กระดานสนทนาวัดบางพระ

ถาม : เรื่องอุทิศส่วนกุศล จะอุทิศส่วนกุศลให้คนที่มีชีวิตอยู่ ?

ตอบ : ต้องให้เขาโมทนาด้วยจ้ะ ต้องบอกเขาโดยตรงเลย ถ้าไม่บอกเขาโดยตรงผลจะน้อยเต็มที

มีเหมือนกันนะ มีอยู่รายหนึ่งไม่ทราบเหมือนกันว่า ตอนช่วงสงครามคอมมิวนิสต์เขาไปติดอยู่ที่ลาวหรือเขมรไม่รู้ จำไม่ได้ ญาติพี่น้องคิดว่าตายหมดแล้ว เขาเลยตั้งใจทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ ปรากฏว่าหลังจากนั้นหลายปี เขาก็กลับมาบ้าน ญาติพี่น้องก็ตกใจ ไม่น่าจะรอดเลย กลับมาได้อย่างไร ? ปรากฏว่าพอเขาบอกว่าทำบุญไปให้วันนั้น เวลานั้น เขาบอกว่าแปลกมาก คนที่โดนขังอยู่ก็อดๆ อยากๆ กินไม่อิ่ม เขาบอกวันนั้นอยู่ๆ อิ่มบอกไม่ถูก อิ่มเฉยๆ ไม่อยากกินอะไรเลย ก็เพิ่งมารู้ตอนนี้เอง ทางบ้านทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้

ถาม : ถ้าเราอุทิศส่วนกุศลไปให้คนที่เขาไม่ชอบเรา ศัตรูเราทำได้ไหม ?

ตอบ : ถ้าอย่างนั้นอยู่ในลักษณะ แผ่เมตตา ถ้าอุทิศส่วนกุศลให้อย่างไร เขาก็ไม่โมทนาอยู่แล้วจ้ะ แผ่เมตตาตั้งใจนึกถึงเขาด้วยความหวังดีปรารถนาดี ขอให้เขาพ้นจากความทุกข์ ขอให้เขามีความสุข แต่ว่าแรกๆ ถ้าอุทิศให้เขาลักษณะอย่างนั้น ตั้งใจแผ่เมตตาให้เขาลักษณะอย่างนั้น บางทีกำลังใจจะต้าน มันเป็นศัตรูเรา รู้สึกเป็นอย่างนั้น

ดังนั้นถ้าหากว่าอุทิศส่วนกุศล ต้องหัดให้คนที่เรารักให้ชิน พอชินแล้วก็ให้คนที่เราไม่รักไม่เกลียด คือสรรพสัตว์ทั้งหลาย จนกระทั่งชินสบาย ก็ให้คนที่เราเกลียดน้อย พอชินสบายใจแล้ว ค่อยให้คนที่เราเกลียดมาก ไม่อย่างนั้นอยู่ๆ ให้คนที่เราเกลียดมากเลย มันยันกลับมาเลยโทษใครไม่ได้ เพราะเรายังไม่ชินกับมัน ถาม : แล้วเราจะทำอย่างไรให้ผลออกมาดีที่สุด ?

ตอบ : ถ้าหากว่ากำลังใจเป็น อัปปมัญญา คือว่าไม่เลือกที่รักมักที่ชังจริงๆ เห็นทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายจริงๆ ถึงเราไม่เบียดเบียนเขา เขาก็ทุกข์อยู่แล้ว จิตใจมีแต่ความรัก ปรารถนาดีต่อเขา สงสารอยากให้เขาพ้นทุกข์ ถ้าสามารถทำได้อย่างนี้แล้ว ผลจะเกิดเร็วแล้วก็แรงด้วย ดีไม่ดีเขากลับมาดีกับเราไม่รู้ตัวหรอก ถ้าวันไหนเขาเซ็นโอนมรดกให้ ก็รีบรับไว้นะ


สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๔๖(ต่อ)
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก เว็บพลังจิต