กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 30 พ.ย. 2553, 11:52:40
-
วัดถ้ำเสือวิปัสสนา จ.กระบี่
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
สรุปงานทุกอย่างที่วัดทุ่งเว้า จ.มุกดาหาร เสร็นสิ้นแล้ว เก็บอัฐบริขารจำเป็น เช่นกรด บาตร จีวร
โน๊ตบุ๊ค เข็มสักและของใช้ส่วนตัวที่จำเป็นในทำพิธีสงเคราะห์ช่วยเหลือญาติโยม รวมแล้วสองย่ามใบใหญ่
ออกเดินทางจากวัดทุ่งเว้า จ.มุกดาหาร เช้าศุกร์ที่ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ไปเคลียร์กิจนิมนต์ที่ติดค้างโยม
ไว้นานแล้วที่ อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น ถึง อ.บ้านไผ่ เวลาประมาณ ๑๐.๓๐ น. ทำพิธีและช่วยสงเคราะห์ญาติโยม
จนถึงเวลาประมาณ ๑๒.๔๕ น.ออกเดินทางต่อไปกิจนิมนต์ที่ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ถึงศรีราชาเวลาประมาณ ๑๘.๓๐ น.
ซึ่งมีญาติโยมมารออยู่แล้ว ทำพิธีสงเคราะห์และช่วยเหลือญาติโยมทันทีที่ไปถึง ซึ่งกว่าจะเสร็จก็ประมาณ ๐๔.๐๐ น.
จึงได้จำวัตรพักผ่อน หลับไปประมาณ ๒ ชั่วโมง เช้าวันเสาร์ที่ ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ โยมมารับไปกิจนิมนต์ที่รับไว้
ในเขต ศรีราชา พัทยา จำนวน ๘ ที่ กลับถึงที่พักเวลาประมาณ ๑๘.๓๐ น. มีญาติโยมจำนวนหนึ่งมารออยู่แล้วที่อาศรม
สนทนาธรรมและสงเคราะห์ญาติโยมจนถึงเวลาประมาณ ๒๔.๐๐ น. ญาติโยมจึงลากันกลับ นั่งสนทนากับเพื่อนๆต่อจนถึง
เวลาประมาณ ๐๑.๔๕ น. จึงได้จำวัตรพักผ่อน เช้าวันอาทิตย์ที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เดินทางไปกิจนิมนต์ที่กรุงเทพฯ
เสร็จกิจนิมนต์แล้ว นัดทีมงานที่เป็นฆราวาสทั้งหมดที่อยู่ในกรุงเทพฯ ให้มารวมตัวกันที่ร้านกาแฟสดชื่อ "รำมะนา คาเฟ่ "
ซึ่งตั้งอยู่แถวเกษตร-นวมินทร์ เพื่อสรุปงานทุกอย่างที่ได้วางแผนให้ไปดำเนินการกัน พูดคุยสรุปงานกันจนเป็นที่เข้าใจ
จึงได้แยกย้ายกันไปทำภาระกิจหน้าที่ของแต่ละคนต่อ เดินทางต่อไปที่สวนจตุจักร ตามที่ญาติโยมได้นิมนต์ไว้ล่วงหน้า
สนทนาธรรมและช่วยสงเคราะห์ญาติโยมที่จตุจักรจนถึงเวลาประมาณ ๑๗.๓๐ น.จึงได้เดินทางกลับที่พักที่ อ.ศรีราชา
กลับไปจัดบริขารให้เข้าที่เพื่อจะเดินทางต่อไป จ.กระบี่ ถึงที่พักนั่งสนทนาธรรมและสรุปงานของทีมงานในเขต จ.ชลบุรี
วางแผนงานให้ไปดำเนินการในเรื่องต่างๆจนเป็นที่เข้าใจกันในทุกฝ่ายทุกคน จึงได้แยกย้ายกันไปพักผ่อน เวลา ๐๑.๓๐ น.
เช้าวันจันทร์ที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ออกจากที่พักที่ อ.ศรีราชา เวลาประมาณ ๐๕.๔๕ น. ไปที่รามอินทราเพื่อดูสถานที่
ให้น้องๆสายวัดบางพระ ทีมงานรามอินทราใช้ทำมาหากิน เสร็จแล้วไปที่สนามบินสุวรรณภูมิเพื่อไปต้อนรับหลวงพ่อจำเนียร
ซึ่งท่านจะเดินทางไปประเทศอินเดีย สนทนาธรรมกับหลวงพ่อจำเนียรจนถึงเวลา ๑๐.๓๐ น. จึงได้กราบลาหลวงพ่อจำเนียร
เพื่อไปกิจนิมนต์ต่อที่ เกษตร-นวมินทร์ จนถึงเวลาประมาณ ๑๗.๔๕ น. จึงได้ให้โยมไปส่งที่ขนส่งสายใต้เพื่อเดินทางไป
จ.กระบี่ ซึ่งอาจจะมีคนสงสัยว่าทำไมไม่นั่งเครื่องไป ทำไมต้องนั่งรถทัวร์ สาเหตุที่ต้องนั่งรถทัวร์นั้นก็เพราะมีสัมภาระบางอย่าง
ที่ไม่สามารถจะนำขึ้นเครื่องไปได้ (เขาไม่ให้เอาขึ้นเครื่อง) จึงต้องใช้บริการรถทัวร์แทน ออกจากขนส่งสายใต้เวลา ๑๙.๐๐ น.
ถึง จ.กระบี่ เวลา ๐๖.๐๐ น.มีโยมมารอรับที่สถานีขนส่งกระบี่ เพื่อไปส่งที่วัดถ้ำเสือฯ แวะไปฉันกาแฟที่บ้านโยมคนที่มารอรับ
ถึงวัดถ้ำเสือฯเวลา ๐๗.๔๕ น. พระสหธรรมิกจัดเตรียมที่พักไว้ให้แล้ว ไปถึงจึงได้จัดของเข้าที่พักได้ทันที ตอนสายๆมีญาติโยม
จาก จ.ภูเก็ต ที่ได้โทรฯนัดไว้ล่วงหน้าแล้ว มาหาเพื่อให้ช่วยสงเคราะห์รักษา(โรคที่แพทย์สมัยใหม่รักษาไม่ได้) สงเคราะห์ญาติ
โยมต่อจนอาการหายเป็นปกติแล้วจึงได้ฉันเพล ตอนบ่ายออกไปทำธุระส่วนตัวในเมืองกระบี่ กลับถึงที่พักเวลาประมาณ ๑๘.๐๐ น.
สนทนาธรรมต่อกับเพื่อนสหธรรมิกจนถึงเวลาประมาณ ๒๐.๔๕ น.จึงได้แยกย้ายกัน
ทุกครั้งที่เสร็จสิ้นจากภาระกิจในการสร้างวัดหรือบูรณะวัดจนสำเร็จนั้น จะกลับมาปฏิบัติธรรมที่หุบเขาหลังวัดถ้ำเสือฯทุกครั้ง
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน หลังจากสรุปงานและส่งมอบงานให้เพื่อนสหธรรมิกที่เป็นเจ้าอาวาสวัดทุ่งเว้าแล้ว ก็เป็นอันหมดภาระในการบริหาร
และดำเนินการก่อสร้างสำหรับวัดทุ่งเว้า จ.มุกดาหารแล้ว ระยะเวลา ๖ ปี ๔ เดือน ในการบูรณะวัดร้างซึ่งไม่เหลือสภาพเดิมแล้วนั้น
จนเป็นวัดที่เสร็จสมบูรณ์มีครบทุกอย่างนั้น ได้เรียนรู้ธรรมะใหม่ๆมากมาย ทั้งที่เป็นกุศลและอกุศล ได้เข้าใจคนมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
ได้เติมเต็มในบางสิ่งที่ขาดหาย และได้เวลาที่จะกลับมาทบทวนตัวเอง กับวันเวลาที่ผ่านพ้นไป เรามีอะไรที่บกพร่องหรือผิดพลาด
ไปบ้างรึเปล่า สิ่งที่เราคิดและเราได้ทำมานั้น มันเป็นอย่างไร บทสุดท้ายคือสรุปการเดินทางของชีวิตตนเองที่ผ่านมา....
:059: แล้วโผผินบินกลับสู่รวงรัง ( วิหคคืนรัง ) :059:
ร่อนเร่และแรมรอน พเนจรไปสร้างฝัน
ผ่านคืนและผ่านวัน เดินตามฝันมายาวนาน
เหนื่อยกายแต่ใจนิ่ง ไม่เคยทิ้งละเลยงาน
เอาธรรมนำประสาน สร้างผลงานให้เป็นจริง
รวมรวมแรงกายจิต และพินิจในทุกสิ่ง
ทำใจให้หยุดนิ่ง เห็นความจริงสัจจธรรม
นำธรรมมาปรับใช้ ให้เป็นไปใช้ชี้นำ
ประสานโลกและธรรม กุุศลกรรมก่อการดี
สร้างวัดสร้างวัตถุ สำเร็จลุไปทุกที่
สร้างคนให้ได้ดี คือสิ่งที่ยากกว่ากัน
เพราะคนมีชีวิต มีจริตจิตแปรผัน
มีกรรมที่ต่างกัน ทุกคนนั้นไม่เท่าเทียม
ขึ้นอยู่กับกุศล จะส่งผลให้เต็มเปี่ยม
สะสมและตระเตรียม รู้จักเจียมกำลังตน
รู้กายและรู้จิต รู้จักคิดรู้เหตุผล
ฝึกจิตให้อดทน และฝึกฝนกับตนเอง
ร่อนเร่และแรมร่อน กลับคืนครกลับมาเพ่ง
ดูกายของตนเอง กลับมาเพ่งเพื่อทบทวน
เวลาที่พ้นผ่าน คือเหตุการไม่ย้อนหวน
พินิจและใคร่ครวญ เพื่อทบทวนการกระทำ
ฝึกกายและฝึกจิต ฝึกความคิดไม่ใฝ่ต่ำ
ทบทวนศึกษาธรรม ไม่ก้าวล้ำทางอบาย
พักกายเพื่อฝึกจิต ปรับความคิดสู่จุดหมาย
เตรียมตนเสียก่อนตาย จะได้คลายความกังวล
วันนี้จึงขอพัก มาตั้งหลักเพื่อฝึกฝน
ดูกายดูใจตน สรุปผลที่ผ่านมา....
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ เวลา ๒๓.๕๒ น. ณ วัดถ้ำเสือวิปัสสนา ต.กระบี่น้อย อ.เมือง จ.กระบี่
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับที่เมตตาสอนครับ พระอาจารย์รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ...คำสอนยังฝังอยู่ในจิตใจขออนุโมทนาบุญในการสร้างวัดทุ่งเว้ากับพระอาจารย์ด้วยครับ
-
ดั่งที่เคยกล่าวไว้....
" ทำให้ดู อยู่ให้เห็น สอนให้เป็น แล้วก็ปล่อย "
ไม่ยึดติดในสถานที่ ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ มุ่งหวังความเจริญในธรรม
สิ่งที่ได้สร้างและได้ทำ ไม่ใช่สมบัติของเรา เราเป็นเพียงผู้บริหารและจัดการ
ศรัทธาของญาติโยมให้ได้รับอานิสงส์ในสายธารศรัทธาทั้งหลายที่ได้บริจาคมา
" ปัจจัยของท่าน คือผลงานที่ได้เห็น "
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ค่ะ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
กราบขอบพระคุณสำหรับคำสั่งสอนครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ . . . . ครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ ด้วยจิตคารวะครับ
-
ได้เวลาที่จะกลับมาทบทวนตัวเอง กับวันเวลาที่ผ่านพ้นไป เรามีอะไรที่บกพร่องหรือผิดพลาด ไปบ้างรึเปล่า สิ่งที่เราคิดและเราได้ทำมานั้น มันเป็นอย่างไร
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ แนวทางที่ผมต้องนำไปทำบ้างครับ ทบทวนตัวเองบ้างครับ กราบขอบพระคุณพระอาจารย์ครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ดีใจครับที่ท่านเดินทางด้วยความปลอดภัย คงต้องมีสักวันที่จะได้กราบนมัสการท่านอีกครับ