กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: nok2009 ที่ 17 ก.ย. 2553, 09:18:11
-
(http://img408.imageshack.us/img408/8486/37774196il3ni9144.gif)
พ่อ..คือผู้นำพาให้มาเกิด
พ่อ..คือผู้ที่เปิดดวงตาใส
พ่อ..คือผู้ชูความหวังให้ตั้งใจ
พ่อ..คือหนึ่งร่มไทรให้ร่มเย็น
พ่อ..ทำได้ ทุกอย่าง เพื่อสร้างค่า
พ่อ..พันผูก ชีวามีค่าเห็น
พ่อ..สอนลูกอย่า เย่อหยิ่ง เกินจำเป็น
พ่อ..เติมพลังเน้น ให้สู้ เป็นผู้คน
ลูก..ไม่มี สิ่งใด จะแทนทด
มีเพียงบท กาพย์กลอน เป็นสร้อยสน
แด่ร่มโพธิ์ ร่มไทร ในกมล
เป็นมิ่งขวัญ ดาลดล ปลูกความดี
ขอบคุณบทความดีดีของคุณภุมริน
ที่มา ธรรมจักรดอทคอม
อ่านแล้วคิดถึงคุณพ่อครับ
รักและคิดถึงคุณพ่อเสมอ จากลูกรัก :114:
-
ขอบคุณครับสำหรับสิ่งดีๆ
-
เป็นกลอนที่เยี่ยมยอดอีกบทนึงครับ ซาบซึ้งดีครับ ขอบคุณครับ
-
ขอบคุณครับพี่นก สำหรับบทความดีๆ
ผมเองก็อยู่กับพ่อมาตั้งแต่เด็กๆ คุณแม่ได้เลิกลากับพ่อไป ( นานๆแม่จะมาหาสักที )
ผมก็มีคุณพ่อนี้แหละครับ ที่ดูแล และให้คำแนะนำ ว่ากล่าวตักเตือน แต่สิ่งดีๆให้ผมมาตลอด
ผมยังไม่เคยบอกรักพ่อเลย แต่อยากบอกพ่อทุกๆครั้งว่ารักพ่อ
เดี๋ยวผมจะไปบอกรักพ่อครับ รักพ่อนะครับ
-
ขอบคุณมากครับ สำหรับกลอนที่ดีๆครับ
-
คิดถึงคุณพ่อเช่นกันครับ..
แต่คงไม่มีสิทธิ์ที่จะได้กอดท่าน..
ท่านเสียไปจะ 5 ปีแล้ว..
ได้อ่านแล้ว น้ำตาซึมครับ...
ยังไงก็ขอขอบคุณมากๆครับ..ในบทกลอนนี้.