กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: derbyrock ที่ 03 มิ.ย. 2552, 06:25:56
-
ได้รับเมล์นี้มา เนื้อความน่าสนใจมากๆ ผมเอามาโพส โดยไม่มีเจตนาดูหมิ่นเพศหญิงน่ะครับ แต่เดี๋ยวนี้ในสังคม เมื่อวัตถุนิยมครอบครองใจคน เหตุการณ์แบบนี้เลยเกิดขึ้นครับ
จากใน board pantip ...
ก่อนอื่นดิฉันขอสาบานว่าสิ่งที่ดิฉันพูดเป็นความจริงค่ะ ดิฉันอายุ 25 ปีค่ะ ความสูง 170 ซม. น้ำหนัก 50 กิโล ส่วนสัด 34-24-36 ผมยาว หน้าตาจัดว่าสวยมาก เซ็กซี่ มีรสนิยม ดิฉันอยากจะแต่งงานกับผู้ชายรายได้สักสองแสนบา ทอัพต่อเดือนสักคน คุณอย่าเพิ่งมองฉันโลภนะคะ รายได้ประมาณสองแสนเนี้ยแค่ชนชั้นระดับกลางๆในห้องสินธรหรือวงการตลาดหุ้นเอง ฉันไม่ได้เรียกร้องมากไปใช่ไหมคะ มีใครในพันทิพ ห้องสินธร นี้ที่รายได้เกินสองแสนบ้างคะ พวกคุณแต่งงานไปกันหมดหรือยัง กรุณาช่วยตอบดิฉันทีค่ะ คือดิฉันอยากแต่งงานกับคนรวยๆ อย่างพวกคุณ พวกที่ดิฉันคบด้วยนี่มีแต่พวกธรรมดาๆรายได้อย่างมากไม่เกินสามหมื่นเอง รายได้แค่นี้จะอุตริไปซื้อบ้านแถวสีลมเนี่ย ยังได้แค่มองเลยใช่ไหมคะ ดิฉันมีคำถามดังนี้ค่ะ กรุณาช่วยตอบด้วยนะคะ
1. หลังจากตลาดหุ้นปิด พวกคุณมักไปต่อที่ไหนกันคะ ( ชื่อร้าน , ผับ , fitness, ฯลฯ)
2. ถ้าจะแอบมองสาว คุณจะมองสาววัยไหนคะ
3. ทำไมคนที่แต่งงานกับคนรวยๆถึงมีแต่พวกอาซิ่มเฉิ่มๆ รสนิยมห่วยๆล่ะคะ
4. คุณใช้อะไรเป็นเกณฑ์ในการเลือกคนที่คุณจะแต่งงานด้วยคะ' ------------------------
หลังจากนั้นไม่เกิน 30 นาที ก็มีเมล จากชายหนุ่มคนนึงส่งมาถึงเจ้าหล่อนว่า :
ถึงคุณสุดสวยครับ...
หัวข้อกระทู้ของคุณน่าสนใจมากครับ และคงมีผู้หญิงหลายคนมีคำถามเดียวกันกับคุณ ขออนุญาตตอบคำถามในมุมมองของคนเล่นหุ้นแบบผมนะคับ
รายได้ของผมจากการเป็นนักวิเคราะห์หลักทรัพย์และลงทุนในตลาดหุ้นมากว่า 10 ปี อยู่ที่ประมาณห้าแสนบาท ต่อเดือนขาดเหลือนิดหน่อย ซึ่งก็น่าจะผ่านเกณฑ์ของคุณ ดังนั้นผมเชื่อว่าคำตอบของผม น่าจะไม่ทำให้คุณเสียเวลาอ่านนะครับ
จากมุมมองของผมซึ่งเป็นนักธุรกิจ การที่แต่งงานโดยเลือกเฉพาะที่ความสวยเพียงอย่างเดียวนั้น ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลา ด คำตอบนั้นง่ายมาก อธิบายตามตรง จากข้อมูลที่คุณให้มา คุณพยายามจะเน้นจุดแข็งของสินค้าคือ 'ความสวย' เพื่อแลกกับ 'เงิน'
เมื่อคุณมีความสวย และผมมีเงิน แน่นอนว่ามัน Fair และน่าจะเป็นไปได้กับโอกาสทางธุรกิจที่คุณเสนอแต่ก็ติดปัญหาที่ว่าความสวยของคุณนั้นจืดจางลงทุกวัน ในขณะที่เงินของผมไม่ได้ไปไหน ถ้าไม่มีปัญหาอะไร หรือในอีกนัยหนึ่ง รายได้ของผมมีแต่จะเพิ่มทุกปีและเงินของผมก็สามารถนำไปให้ก่อให้เกิดผลตอบแทนงอกเงยขึ้นอย่างสม่ำเสมอ ในขณะที่คุณไม่ได้สวยขึ้นเมื่อข้ามปี และมีแนวโน้มที่จะลดลงๆ ในแต่ละปีที่ผ่านไปเช่นกัน
ในมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์ คุณคือสินทรัพย์ที่เสื่อมค่า ไม่ได้เสื่อมธรรมดานะ เสื่อมแบบอัตราก้าวหน้า ดังนั้นถ้าความสวยคือสิ่งเดียวที่คุณมี ก็จงคิดต่อว่า 10 ปีข้างหน้าจะทำอย่างไร
นิยามที่เราใช้กันในตลาดหุ้น คือ ทุกๆ การ Trade มี Position การคบกับคุณก็ถือเป็น Position แต่ถ้า Value ของมันลดลง เราจะขายมันทิ้ง ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะดันทุรังเก็บมันไว้ ซึ่งหมายถึงการแต่งงานที่คุณต้องการ อาจจะแทงใจดำถ้าผมต้องบอกคุณตรงๆอย่างจริงใจว่า ถ้า Value ของ Asset ลดลงเรื่อยๆ ถ้าเราไม่ขายทิ้ง เราจะ ใช้วิธีการ 'ให้เช่าซื้อ' แทน
แน่นอนว่าคนที่มีรายได้เกินสองแสนบาทต่อเดือนฉลาดพอ พวกเขาแค่คบคุณ แต่จะไม่แต่งงานกับคุณ
ดังนั้นจึงขอแนะนำคุณอย่างหวังดีว่าคุณควรที่จะหยุดที่จะหาวิธีที่จะได้แต่งงานกับคนรวย และคุณควรที่จะทำให้ตัวเองเป็นคนที่มีรายได้เกินสองแสนบาทแทนซะเอง ซึ่งในทางเทคนิคแล้วน่าจะมีโอกาสมากกว่าการหาคนรวยแต่โง่คนนึง (รวยธรรมดาอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่พร้อมด้วย) หวังว่าคำตอบนี้จะช่วยคุณได้บ้าง อย่างไรก็ตามถ้าหากคุณสนใจ option ในบริการ ! 'เช่าซื้อ' กรุณาติดต่อผม..... เพื่อทำ Bid offer ในโอกาสต่อไป ***** *********
-
คอรับชั่นคือมายากล สังคมสอนคนให้แก่งแย่งแข่งขัน
-
เห้อ มีงี้ด้วยนะครับ เงินเดือน3มื่นไม่พอใจนะครับ :067:
-
ผมยังเป็นPart time อยู่เลย เงินเดือน2แสนเหรอ...เห้อ....อีกนาน
-
มันน่าคิด การที่จะแต่งงานกันได้ มันไม่ใช่มองกันที่ค่าของเงิน แต่มันคือความรักที่มีให้แก่กันและพร้อมที่จะใช้ชีวิตร่วมกันร่วมทุกข์ร่วมสุข " ความสุขสบายที่แท้จริง ไม่ได้วัดกันด้วยตัวเงิน "
ขอบคุณเฮียตี๋มากนะครับ :015:
-
ผมยังเป็นPart time อยู่เลย เงินเดือน2แสนเหรอ...เห้อ....อีกนาน
กวางก็พนักงาน part time เหมือนกันเลยค่ะ
ค่าแรงน้อยกว่าพนักงานประจำซะด้วยสิ :075:
แต่ไม่เป็นไรเนอะ
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ค่ะ :001:
(http://img141.imageshack.us/img141/9753/05371003.jpg)
-
2แสนบาทมากไปป่าวเจ๊
-
ผมยังเป็นPart time อยู่เลย เงินเดือน2แสนเหรอ...เห้อ....อีกนาน
กวางก็พนักงาน part time เหมือนกันเลยค่ะ
ค่าแรงน้อยกว่าพนักงานประจำซะด้วยสิ :075:
แต่ไม่เป็นไรเนอะ
เก็บเกี่ยวประสบการณ์ค่ะ :001:
(http://img141.imageshack.us/img141/9753/05371003.jpg)
ประสบการณ์เป็นสิ่งล้ำค่า หาไม่ได้จากห้องเรียน เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไว้มากๆจะเป็นประโยช์นในวันข้างหน้า สังคมของการทำงาน แตกต่างจากสังคมตอนที่เราเรียน สังคมของการทำงาน มีแต่การใส่หน้ากากเข้าหากัน เป็นสังคมของการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น มิตรภาพที่ดีและจริงใจในสังคมของการทำงานหายากและดูยากเป็นที่สุด ว่ามิตรภาพที่หยิบยื่นให้เป็นมิตรภาพที่จริงใจหรือเป็นมิตรภาพที่ซ่อนเร้น ทุกอย่างที่กล่าวมาประสบการณ์เท่านั้นที่จะแยกแยะสิ่งเหล่านั้นได้ จากประสบการณ์จริง คนเราเรียนหนังสือเล่มเดียวกัน โรงเรียนเดียวกัน มหาลัยเดียวกัน เริ่มทำงานพร้อมกัน ผ่านไปราว20ปี ทำไมรายได้ต่างกัน บางคนได้หมื่นกว่า บางคนได้สองหมื่น สามหมื่น สี่หมื่น ไปจนแสนกว่า ที่แตกต่างกันเพราะประสบการณ์ก้อต่างกันครับ
-
สุดสุด
-
สองแสน ... เที่ยววัดสบายๆ ... :095:
-
สังคมเปลี่ยนไปจริงๆครับ...
วัตถุนิยม ทำให้ค่าของเงิน สูงกว่า ค่าของจิตใจ...
อยากให้สังคมเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น...
ควรปลูกฝังสิ่งดีๆให้กับเด็กๆรุ่นต่อไป...
รุ่นเราผมไม่แน่ใจว่าจะทันหรือเปล่า...
แต่ไม่หมดหวังนะครับ ยังหวังอยู่ลึกๆอ่ะ อิอิอิ...{^_^}...
-
ยังเป็นนักศึกษาอยู่ เค้าคงไม่มองเราหรอก
เงินเดือนยังไม่พอใช้เลย
-
ขอบคุณพี่ตี๋ ที่นำบทความดีๆมาให้อ่านนะครับ...
...เห็นด้วยกับในบทความครับ ของบางอย่าง มีเงินอย่างเดียวซื้อไม่ได้...
...ต้องโง่ ด้วยครับ...
-
สังคมสมัยนี้นะ เปลี่ยนไปมากเลยล่ะ
การที่ผู้ชายท่านนี้ตอบมาก็ถือว่าเป็นคำตอบที่ดีมาก
คนเรารักกันด้วยใจ ใช่รักกันที่ของนอกกาย
อยู่ไปก็มิมีความสุขหรอก