กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 03 ก.ย. 2554, 07:16:12

หัวข้อ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒ กย. ๕๔ ...
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 03 ก.ย. 2554, 07:16:12

คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒ กย. ๕๔ ...
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
เสาร์ที่ ๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔         
           เมื่อศรัทธาในกุศลกรรมทั้งหลายได้เกิดขึ้นในจิตเกิดขึ้น
จงพยายามรักษาศรัทธานั้นและเพิ่มกำลังศรัทธานั้นให้ยิ่งๆขึ้นไป
 เพื่อเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจในบุญกุศลให้กับตัวของเราเอง 
และเราต้องมีความศรัทธาในความดีในตัวของเราก่อนเป็นลำดับแรก
คือเชื่อในสิ่งที่คิดและเชื่อในสิ่งที่ทำกรรมที่เป็นกุศลธรรมทั้งหลาย
 ศรัทธาในตนเองนั้น แตกต่างกันกับการยึดมั่นถือมั่นในตนเอง
 ซึ่งการยึดมั่นถือมั่นในตนเองนั้นเรียกว่า อัตตา มานะทิฏฐิ
คือความเชื่อในสิ่งที่ผิดเป็นการคิดเข้าข้างตนเองโดยอัตตา
 โดยเอาความรู้สึกนึกคิดของตนเองมาเป็นตัวตัดสิน ถูกผิด
ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของเหตุและผลที่เป็นกุศลกรรมเป็นตัวตัดสิน......
             แต่ความมีศรัทธาในตนเองนั้น คือความภาคภูมิใจ
ในสิ่งที่ดี ที่ได้กระทำมา เชื่อในความดีในสิ่งที่คิดและที่ทำ
นั้นคือความศรัทธาในตนเอง ศรัทธานั้นเป็นเพียงความคิด
เกิดขึ้นที่จิตเป็นเพียงนามธรรม เราจึงต้องต่อยอดศรัทธานั้น
 โดยการนำความคิดที่ดีนั้น มาทำให้เป็นรูปธรรม ทำให้เห็นและเป็นจริง
และเมื่อสิ่งที่ทำนั้นสำเร็จผล มันก็จะเพิ่มขวัญและกำลังใจให้แก่ตัวเราเพิ่มขึ้น
 ทำให้เรามีกำลังใจที่จะกระทำในสิ่งที่ดีต่อไป ทุกอย่างต้องเริ่มที่ใจ
 ปลุกศรัทธาในจิตของเราให้ตื่นขึ้น เพราะในส่วนลึกของจิตของทุกคนนั้น
 ล้วนแต่อยากจะเป็นคนดี อยากจะทำความดี แต่ส่วนใหญ่ได้แต่คิด
 แต่ไม่กล้าที่จะทำ เพราะว่าขาดความมั่นใจและความศรัทธาในตนเอง
จึงต้องให้มองย้อนกลับไป ว่าในชีวิตที่ผ่านมานั้น มีอะไรบ้างที่เราได้ทำลงไป
และสิ่งนั้นมันเป็นความภาคภูมิใจของเรา เมื่อเราคิดถึงสิ่งนั้นครั้งใด
ทำให้ใจเรามีความสุขและมีความภาคภูมิใจ สิ่งที่คิดนั้นคือการปลุกศรัทธา
ความเชื่อมั่นให้กับตัวเรา....
          ก่อนที่จะให้บุคคลอื่นมาศรัทธาในตัวของเรานั้น จงมองย้อนกลับมา
ที่ตัวของเรา ว่าตัวของเรานั้นมีอะไรที่จะให้บุคคลอื่นเขาศรัทธาแล้วหรือไม่
และเรานั้นศรัทธาในตัวของเราแล้วหรือยัง มีอะไรบ้างที่เราได้สร้างไว้กระทำไว้
ให้เป็นอนุสรณ์เตือนใจให้คนรุ่นหลังระลึกถึงคุณงามความดีในสิ่งที่เรานั้นได้ทำไว้
และสังคมทั่วไปยอมรับศรัทธาในสิ่งนั้น ไม่ใช่การคิดเข้าข้างตนเองว่าสิ่งที่เราได้ทำ
ไปนั้นมันมีคุณค่า แต่สังคมส่วนใหญ่จะเป็นผู้ตัดสินในสิ่งนั้น...
         ด้วยความเชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดีที่เป็นกุศลธรรมทั้งหลาย
                          รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๓ กันยายน ๒๕๕๔ เวลา ๐๗.๑๕ น. ณตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี

หัวข้อ: ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๒ กย. ๕๔ ...
เริ่มหัวข้อโดย: saken6009 ที่ 03 ก.ย. 2554, 07:27:24

ทุกอย่างต้องเริ่มที่ใจ ปลุกศรัทธาในจิตของเราให้ตื่นขึ้น

                               

เพราะในส่วนลึกของจิตของทุกคนนั้นล้วนแต่อยากจะเป็นคนดี

                     

กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ  รักษาดูแลสุขภาพด้วยนะครับ :054: :054:

   

ขอบพระคุณ ท่านพระอาจารย์ สำหรับคำสอนดีๆ ที่นำมาให้พี่น้องศิษย์วัดบางพระได้อ่านครับ

                                                                                                                                             

(ขออนุญาตเข้ามาอ่าน เพื่อเป็นความรู้ ขอบพระคุณมากครับ) :033: :033: