กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: porvfc ที่ 11 ก.ค. 2552, 09:14:14

หัวข้อ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: porvfc ที่ 11 ก.ค. 2552, 09:14:14
(http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/11.jpg)ในวันหนึ่ง..ขณะที่ฝูงแกะกำลังหากินกันอยู่ที่ในกลางท้องทุ่งใกล้ป่าใหญ่แห่งหนึ่งนั้น ก็เกิดได้มีลูกแกะตัวหนึ่ง เดินพลัดหลง ทางและแตกฝูงออกมา ลูกแกะตัวนั้นเดินหลงเข้าไปใกล้ชายป่า และก็พอดีกับตอนนั้นได้มีหมาป่าตัวหนึ่งออกมาจากในป่า เมื่อมันมองไปและได้เห็นลูกแกะ ที่เดินหลงจากฝูง ออกมาตัวเดียวอย่างนั้นเข้า... มันให้เป็นดีใจยิ่งนักที่อยู่ ๆ ก็มีลาภปากอันโอชะเดินมาให้มันกินอย่างง่าย ๆ (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/1.jpg)" เหอ ๆๆ นั่น มันลูกแกะหลงทางออกมาจากฝูงนี่ แหม..ช่างน่ากินเสียจริง..เหอ ๆๆ อย่างนี้ก็หวานคอเราแล้วน่ะสิ " (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/22.jpg) มันว่า แล้วก็ย่างสามขุม ตรงเข้าไปหมายจะจับและขย้ำกินให้หายหิว ลูกแกะเมื่อเห็นเช่นนั้น ทำให้มันตกใจกลัวเป็นอย่างมาก มันคิดว่าจะวิ่งหนีหรือ ตัวมันเล็กเพียงแค่นี้ย่อมจะหนีไม่ทันอย่างแน่นอน ดังนั้นมันจึงได้แต่นั่งตัวสั่นและพยายามใช้ความคิดเพื่อช่วยเหลือตัวของมันเองและแล้ว...มันได้ร้องบอกกับหมาป่าไปว่า (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/2.jpg)" อย่าเพิ่งจับข้ากินตอนนี้เลยท่าน เพราะข้าเพิ่งจะกินหญ้า เข้าไปใหม่ๆ เมื่อสักครู่นี้เอง ยังไม่ย่อย และกลายเป็นเนื้ออร่อย ๆ อย่างที่ท่านชอบกินหรอก เอาอย่างนี้ไหม จริงหรือไม่ ? ข่าวเล่าลือแพร่ สะพัดไปทั่วท้องทุ่งว่า ท่านนั้นเป่าปี่ได้ไพเราะจับใจ ข้าอยากจะขอความกรุณาจากท่าน ให้ท่านช่วยเป่าปี่ให้ ข้าฟังสักครั้งก่อนตายด้วยเถิด ข้าจะได้เต้นรำเพื่อออกกำลังกายให้หญ้าที่อยู่ในท้องของข้านี้มันจะได้ย่อยเร็ว ๆ และกลายเป็น เนื้ออร่อย ๆ ให้ท่านกินสมใจไง ข้าไม่อยากให้ท่านผิดหวังนะเนี่ย ? (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/3.jpg)เมื่อโดนชมว่าเก่งเข้าอย่างนั้น เจ้าหมาป่าหยุดใช้ความคิด ก่อนที่มันจะตอบว่า ? อ๋อ..ได้ซิ เจ้า แกะน้อยก่อนที่เจ้าจะตายเพราะโดนข้ากินเจ้าจะได้ฟัง เพลงปี่อันไพเราะจับใจของข้าแน่นอน? (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/33.jpg) แล้วมันก็หยิบปี่คู่ชีพของมันออกมา แล้วเป่าให้ลูกแกะตัวนั้นฟังทันที" ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ..." (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/4.jpg) มันพยายามเป่าปี่ให้เข้าทำนองและดังที่สุดเท่าที่มันจะทำได้เพื่อให้ลูกแกะเต้น และอย่างที่ว่านั่นแหละเนื้อจะได้อร่อย ๆ มันเชื่อจริง ๆ เสียด้วยสิ... ส่วนลูกแพะนั้นก็พยายามเต้นให้เข้า กับจังหวะ ของเสียงปี่ที่มันเป่าเสียด้วย (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/44.jpg)" โอ้ ๆๆ เก่งมากท่านหมาป่า เก่งจริง ๆ เป่าอีก เป่าดัง ๆ ให้ดังขึ้นไปอีกสิท่าน นี่เนื้อของเรากำลัง เริ่มจะอร่อยขึ้นมา เรื่อย ๆ แล้วนะ ดังอีกดังขี้นไปอีกสิท่าน "  เจ้าหมาป่าเริ่มเมามันกับการเป่าปี่เสียแล้ว มันรวบรวมพลัง อย่างเต็มที่แล้วตั้งหน้าตั้งตาเป่าจนสุดเสียงเลยทีเดียวเชียว " ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปี้ จา ระ...ปู้ ๆๆๆ" (http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/5.jpg) เสียงปี่ดังระงมสนั่นลั่นออกไปจนทั่วทั้งทุ่งกว้าง แล้วจะเป็นยังไง..คนเลี้ยงแกะและสุนัขล่าเนื้อที่กำลังเดินตามหาลูกแกะ ตัวที่พลัดหลงออกมาจากฝูงอยู่นั้น ก็เป็นอันได้ยิน" เอ๊ะ นั่นมันเสียงปี่นี่ ! ใครมาเป่าปี่แถว ๆ นี้นะ"   ครั้นเมื่อเขา กับสุนัขล่าเนื้อวิ่งตามเสียงปี่มาอย่างเร็วรี่ ก็ได้เห็นว่ามีหมาป่ากำลังยืนเป่าปี่อยู่ โดยมีลูกแกะที่แตกฝูงออกมา ของเขากำลังเต้นรำอยู่ตรงหน้าหมาป่าเข้าอย่างนั้น เขาตกใจจึงรีบตะโกนออกไปด้วยเสียงอันดังว่า(http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/55.jpg) " โอ๊ะ.. อ้ายหมาป่า หยุดนะ! ..นั่นมันลูกแกะของข้าว๋อย เร็วพวกเอ็งไล่ตามกัดมันเลย เร็ว!"  ว่าแล้วเขาก็หันมาออกคำสั่ง ให้สุนัขล่าเนื้อ ของเขาให้รีบไปกัดเจ้าหมาป่าทันที สุนัขล่าเนื้อเมื่อได้รับคำสั่งก็เห่าเสียงดัง และออกวิ่งเพื่อไล่กวดหมาป่าทันที ก่อนที่เจ้าหมาป่าจะ ต้องสวมวิญญานนักวิ่ง ด้วยความจำเป็นไปเสียแล้วนั้น มันก็ได้พูดกับลูกแกะหัวดีตัวนั้นว่า ?เจ้าแกะน้อย..ข้าโดนเจ้าหลอกเข้าให้เต็มเปา เสียแล้ว..เวรเอ้ย? หมาป่าร้องตะโกนก้อง พร้อมกับออกวิ่ง เพื่อหนีสุนัขล่าเนื้อจนสุดฝีเท้า ?สมน้ำหน้าตัวข้าเอง ก็ข้าเป็นเพียง หมาป่า มีหน้าที่เพียงเห่าหอน และ จับสัตว์กินเป็นอาหารเท่านั้น แต่นี่กลับเผยอหน้ามานั่งเป่าปี่น่ะสิ สมควรอย่างยิ่งแล้วที่ข้าจะ ต้องวิ่งหนีและหิวโหยเหมือนเดิม....โฮ โฮ ๆๆๆๆ?(http://i696.photobucket.com/albums/vv326/porvfc/6-1.jpg)

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

       ?การกระทำสิ่งที่ไม่ใช่ภารกิจและเป็นวิสัยของตนนั้น ย่อมเป็นต้นเหตุที่จะทำให้เสีย ผลประโยชน์ของตนเองได้เหมือนกัน? ...  


(ที่มาของนิทานเรื่องนี้...sukumal.brinkster.net)
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: nok2009 ที่ 11 ก.ค. 2552, 09:21:21
ขอบคุณที่นำเสนอครับ
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: j_kirsada ที่ 11 ก.ค. 2552, 10:57:11
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราว ที่นำเสนอ  :001:
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 11 ก.ค. 2552, 11:03:27
 ?การกระทำสิ่งที่ไม่ใช่ภารกิจและเป็นวิสัยของตนนั้น ย่อมเป็นต้นเหตุที่จะทำให้เสีย ผลประโยชน์ของตนเองได้เหมือนกัน? ...


....ขอบคุณปอร์มากนะครับสำหรบนิทานแฝงแง่คิดดีๆ.... :016:
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์โจรสลัด~ ที่ 11 ก.ค. 2552, 03:33:51
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

       ?การกระทำสิ่งที่ไม่ใช่ภารกิจและเป็นวิสัยของตนนั้น ย่อมเป็นต้นเหตุที่จะทำให้เสีย ผลประโยชน์ของตนเองได้เหมือนกัน? ...  



ทุกสิ่งมีหน้าที่ของมันเอง ทำหน้าที่ตนเองให้ดี แล้วค่อยไปทำของคนอื่น สาธุ ...  :089:
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์) ที่ 13 ก.ค. 2552, 06:46:03
สอนได้ดีครับนิทานเรื่องนี้ สาธุด้วยครับ . :001:
หัวข้อ: ตอบ: นิทาน.........หมาป่าเป่าปี่
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์กวาง~ ที่ 13 ก.ค. 2552, 03:27:06
ขอบคุณพี่ปอร์มากๆค่ะ

สำหรับภาพสวยๆและนิทานที่มีข้อคิดดีๆ :053: