แสดงกระทู้
1
บทความ บทกวี / ประสบการณ์....87 วัน แห่งวัดบางพระ และ 34 วัน แห่งวัดท้องไทร
« เมื่อ: 08 ก.ย. 2554, 09:17:18 »
พอดีได้รู้จักกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งเป็นผู้หญิงเก่งคล่องดูแล้วเหมือนเป็นสาวมั่นมากแต่อย่างหนึ่งที่พี่เค้าจะทำตลอดก็คือสวดมนต์ทั้งเช้าและเย็นพี่เค้าจะชอบพูดเสมอว่าเค้ากรรมเยอะแต่ก็ไม่เคยถามลายละเอียดพี่เค้าหรอกว่าเรื่องอะไรจนเมื่อประมาณปลายเดือน
พฤษภาคมที่ผ่านมาพี่เค้าได้ไปเป็นศิษย์วัดบางพระก็สักมาหลายอย่างเหมือนกันทั้งหมึกและน้ำมันส่วนมากก็จะไปทางเมตตาซึ่งพี่เค้าก็รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้นเค้าก็จะสวดมนต์เช้า-เย็นเหมือนเดิมและกลางเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาพี่เค้าก็ไปเป็นศิษย์วัดท้องไทรโดยสักแม่พิมมา
มีอย่างหนึ่งที่พี่เค้าไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นคือพี่เค้าเป็นคนที่สูบบุหรี่พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าติดมาประมาณ 20 ปี คือตั้งแต่เป็นวัยรุ่นเลยพยายามเลิกหลายครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จก็เลยสูบมาเรื่อยๆ แต่หลังจากที่เป็นศิษย์วัดบางพระและวัดท้องไทรมาแล้วพี่เค้าบอกว่าใจก็ยังอยากจะเลิกบุหรี่เหมือนเดิมทุกครั้งที่หยิบบุหรี่มาสูบพี่เค้าก็จะระลึกถึงหลวงพ่อเปิ่นและหลวงพ่ออั๊บเสมอ ประมาณว่าขอให้เลิกบุหรี่ได้ทีเถอะให้เลิกได้โดยไม่ทรมาณทั้งกายและใจ เพราะอยากเลิกมาก แต่อีกใจก็แว๊บค้านขึ้นมาว่าการเลิกบุหรี่มันขึ้นอยู่ที่ใจหลวงพ่อท่านช่วยไม่ได้หรอก
จนกระทั่งช่วงกลางเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาพี่เค้าเล่าให้ฟังว่าเลิกงานกลับมาก็มานั่งสูบบุหรี่เหมือนเดิมพอสูบเสร็จ1มวน พี่เค้าบอกว่ามีความรู้สึกว่าไม่อยากสูบแล้วจึงเก็บบุหรี่ใส่ถุงขยะแล้วเอาไป ทิ้งซึ่งก็ทำอย่างนี้ตั้งหลายครั้งแล้วแต่ก็เลิกไม่ได้ ตอนนี้ก็เหมือนกันเอาไปทิ้งแต่ก็แอบคิดในใจว่าถ้าเลิกไม่ได้ก็จะไปซื้อมาสูบใหม่ แต่แปลกมาก หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาพี่เค้าไม่รู้สึกอยากสูบบุหรี่อีกเลย ซึ่งมันไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะนึกถึงด้วยซ้ำไม่ทรมาณทั้งกายและใจจริงๆ เหมือนกับว่าไม่เคยติดบุหรี่มาก่อนด้วยซ้ำคือลืมไปเลยไม่นึกถึงเลยไม่รู้สึกอะไรเลย พี่เค้ามีความเชื่อว่าเป็นเพราะความเมตตาของหลวงพ่อเปิ่นและหลวงพ่ออั๊บและครูบาอาจารย์แน่เลย เพราะพี่เค้าเชื่อมั่นเคารพศรัทธา
ในหลวงพ่อและครูบาอาจารย์ทุกๆ ท่านมากค่ะ
พฤษภาคมที่ผ่านมาพี่เค้าได้ไปเป็นศิษย์วัดบางพระก็สักมาหลายอย่างเหมือนกันทั้งหมึกและน้ำมันส่วนมากก็จะไปทางเมตตาซึ่งพี่เค้าก็รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้นเค้าก็จะสวดมนต์เช้า-เย็นเหมือนเดิมและกลางเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาพี่เค้าก็ไปเป็นศิษย์วัดท้องไทรโดยสักแม่พิมมา
มีอย่างหนึ่งที่พี่เค้าไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นคือพี่เค้าเป็นคนที่สูบบุหรี่พี่เค้าเล่าให้ฟังว่าติดมาประมาณ 20 ปี คือตั้งแต่เป็นวัยรุ่นเลยพยายามเลิกหลายครั้งแล้วแต่ไม่สำเร็จก็เลยสูบมาเรื่อยๆ แต่หลังจากที่เป็นศิษย์วัดบางพระและวัดท้องไทรมาแล้วพี่เค้าบอกว่าใจก็ยังอยากจะเลิกบุหรี่เหมือนเดิมทุกครั้งที่หยิบบุหรี่มาสูบพี่เค้าก็จะระลึกถึงหลวงพ่อเปิ่นและหลวงพ่ออั๊บเสมอ ประมาณว่าขอให้เลิกบุหรี่ได้ทีเถอะให้เลิกได้โดยไม่ทรมาณทั้งกายและใจ เพราะอยากเลิกมาก แต่อีกใจก็แว๊บค้านขึ้นมาว่าการเลิกบุหรี่มันขึ้นอยู่ที่ใจหลวงพ่อท่านช่วยไม่ได้หรอก
จนกระทั่งช่วงกลางเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาพี่เค้าเล่าให้ฟังว่าเลิกงานกลับมาก็มานั่งสูบบุหรี่เหมือนเดิมพอสูบเสร็จ1มวน พี่เค้าบอกว่ามีความรู้สึกว่าไม่อยากสูบแล้วจึงเก็บบุหรี่ใส่ถุงขยะแล้วเอาไป ทิ้งซึ่งก็ทำอย่างนี้ตั้งหลายครั้งแล้วแต่ก็เลิกไม่ได้ ตอนนี้ก็เหมือนกันเอาไปทิ้งแต่ก็แอบคิดในใจว่าถ้าเลิกไม่ได้ก็จะไปซื้อมาสูบใหม่ แต่แปลกมาก หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาพี่เค้าไม่รู้สึกอยากสูบบุหรี่อีกเลย ซึ่งมันไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ไม่แม้แต่จะนึกถึงด้วยซ้ำไม่ทรมาณทั้งกายและใจจริงๆ เหมือนกับว่าไม่เคยติดบุหรี่มาก่อนด้วยซ้ำคือลืมไปเลยไม่นึกถึงเลยไม่รู้สึกอะไรเลย พี่เค้ามีความเชื่อว่าเป็นเพราะความเมตตาของหลวงพ่อเปิ่นและหลวงพ่ออั๊บและครูบาอาจารย์แน่เลย เพราะพี่เค้าเชื่อมั่นเคารพศรัทธา
ในหลวงพ่อและครูบาอาจารย์ทุกๆ ท่านมากค่ะ
