามารถฝึกได้ รุ่นต่อๆ ไปเขาก็จะเจริญรอยตามพี่ๆ จนในที่สุดก็กลายเป็นนิสัย เมื่อถึงวันศุกร์ 20 มีนาคม 2552 คือวันที่เด็กๆ มารวมตัวกันร้องเพลงอีกครั้ง กระผมเดินไปที่โรงเรียนแต่เช้าภาพแรกที่เจอคือคุณครูแอ๊ดมอนและคุณครูประจำชั้นกำลังจัดแถวเด็กๆตามระดับชั้น เมื่อจัดแถวแล้วก็นั่งลง
ครูใหญ่ช่วยจัดแถว
จัดแถวแล้วนั่งลง
แต่ปรากฎว่าวันนี้เป็นวันแรกที่เริ่มแยกระดับชั้น คุณครูและเด็กๆใช้เวลาทั้งหมดกับการจัดแถวจึงขาดกิจกรรมร้องเพลงและให้โอวาทเด็กๆไป เหลือเวลาเพียง 10 นาทีก่อนขึ้นชั้นเรียน คุณครูซาโลมีจึงนำเด็กๆนั่งสมาธิครับ
นั่งสมาธิร่วมกัน โรงเรียนเทนาวาตู
หลังจากนั้น คุณครูก็ปล่อยให้เด็ก ๆ เดินขึ้นห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบสวยงาม
เดินแถวขึ้นห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบ
เดินแถวขึ้นห้องแบ่งเป็นชั้นเรียน
เดินแปรแถวขึ้นห้องเรียน
กระผมจึงเดินไปกล่าวชื่นชมคุณครูทุกท่านว่า ?ทุกท่านเยี่ยมมาก วันนี้เป็นวันแรกในการจัดแยกแถวจึงใช้เวลานาน ต่อไปเมื่อเด็กๆ เขารู้ว่าตัวเองจะต้องนั่งตรงไหนก็จะรวดเร็วขึ้น และสามารถดำเนินกิจกรรมได้อย่างครบถ้วนบริบูรณ์?
ภาพคุณครูหลังปล่อยเด็กขึ้นชั้นเรียน
รายงานฉบับนี้ นับว่าเป็นบันทึกประวัติศาสตร์ แห่งการฝึกฝนความมีระเบียบวินัยร่วมกันของเด็กๆในโซโลมอน เพื่อให้พวกเขาได้เป็นเด็กเก่งและดีเป็นกำลังสำคัญของประเทศต่อไป
เรื่องราวดีๆ ในหมู่เกาะอดีตมนุษย์กินคนยังมีอีกมากมาย กระผมจะทยอยมาเล่าในตอนต่อไปนะครับ
กราบคารวะแทบเท้าด้วยความเคารพอย่างสูงครับ
พระสังเวียน อตฺตทโม
