ของ แบบนี้ ใจเปนหลัก กายเปนรอง ถ้าใจศรัทธา ก็จะสร้างปาฏิหาริย์ หากไร้ศรัทธาสักเพียงตามเพื่อน อยากเท่ห์ ฯลฯ ที่ไม่ใช่เกิดจากศรัทธา
ก็อย่าหวังเลย ว่าจะ เจอความสุขที่แท้จริง ที่เราได้โดนเข็ม ที่เราได้ กราบไหว้ครุบาอาจารย์ ที่เราได้ร่วมทำบุญ ที่เราได้เจอมิตรภาพมากมายในวัด
เราชอบสิ่งไหน เมื่อเราทำสิ่งนั้น ก็จะมีความสุขไม่ว่าใคร ถ้าขาดสิ่งที่ เรารักก็จะไม่มีความสุข เช่นผม ก็มีความสุขที่ได้ สักยันต์ ผมรักในลายยันต์
ศรัทธาในความเชื่อ และศรัทธาในครูบาอาจารย์ อาจจะเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ส่วนใน ของสิ่งที่กระทำ แต่ผมก็มีความสุขกับมัน แม้จะแลกด้วยร่างกาย
ด้วยเลือดที่ไหลออกมา ตามเข็มที่สักบนร่างกาย มันอาจจะดูเจ็บปวดสำหรับใครบางคน แต่ก็ ทำให้ผมรู้สึกดี ทำให้ผมรู้สึกเหมือนมีพระมีพุทธคุณ
อยู่กับร่างกายเสมอ ไม่ว่าจะไปไหน ทำให้ผม ยึดเหนี่ยวจิตใจ ยึดมั่น ในการช่วยเหลือ เกื้อกูล ไม่ได้ สักแล้วทำตัวห้าวหาญทะเลาะต่อยตี ชาวบ้าน
จึงทำให้ผมมีความสุข ไม่ระแวดระแวง ว่าของอยู่หรือป่าว ถ้าคิดว่าทำไรพลาดผิดพลั้งไป ก็ไปให้ หลวงพ่อท่านเป่ากระหม่อมให้ ครับ ไม่ใช่มาของขึ้น
เพราะอยากรู้ว่าของอยู่กับเราหรือป่าว ของขึ้นนั้น คือเศษเสี้ยวเล็กๆน้อยๆ ไม่มากเท่าศรัทธาที่เรา มีต่อหลวงพ่อ"ถ้าได้รักแล้ว ก็จะรักไปจนวันตาย"
แล้วสิ่งนั้น ทำให้ผม รักมันมาก แล้วก็จะ รักไปจนสิ้นลมหายใจ ลายยันต์ ไม่ว่าน้ำมันหรือหมึก อาจจะจางหาย แต่ศรัทธาที่ยังเหลือจะคงอยู่ในจิตใจ
แม้ว่าวัน หรือเวลาที่ล่วงเลยไป ผมก็ยังมีศรัทธา ยังมีความเชื่อ และจะรัก อักขระทุกตัวตลอดไป "เวลาพิสูจคน ประสบการณ์พิสูจพระ"
